"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/182 E., 2023/483 K.
DAVA TARİHİ : 11.08.2020
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kırşehir 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/302 E., 2021/434 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 2010 yılında evlendiklerini, bu evlilikten müşterek iki çocuklarının olduğunu, davalı erkeğin, öfke problemi olduğunu, davalı erkeğin intihar etme eğilimi ve eşyalara zarar vermek gibi davranışlarının olduğunu, davacı kadına karşı fiziksel şiddet uyguladığını, öldürmekle tehdit ettiğini, davalı erkeğin ortak konutun ihtayaçlarını karşılamadığını, kadına hakaretler ettiğini, erkeğin kadını Duygu K. isimli bir bayanla aldattığını, kadının vermiş olduğu mücadeleden ötürü kendisi ve çocuklarının psikolojik olarak çok zarar gördüğünü, kadının çalışmadığını, davalı erkek tarafından maddî olarak yoksun bırakılmakla tehdit edildiğini, tüm bu nedenlerle davanın kabulü ile tarafların boşanmalarını, ortak çocukların velâyetinin tedbiren ve kesin olarak müvekkiline verilmesini, ortak çocuklar için aylık 1.000,00'er TL tedbir-iştirak nafakası ile kadın yararına 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminat verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek 16.12.2020 tarihli duruşma sırasında kendi davasından feragat ettiğine ilişkin beyan verdiği, erkeğin davasının tefrik edildiği, erkek tarafından kadının davasının reddinin talep edildiği anlaşılmıştır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların 04.10.2010 tarihinde evlendikleri, bu evlilikten 20.03.2013 d.lu Orhan Kaya ve 20.04.2016 d.lu Mustafa Kaya isimli iki tane ortak çocuklarının olduğunu, karşı davalı ...'ın karşı davacı ...'a karşı fiziksel şiddet uyguladığı, karşı davalı ...'ın başka bir kadınla görüşerek sadakatsiz davranışta bulunduğu bu olayları 26.02.2021 tarihli duruşma sırasında karşı davalı ...'ın kabul ettiği, tarafların son ayrılıklarında ...'ın ...'a şiddet uyguladığı sonrasında kendisine zarar verdiği bu olayların ardından Hakan'ın evi terk ederek gittiği tarafların bu tarihten itibaren ayrı yaşadıkları, bu haliyle karşı davacı ...'ın evlilik birliğini devam ettirmesinin mümkün olmadığı evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında karşı davalı ...'ın tam kusurlu olduğu kanaatine varılarak, kadının boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, velâyetin anneye verilmesine, baba ile çocuklar arasında ayda iki gün yatısız ve refakatçi eşliğinde kişisel ilişki kurulmasına, çocuklar yararına 350,00’şer TL tedbir nafakasının kararın kesinleşmesinden sonra iştirak nafakası olarak devamına, yasal koşulları oluştuğundan kadın lehine 20.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı istinaf dilekçesinde özetle; ortak çocuklar yararına hükmedilen tedbir ve iştirak nafakaları, kusur belirlemesi kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminatlar ve kişisel ilişki yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kararın dayandığı deliller ile kanuna uygun sebeplere ve delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri ile re'sen bakılacak kamu düzenini ilgilendiren hususlar dikkate alındığında, ilk derece mahkemesinin değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin (1) inci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle, maddî ve manevî tazminat, nafaka, kusur belirlemesi ve kişisel ilişki kurulmasına ilişkin hükümler yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, kişisel ilişki, nafakalar ve tazminatlar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanun’un 4 üncü, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 175 inci, 182 nci, 330 uncu maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.