"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/226 E., 2023/171 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2015/996 E., 2020/1032 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince boşanma hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve erkeğin kusurlu olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin sorumluluklarını yerine getirmediğini, yaklaşık 10 yıldır ayrı olduklarını, çocuğun ve kadının ihtiyaçları ile ilgilenmediğini iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, çocuğun velâyetinin kadına
verilmesine, çocuk yararına iştirak nafakasına, kadın yararına 40.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
2. Yargılama devam ederken davacı kadın 22.11.2015 tarihinde vefat etmiştir. Kadının mirasçısı ortak çocuk ...'a dayısı ..., Gaziosmanpaşa Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 17.06.2016 tarih 2015/2127 E 2016/1405 K sayılı ilamı ile temsil kayyımı olarak atanmıştır. Kayyım ... vekili tarafından 16.12.2015 tarihli dilekçede özetle; kusurun tespiti bakımından davayı takip ettiklerini beyan etmiştir.
II. CEVAP
Davalı süresinde cevap dilekçesi sunmadı.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların 2002 doğumlu olan çocukları yaklaşık 1,5 yaşında iken erkeğin, müteveffa kadını ve çocuğu, müteveffanın babasının yanına getirip bıraktığı, müteveffa kadının ve çocuğun müteveffanın babasıyla birlikte yaşamaya başladığı, erkeğin sonrasında yanlarına hiç gelip gitmediği, çocuğuyla da ilgilenmediği, ihtiyaçlarını karşılamadığı, erkeğin kadını babasının evine getirip bırakmasının nedeni hakkında tanıkların bilgisinin bulunmadığı, fakat durumun müteveffa kadının kusurundan kaynaklandığının da davalı erkek tarafından ispatlanamadığından erkeğin kusurlu olduğu anlaşılmakla boşanma davasının konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, erkeğin boşanmaya neden olan olaylarda kusurlu olduğunun tespitine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek istinaf başvuru dilekçesinde özetle; kusur değerlendirmesi, kadının bipolar hastası olduğuna yönelik raporlarının bulunduğu yönünden istinaf dilekçesi sunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi'nin kusur tespitinin doğru olduğu, evlilik birliği ölümle sona erdiğinden boşanma davası konusunda karar verilmesine yer olmadığına ve erkeğin boşanmaya neden olacak şekilde kusurlu olduğunun tespitine karar verilmesinin usul ve yasaya uygun olduğu anlaşılmakla; davalı erkek vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek temyiz başvuru dilekçesinde özetle; kusur değerlendirmesi, kadının bipolar hastası olduğuna yönelik raporlarının bulunduğu yönünden temyiz dilekçesi sunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 4 üncü, 6 ıncı maddesi, 181 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkrası,
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 25.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.