"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1428 E., 2022/2183 K.
DAVA TARİHİ : 02.03.2020
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 11. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/143 E., 2021/285 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'ilerine karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; kadının erkeğe fiziksel şiddet uyguladığını, erkeğin ilk evliliğinden olan çocuğunu evden kovduğunu, evin kilidini değiştirdiğini, erkeğe hakaret ettiğini, misafir istemediğini, akrabalara saygısız davrandığını, sadık olmadığını iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, erkek yararına 15.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; iddiaları kabul etmediğini, boşanmak istemediğini, erkeğin kadına fiziksel şiddet uyguladığını belirterek davanın reddine, mahkeme aksi kanaatte ise kadın yararına aylık 600,00 TL tedbir nafakasına, kadın yararına 40.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı kadının davacı erkeğin oğlu Berke'yi evden kovaladığı, erkeğin akrabalarının eve gelmesini istemediği, eve misafir kabul etmediği, tarafların dünyaya gelen bebeğinin ölmesi üzerine "Çocuğu kocam Mehmet öldürdü" diyerek erkeği suçladığı, evde olan bilezikleri erkeğin aldığını söyleyerek erkeğe iftira attığı, erkeğe "gavat, pezevenk" demek sureti ile hakaret ettiği, erkeği evden kovalayarak evin kapısının kilidini değiştirdiği, etrafta "Ben onu evden kovdum uzaklaştırdım. Onu artık evde istemiyorum" ve "Biz ayrı yaşıyoruz. Ben boşanmak istemiyorum. Ancak ben Mehmet'i evde de istemiyorum" dediği, tamirci olan davacının iş yerine giderek müşterilerin araçlarının anahtarlarını aldığı ve bu esnada dükkanın önünde "Sen erkek misin? Şerefsiz, sokağa çıksana lan Şerefsiz" demek sureti ile hakaret ettiği, bu haliyle kadının tam kusurlu olduğu anlaşılmakla davanın kabulü ile tarafların evlilik biriliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, geçimsizliğe sebep olan olayların davacının kişilik haklarına saldırı niteliği taşıması nedeni ile davacı erkek yararına 15.000,00.TL manevî tazminata, kadın yararına aylık 600,00 TL tedbir nafakasına, davacının ekonomik ve sosyal durumu ve davacının mesleği olup gelirinin bulunması nedeni ile boşanmakla yoksulluğa düşmeyeceği, mevcut ve beklenen menfaatlerinin zarar görmeyeceği kanaat olunarak maddî tazminat talebinin reddine, erkeğin tedbir ve yoksulluk nafakası talebi bulunmaması nedeni ile bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı kadın vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; kusur değerlendirmesi, erkeğin manevî tazminat talebinin kabulü, kadının fer'î taleplerinin reddi, tedbir nafakası miktarı ve yoksulluk nafakasına dönüştürülmemesi yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davanın esasına etki edecek tüm delillerin toplandığı, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, erkek yararına uygun miktarda maddî tazminata karar verilmesi gerekirken hüküm kurulmamış olması doğru değilse de; erkeğin istinaf başvurusunda bulunmadığı anlaşıldığından bu husus eleştirilmekle yetinilmekle davalı kadının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili temyiz başvuru dilekçesinde özetle; kusur değerlendirmesi, erkeğin manevî tazminat talebinin kabulü, kadının fer'î taleplerinin reddi, tedbir nafakası miktarı ve yoksulluk nafakasına dönüştürülmemesi yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; geçimsizlikte kusurun bulunup bulunmadığı, varsa kusurun kimden kaynaklandığı, erkek yararına manevî tazminat şartları ile kadın yararına maddî ve manevî tazminat ile yoksulluk nafakası şartlarının mevcut olup olmadığı, tedbir nafakası ile manevî tazminat miktarının hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun)4 üncü, 6 ıncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü, 175 inci ve 176 ncı maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
14.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.