"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/118 E., 2023/390 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 5. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/1991 E., 2021/501 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın her iki taraf vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen esastan reddi ve kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümlerini kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davalı kadının kendisini aldattığını, hakaret ettiğini, 2010 yılından bu yana odasını ayırdığını, eve katkıda bulunmadığını belirterek zina-aldatma nedenine dayalı olarak boşanmalarına, 60.000,00 TL manevî tazminatın davalı kadından alınarak davacı erkeğe verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
2. Davacı erkek vekili 04.07.2019 havale tarihli ıslah dilekçesi ile, başlangıçta zinaya dayalı olarak açılmış olan davanın 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu`nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası kapsamında evlilik birliğinin temelinden sarsılması şeklinde ıslah ettiklerini bildirmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı erkeğin iddialarının doğru olmadığını, davacı erkeğin davalı kadına ve çocuklara şiddet uygulayıp baskı uyguladığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, her ne kadar zina iddiasıyla dava açılmışsa da zina iddiasının ispatlanamadığı, bizzat tarafların çocuklarının annelerinin başka bir erkekle görüştüğünü ifade ettikleri, bunun da telefon kayıtları whatsapp yazışmalarıyla ispatlandığı, her ne kadar zina ispatlanamadıysa da evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında kadının başkası ile görüştüğü, duygusal ilişkiye girdiği, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında davalı kadının başkası ile görüşmesi sebebiyle evlilik birliği davalı kadının kusurlu hareketleriyle temelinden sarsıldığı gerekçesi ile zina sebebiyle açılan davanın reddine, 4721 sayılı Kanun`un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, 5.000,00 TL manevî tazminatın davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davalı kadın vekili; boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen manevî tazminat ve zina nedeni ile açılan davanın reddine karar verilmesine rağmen vekâlet ücreti hükmedilmemesi yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
2.Davacı erkek vekili; zinaya dayalı davası olmadığı halde hüküm kurulması ve manevî tazminatın miktarı yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacı tarafça 4721 sayılı Kanun`un 161 inci maddesi uyarınca açılan boşanma davası ıslah edilerek, 166 ncı maddesinin birinci fıkrasına dayanan boşanma davasına dönüştürüldüğü, davacı tarafın ıslah ile terditli talebinin bulunmadığı, ıslah ile sadece 4721 sayılı Kanun`un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanma kararı verilmesi talebinde bulunulduğu, bu durumda, 4721 sayılı Kanun`un 161 inci maddesi uyarınca açılan boşanma davasının, ıslah yolu ile 166 ncı maddesinin birinci fıkrasına dayanan boşanma davasına dönüştürüldüğü, İlk Derece Mahkemesince zina nedeniyle açılan davanın reddine karar verilmesinin doğru olmadığı, davalı kadına yüklenen sadakatsizlik vakıasının kanıtlanmadığı, kadının güven sarsıcı davranışta bulunduğunun ispatlandığı, kadına güven sarsıcı davranışta bulunma kusuru yüklenmesi gerekirken, sadakatsizlik kusurunun yüklenmesinin doğru görülmediği, davacı erkek yararına manevî tazminata hükmedilmesi yerinde ise de, takdir edilen manevî tazminat miktarı az olduğu, davalı lehine vekâlet ücreti takdir edilmemesinde isabetsizlik görülmediği gerekçeleri ile davacı erkeğin "zina nedeniyle açılan davanın reddine" yönelen istinaf isteminin kabulüne, lehine hükmedilen manevî tazminat miktarına yönelen istinaf isteminin kısmen kabulüne, davalı kadının kusur belirlemesine yönelen istinaf isteminin kısmen kabulüne ve tarafların sair hususlardaki istinaf istemlerinin ise esastan reddine, İlk Derece Mahkemesi kararının kusura ilişkin gerekçesinin düzeltilmesine, İlk Derece Mahkemesi kararının 1 ve 3 nolu bentlerinin kaldırılmasına, yeniden esas hakkında verilen karar uyarınca 20.000,00 TL manevî tazminatın davalı kadından alınarak davacı erkeğe verilmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili, davanın kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmolunan manevî tazminat ve miktarı, zina nedeni ile açılan davanın reddine karar verilmesine rağmen vekâlet ücreti hükmedilmemesi yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı erkek tarafından açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, davacı erkek lehine manevî tazminat koşullarının oluşup oluşmadığı ve miktarı, davalı lehine zina nedeni ile açılan davanın reddine karar verilmesi nedeni ile vekâlet ücreti takdiri gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 174 üncü maddesinin ikinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,30.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.