"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/687 E., 2022/3115 K.
DAVA TARİHİ : 18.03.2020
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/138 E., 2021/730 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'ilerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin alkol kullandığını, sinirli olduğunu, kadına hakaret ettiğini, küçük düşürüp aşağılaıdğını, fiziksel şiddet uyguladığını, kadının sürekli kanamasının olduğunu ve bu dönemde ilgilenmediğini, sonrasında yoğun bakıma kaldırıldığını, neticede de diyaliz hastası olduğunu iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin anneye verilmesine, çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 450,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 750,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, kadın yararına 50.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata, karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; sık sık alkol kullanmadığını, eşi ve çocuklarıyla ilgilendiğini, aralarında sorun olmadığını belirterek davanın reddine mahkeme aksi kanaatte ise ortak çocukların velâyetinin babaya verilmesine, çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, erkek yararına yasal faizi ile birlikte 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin sürekli olarak yoğun miktarda alkol kullandığı, eve alkollü olarak geldiği süreçlerde eşine hakaret ve sinkaflı küfürler ettiği, çocuklara karşı kötü muamelede bulunduğu, sofrayı dağıtarak kadına ve çocuklara yönelik fiziki ve psikolojik şiddet uyguladığı, kadının hastalığı ile yeterli düzeyde ilgilenmediği, kadının hastanede yattığı dönemde yoğun alkollü olarak hastaneye giderek hastanede olay çıkarttığı, bu haliyle erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların halen anne yanında kalıyor olmaları, bulundukları ortama alışmaları, idrak yaşındaki ortak çocuk Huri Dilara'nın beyanı, bilirkişi raporu ve çocukların üstün menfaati dikkate alınarak, velâyetlerini davacı anneye verilmesine, baba ile aralarında kişisel ilişki düzenlenmesine; çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 200,00 TL tedbir ve ayrı ayrı aylık 450,00 TL iştirak nafakasına, kadının gelirinin olmadığı, diyaliz hastası olduğu, erkeğin ise aylık 2.500,00 TL geliri olduğu, babasına ait evde oturduğu ve kira ödemediğinin tespit edildiği, bu nedenle kadın yararına aylık 200,00 TL tedbir ve aylık 500,00 TL yoksulluk nafakasına, davacının boşanma nedeniyle mevcut veya beklenen menfaatlerinin zarar göreceği ve kişilik hakları ihlal edildiği gerekçesi ile kadın yararına 20.000,00 TL maddî ve 30.000,00 TL manevî tazminat, erkeğin maddî ve manevî tazminat ile tedbir ve iştirak nafakası taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekilince istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek istinaf başvuru dilekçesinde özetle; davanın kabulü, kusur değerlendirmesi, velâyet düzenlemesi, hükmedilen iştirak ve yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminat yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesince kabul edilen kusurlarının gerçekleştiği, boşanmaya neden olan olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu, kadının ispatlanmış bir kusurunun olmadığı, delillerin değerlendirilmesinde, kanunun olaya uygulanmasında, gerekçede ve kusur belirlemesinde hata edilmediği, davanın kabulüne dair kararın doğru olduğu, tarafların evlilik süresi, tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, kişilik haklarına yapılan saldırı ile boşanma yüzünden zedelenen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı, paranın alım gücü, nafakanın niteliğine, ortak çocukların ihtiyaçları, günün ekonomik koşullarına göre; kadın ve çocuk yararına takdir edilen tedbir, yoksulluk ve iştirak nafakaları ile kadın yaraına hükmedilen tazminatların miktarlarının hakkaniyete uygun olduğu, velâyete dair hükümlerin kesin hüküm oluşturmayıp değişen şart ve koşullara göre her zaman velâyetle ilgili dava açılabileceği, annenin çocuklara karşı olumsuz bir davranışının ispat edilemediği, ortak çocukların içinde bulunduğu yaş dönemi, çocukların üstün yararı gereğince ortak çocukların velâyetlerinin anneye verilmesine ilişkin kararın da doğru olduğu anlaşıldığından, davalı erkeğin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek temyiz başvuru dilekçesinde özetle; davanın kabulü, kusur değerlendirmesi, velâyet düzenlemesi, hükmedilen iştirak ve yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminat yönlerinden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; taraflar arasında ortak hayatın temelinden sarsılmasına neden olacak ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte geçimsizlik bulunup bulunmadığı, kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, davanın kabulü şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği, kadın yararına maddî ve manevî tazminat ile iştrak ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesi şartlarının mevcut olup olmadığı ve miktarları ile velâyet düzenlemesinin çocukların üstün yararına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesi birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 182 inci maddesi, 327 inci maddesi, 330 uncu maddesi, 336 ıncı maddesi. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 3 üncü maddesi. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 12 nci maddesi. Çocuk Haklarının Kullanılmasına dair Avrupa Sözleşmesi 3 üncü ve 6 ncı maddeleri. 6098 sayılı Türk Boçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.