"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/70 E., 2023/601 K.
DAVA TARİHİ : 03.12.2019
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 13. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/253 E., 2019/936 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek dava ve cevaba cevap dilekçesinde özetle; tarafların 11.11.2010 tarihinde evlendiklerini ve bu evlilikten ortak çocuklarının bulunmadığını, tarafların ikinci evlilikleri olup müvekkilinin hayatın geri kalanını davalı ile geçirmek adına evlendiğini, üç ayda bir aldığı emekli maaşı olduğunu, başka gelirinin bulunmadığını, evlendikten sonra davalının ikametinda birlikte kalacakları için o eve bir çok harcama yaptığını, davalının maddi sıkıntılarını giderdiğini ancak bir süre sonra davalının yetişkin oğlunun müdahalelerinin başladığını, müvekkilinin bu durumdan kurtulmak adına Ankara'ya kızının yanına tekrar döndüğünü, tarafların 3 yılı aşkın süredir fiilen ayrı yaşadıklarını belirterek terk nedeniyle tarafların boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; davacının evlilik birliği boyunca evin hiç bir ihtiyacını karşılamadığını, ev kirasını ödemediğini, elektirik, su faturasını ödemediğini, emekli maaşı maaşını kızına gönderdiğini, evin ihtiyaçlarını karşılayabilmek için evlere temizliğe gittiğini, davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını belirterek davanın boşanma yönünden kabulüne, Kırıkkale 1. Aile Mahkemesinin 30.05.2016 tarih 2015/572 esas 2016/273 karar sayılı dosyasında bağlanılan nafakanın yoksulluk nafakası olarak devamına, 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminatın davacıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; her ne kadar davacı tarafça davalı aleyhine terk sebebi ile boşanma davası açılmış ise de; tanık anlatımları davacının kendi iddiası ve tüm dosya içeriği hep birlikte göz önüne alındığında, taraflar Kırıkkale'de ortak iradeleri ile seçtikleri konutlarında yaşarken davacının kendi iradesi ile Ankara'ya taşındığı ve Ankaradaki adresinden davalıya Ankara 6. Aile Mahkemesinin 2016/1103 değişik iş esas 2016/1114 değişik iş karar sayılı ilamı ile davalıya eve dön ihtarı çektiği, davalının ihtara rağmen dönmediği, fakat; davacı tarafından eve dön ihtarı çekilen adresin tarafların ortak iradesinde seçilen ikametgah adresi olmadığı, dolayısıyla davalının evi terk eden taraf olmadığı ve terk sebebinde boşanma davasının şartlarının da gerçekleşmediği anlaşılmakla davacının davasının reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle, reddedilen davası yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2-Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'ilerine karar verilmesi gerektiği yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile taraf vekillerinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
.Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'ilerine karar verilmesi gerektiği yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, terk nedenine dayalı açılan boşanma davasında davanın kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Türk Medeni Kanun’un 6 ncı maddesi, 164 üncü maddesi. 6100 sayılı Kanun'un 190 ncı ve 194 üncü maddeleri, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.