"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/52 E., 2023/890 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Isparta 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/550 E., 2021/573 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı olarak açılan boşanma ve ziynet eşyası alacağı davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince erkeğin başvurusunun esastan reddine ve kadının başvurusunun kısmen esastan reddi ve kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümleri kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava ve karşı davaya cevap dilekçesinde özetle; erkeğin baskısı ile çalışmakta olduğu işinden ayrıldığını hatta kıdem tazminatını da elinden aldığını, alkol ve kumarda paraları yediğini, bilardo masası almak için de düğünde takılan ziynet altınlarını elinden aldığını, sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiğini, birlikte yaşadıkları kayın validesi ve erkek eşin müvekkiline eziyet ettiklerini, müvekkilinin dayanamayıp anne evine döndüğünü ancak çocukları için geri döndüğünde aynı eziyet ve sorunların devam ettiğini, erkek eşin müvekkiline karşı Isparta Aile Mahkemesinin 2009/248 Esas 2011/285 Karar sayılı dosyası ile boşanma davası açtığını ve davasının ret olduğunu, kararın 09.04.2012 tarihli Yargıtay Onama kararı ile kesinleştiğini, tarafların bir araya hiç gelmediğini, erkek eşin birlikte olduğu bayan ile birlikte ortak ikametgahta yaşamaya devam ettiğini, bu ilişkiden 1 tane çocuklarının olduğunu, davalının çocuğu kendi nüfusuna kayıt ettiğini iddia ederek; tarafları evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, kadın yararına 70.000,00 TL maddî ve 80.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini, düğünde takılan altınların müvekkiline iadesine iadesi mümkün olmadığı taktirde dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; dava dilekçesindeki iddiaların doğru olmadığını, müvekkilini aşağıladığını, hiç kimseye haber vermeden evi terk edip gittiğini, ortak çocukları ...'ın düğününe katılmadığını, iddia ederek kadının davasının reddini istemiş, karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, müvekkili yararına 20.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkek eşin; sadakat yükümlülüğünü ihlal ederek başka bir kadın ile birlikte yaşadığı ve bu kadından Serdar isimli çocuğu olduğu, kadın eşe başkaları ile ilişkisi olduğuna dair mesnetsiz iddia ve iftirada bulunduğu ve bunu 3.kişiler ile paylaştığı, "bu bilmez,bu anlamaz " şeklinde aşağılayıcı sözler söylediği erkek eşin eylemlerinden dolayı taraflar arasındaki evlilik birliğinin davacı kadın yönünden çekilmez hale geldiği, erkek eşin kadına atfen ileri sürdüğü vakıaları ispatlayamadığı, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda kocanın ağır kusurlu olduğu, kadının kusuru olmadığı, boşanma sebebiyle mevcut veya beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan kadın eş yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesi ile; erkeğin karşı davasının reddine, kadının asıl davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın lehine 20.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata, ziynet alacağı davasının tefrikine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı-davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kabul edilen tazminatların miktarı yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2. Davalı-davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının kabul edilen davası, kabul edilen tazminatlar, kusur belirlemesi ve reddedilen boşanma davası ve tazminat talepleri yönlerinden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin tamamen kusurlu olduğu, boşanma yüzünden kadının mevcut veya beklenen menfaatlerinin zarar göreceği gibi söz konusu eylemlerin kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği belirtilerek kadın yararına maddî ve manevî tazminata hükmolunmasının isabetli olduğu ancak, tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat miktarları az olduğu ve sair yönlerden kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile; kadının tazminat taleplerine yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının ilgili bentleri kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle kadın yararına 40.000,00 TL maddî ve 40.000,00 TL manevî tazminata ve erkeğin tüm kadının sair istinaf taleplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; davacı-davalı kadın tanıklarının beyanlarının birbiri ile çeliştiğini, ziynetlere ilişkin rapora ve ispata yönelik itirazlarının değerlendirilmediğini, tazminatların kabulü ve miktarının hatalı değerlendirildiğini kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek asıl boşanma davası ve fer'îlerinin kabulü karşı boşanma davası ve fer'îlerinin reddi, ziynet alacağı yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; karşılıklı açılan boşanma davasında; kadının davasının kabulü, erkeğin davasının reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası,174 üncü maddeleri. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere, delillerin takdirinde hata görülmemesine ve özellikle ziynet alacağı talebinin İlk Derece Mahkemesince bu dosyadan tefrik edilmiş olduğunun anlaşılmasına göre, usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,02.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.