"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/873 E., 2022/3189 K.
DAVA TARİHİ : 05.10.2020- 30.10.2020
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/585 E., 2021/893 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl ve karşı davanın kabulü ile boşanma ve fer'ilerine karar verilmiştir.
Kararın davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
... kadın vekili, tarafların sunulacak protokole göre anlaşmalı boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiş, erkeğin anlaşmalı boşanmayı kabul etmemesi üzerine dava ile cevaba ve karşı davaya cevap dilekçesinde; erkeğin iddialarının gerçeği yansıtmadığını ve kabul etmediklerini, erkeğin müvekkiline hakaret etiğini, aşağıladığını, sosyal çevresi ile iletişim kurmasına engel olduğunu, misafirlere ilgisiz davrandığını, istemediğini, evlilik birliği giderlerine katılmadığını, psikolojik ve fiziksel şiddet uyguladığını, sosyal ortamlarda yalnız bıraktığını, müvekkilinin anne ve babasının eve gelmesini istemediğini, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını beyanla davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine aylık 2.000,00 TL tedbir nafakası ile 300.000,00 TL maddî ve 300.000,00 TL manevî tazminata, karşı davanın reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ile karşı dava ve cevaba cevap dilekçesinde; kadın ile anlaşmalı boşanmaya ilişkin görüşme yapılmadığını, kadının toplum içerisinde müvekkiline hakaret ettiğini, birlik yükümlülüklerini yerine getirmediğini, özel yaşamlarına ilişkin hususları etrafa anlattığını, müvekkilini aşağıladığını, küçük düşürdüğünü, üçüncü kişilerin yanında emir kipi ile konuştuğunu, haber vermeden alışveriş yaptığını, evden habersiz şekilde gitmeye başladığını, müvekkilinin önceki evliliğinden olan çocuklarına saygısız davrandığını, haklarında dedikodu çıkardığını, gelip gitmelerini istemediğini, giderlere katılmadığını, ekonomik yönden güven sarsıcı davranışları olduğunu, kadının iddialarını kabul etmediklerini, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını beyanla karşı davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine 100.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata, Kahramanmaraş'taki evin müvekkiline aile konutu olarak tahsis edilmesine, kadının davasının reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kadının, eşine emir kipi ile konuştuğu, eşinin önceki eşinden olan çocuğunu istemediği, "sen bilmezsin sus" şeklinde söyleyerek toplum içinde eşini küçük düşürdüğü, erkeğin ise, kadını sosyal ortamlardan uzak tuttuğu, yalnızlaştırdığı, kadının ailesini istemediği, evin maddî giderlerini geliri olmasına rağmen karşılamadığı, eve misafir istemediği, toplum içerisinde kadını küçük düşürdüğü, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğu, kadının boşanma ile birlikte en azından eşinin maddî desteğini yitireceği ve erkeğin kusurlu davranışlarının kadının kişilik haklarını ihlal ettiğinin anlaşıldığı, tarafların ekonomik sosyal durumları, gelir seviyeleri, kusur durumu ve hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak kadın lehine maddî ve manevî tazminata karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile asıl ve karşı davanın kabulüne, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, kadın lehine 30.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata, kadını tedbir nafakası talebi yönünden 15.02.2021 tarihli duruşmada tedbir nafakası isteminin reddine karar verildiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, erkeğin aile konutu tahsisi ile maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; kusur belirlemesi ile kadın lehine hükmedilen maddî, manevî tazminat ve miktarları yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davalı-davacı erkek vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; kusur belirlemesi ile kadın lehine hükmedilen maddî, manevî tazminat ve miktarları yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, karşılıklı açılan boşanma davasında kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, kadın lehine maddî ve manevî tazminat verilmesi şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği, miktarlarının uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesi; 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı maddesi, 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı- davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.