"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/575 E., 2023/427 K.
DAVA TARİHİ : 16.04.2019
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Göynük Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2019/75 E., 2021/264 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek dava dilekçesinde özetle; davalının ortak konut içerisinde saygısızca hareketlerde bulunarak ailesine karşı sorumluluklarını yerine getirmediğini, kayınvalidesi ile birlikte yaşamayı baştan kabul etmesine rağmen daha sonra davacıya bu konu hakkında problem yaparak ortak konut içerisinde tartışmalar çıkardığını, davalının psikolojik sorunları olduğunu, ilgisiz olduğunu, çocuk istemediğini söylediğini, davacıyı sürekli eleştirip aşağıladığını, davacı ile cinsel ve duygusal anlamda tüm birlikteliğini kestiğini, şiddet uygulamaya kalkıştığını iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeni ile boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; davacının evliliğin sorumluluklarını yerine getirmediğini, her gün alkol aldığını ve eve geç geldiğini, küfür ve hakaret ettiğini, fiziksel şiddet uyguladığını, davacının annesi ve kız kardeşi ile aynı evde kaldıklarını, davacının evin geçimiyle ilgilenmediğini, erkeğin ailesinin evlilik birliğine müdahale ederek psikolojik baskı uyguladıklarını, davacı ve ailesi tarafından köylü ve komşularla irtibatının engellendiğini, çok kez evden kovulduğunu iddia ederek, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeni ile boşanmalarına, kadın yararına aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, yasal faizi ile birlikte 25.000,00 TL maddî, 25.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile toplanan delillerden, yapılan soruşturma ve dinlenen tanık anlatımlarından, davacı erkeğin bağımsız konut temin etmediği, alkol aldığı, eve geç geldiği, evin geçimi ile ilgilenmediği, eşine şiddet uyguladığı ve eşine "gerizekalı, manyak" şeklinde hakaretlerde bulunduğu, eşinin annesi ve babasına haber salarak eşini ortak haneden götürmelerini istediği, buna karşın davalı kadının da tepki sınırlarını aşar şekilde eşine hakaret ettiği ve agresif tavırlar sergilediği, gerçekleşen ve Mahkemece sabit görülen bu kusurlu davranışlara göre davacı erkeğin ağır, davalı kadının ise az kusurlu bulunduğu gerekçesi ile açılan davanın kabulü ile 4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun'un) 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, kadın yararına aylık 400,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasının, 10.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminatın kararın kesinleşmesinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; davalının iddiaları asılsız olduğundan Mahkeme tarafından belirlenen kusur derecelerinin hatalı olduğunu, davalının ileri sürmüş olduğu iddialarını kanıtlayamadığını, verilen nafaka ve tazminat hükümlerinin usul ve yasaya aykırı olduğunu beyan ederek; kusur belirlemesi, kabul edilen maddî ve manevî tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakası yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, kusur belirlemesi, kabul edilen maddî ve manevî tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakası yönlerinden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı tarafça açılan boşanma davasında geçimsizlikte kusurun kimden kaynaklandığı, erkeğe yüklenen kusurların gerçekleşip gerçekleşmediği, kusur belirlemesi ve buna bağlı olarak kadının maddî ve manevî tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakasına hak kazanıp kazanmayacağı ve miktarları noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddeleri, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu, 174üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi; 6100 sayılı Kanun'un 190 ncı ve 194 üncü maddeleri, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.