"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2317 E., 2023/628 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Karaman 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/507 E., 2021/660 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davacı kadın tarafından açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin kadını zorla köy işlerinde çalıştırdığını, bu hususta baskı yaptığını, önceki eşinden olan çocuklarının davacı kadını istemediğini dile getirdiklerini, psikolojik baskı yaptıklarını, hakaret ettiklerini, bayramda elini öpmediklerini, yemek masasından kovduklarını, dışladıklarını, kızına hakaret ettiklerini asılsız beyanda bulunduklarını, kötü davrandıklarını, çocuklarının yönlendirmeleriyle hareket ettiğini, kadın ve kızına kötü davrandığını, mesnetsiz iddialarda bulunduklarını, hakaret ettiklerini kızı ve torununu istemediğini söylediğini, kötülediğini, eşinin ihtiyaçlarıyla ilgilenmediğini, kızının gönderdiği parayı elinden zorla aldığını, çocuklarından borç istemesini söylediğini, ekonomik şiddet uyguladığını, hastane masraflarını karşılamadığını, kızından aldığı borçları geri ödemediğini, yükümlülüklerini yerine getirmediğini, evlilik içindeki mahrem konuları herkese anlattığını, köydeki eve bakıp geleceğini söylemesine rağmen köye gidip bir daha eşini aramadığını, yeğenlerinin şiddet uyguladığını, fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladığını beyanla 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, aylık 1500,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde; müşterek konutun erkeğe ait hissesini devretmeye hazır olduğu halde kadının diğer hisselerinde devri konusunda baskı yaptığını, davacının eşine bakmak istemeyip evi terk ettiğini beyanla davanın reddine, 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla;erkeğin kadının torunlarının müşterek hanede yaşamalarını son zamanlarda istemediği, eski eşinden olan çocuklarının etkisinde kalarak bu şekilde davrandığı, kadına yeterince harçlık vermediği, evin giderlerine yeterince katılmadığı, eşinin yanına Karaman'a dönmemesi ve dönmeyeceğini belirttiği, yeğenlerinin kadına fiziksel ve sözlü şiddet uyguladıkları, kadının ise müşterek hanenin kadına devredilmesi konusunda tartışmalar yaşandığı, erkeğin kendisine ait olan hisseyi kadına devredeceğine dair söz verdiği, ancak kadının evin tüm hissesinin tarafına devrini istediği, ancak evin kalan kısmı üzerinde erkeğin eski eşinden olan çocuklarının da hissesi olduğu ve çocukların kendi hisselerini kadına devretmeye rızalarının bulunmaması nedeniyle evin devrinin yapılamadığı, bu durumda boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin kadına nazaran daha ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle davacı kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü ile, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca tarafların boşanmalarına, davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına kadın için aylık 400,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, kadın lehine 15.000.00 TL maddî, 15.000,00 TL manevî tazminata, karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1-Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur, kadın lehine tedbir-yoksulluk nafakası ve maddî-manevî tazminat verilmesi, erkek lehine manevî tazminat verilmemesi yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
2-Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusuru, tedbir-yoksulluk nafakası ve maddî-manevî tazminat miktarın yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, taraflara verilen kusurların sabit olduğu, erkeğin aynı zamanda kadını çevrede kötülediği vakıasının tanık beyanlarıyla sabit olduğu halde bu hususta erkeğe kusur verilmemesinin hatalı olduğu, erkeğin yine de ağır kusurlu olduğu, kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası ve tazminat miktarının az olduğu belirtilerek başvurunun kısmen kabulü ile kadın yararına aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakası ile 25.000,00TL maddî, 25.000,00TL manevî tazminata , erkeğin tazminat talebinin reddine, davalı erkek vekilinin tüm, davacı kadın vekilinin ise sair istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; açılan boşanma davasında kusur tespiti, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, tazminatlar, nafakalar ve miktarları noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 166 ncı, 169 uncu, 174 üncü, 175 inci ve 176 ncı maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 50 ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,15.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.