"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/899 E., 2023/895 K.
DAVA TARİHİ : 17.11.2021
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 9. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/882 E., 2023/176 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'ilerine, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı- davalı kadın vekili dava ve ıslah dilekçesinde özetle; erkeğin kadına fiziksel şiddet uyguladığını, aldattığını, ilgi göstermediğini, aşağıladığını, hakaret ve tehdit ettiğini, küçük düşürdüğünü, dava açıldıktan sonra sürekli sevgi mesajları attığını bu nedenle iddialarının af kapsamında kaldığının değerlendirilmesi gerektiğini iddia ederek asıl davanın kabulüne karşı davanın reddine, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin kadına verilmesine, çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili karşı dava dilekçesinde özetle; kadının erkeğe başkalarıyla görüştüğü yönünde iftira attığını, kadının psikolojisinin bozuk olduğunu, kadının erkeğin haberi olmadan evi taşıdığını, kadının asabi olduğunu, çocukları göstermediğini, evi terk ettiğini iddia ederek asıl davanın reddine karşı davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin erkeğe verilmesine, erkek yararına 150.000,00 TL maddî ve 150.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin kadına fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği ve aşağıladığı; kadına atfedilen kusurları ise erkeğin boşanmak istemediğini ve eşini sevdiğini söylediği göz önüne alınarak affettiği bu haliyle erkeğin tam kusurlu olduğu anlaşılmakla asıl davanın kabulüne karşı davanın reddine, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların yaşı,alıştığı ortam göz önüne alınarak velâyetinin davacı-davalı anneye verilmesine, çocuklar ile baba arasında kişisel ilişki kurulmasına, küçüklere fiilen bakan ebeveyn tarafından diğer ebeveyne yönelik nafaka talebinde bulunabileceği anlaşılmakla tarafların ekonomik ve sosyal durumları, küçüğün yaşı ve hakkaniyet ilkesi gözetilerek çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 500,00-TL tedbir ve iştirak nafakasına, davacı-davalı kadın yararına 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; delilerinin toplanmadığını, asıl davanın kabulü, karşı davanın reddi, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar, velâyet, erkeğin tazminat taleplerinin reddi, erkeğin beyanlarının af kapsamında kalmadığı ancak barışma girişi olarak değerlendirilebileceği, kadının güven sarsıcı davranışlarının kusur değerlendirmesinde göz önüne alınmadığı yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, kusur değerlendirmesinin isabetli olduğunu, asıl davanın kabulü ve karşı davanın reddinin usul ve yasaya uygun olduğunu, çocukların velâyetinin annede kalmasının çocukların yararına olduğunu, erkeğin kadının güven sarsıcı davranışına dair vakıayı cevap dilekçesinde sunmadığı gibi ıslah dilekçesi de sunmadığı bu iddianın ispatı için hazır ettiği tanık Sinem'in dinlenilmemesinde isabetsizliğin bulunmadığı anlaşılmakla davalı-davacı erkek vekilinin istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; delilerinin toplanmadığını, asıl davanın kabulü, karşı davanın reddi, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar, velâyet, erkeğin tazminat taleplerinin reddi, erkeğin beyanlarının af kapsamında kalmadığı ancak barışma girişi olarak değerlendirilebileceği, kadının güven sarsıcı davranışlarının kusur değerlendirmesinde göz önüne alınmadığı yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık tarafların açtığı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; ortak hayatı temelinden sarsacak derecede geçimsizlik bulunup bulunmadığı, varsa geçimsizlikte kusurun kimden kaynaklandığı, erkeğin tazminat taleplerinin reddi, kadın yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi şartlarının mevcut olup olmadığı, asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmesinin doğru olup olmadığı, velâyet düzenlemesi, delillerin usul kurullarına uygun şekilde toplanıp toplanmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 194 üncü, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 2 inci, 4 üncü, 6 ıncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesi birinci ve ikinci fıkrası, 336 ıncı maddesi, Türk Boçlar Kanunu'nun 50 ve 51 inci maddeleri.
3.Değerlendirme
1.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere, delillerin takdirinde hata görülmemesine ve özellikle erkeğin Sosyal İnceleme Raporundaki beyanları ile kadına gönderdiği mesajlardan kadını affettiği, en azından kadının kusurlarını hoşgörü ile karşıladığı anlaşılmakla kadına kusur yüklenemeyeceğinin anlaşılmasına göre usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı erkek vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın lehine takdir edilen maddî ve manevî tazminat çoktur. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi ile 6098 sayılı Kanun'un 50 nci ve 51 inci maddelerinde düzenlenen hakkaniyet kuralları dikkate alınarak 4721 sayılı Kanun'un 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca daha uygun miktarda maddî ve manevî tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarları yönünden ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.İlk Derece Mahkemesi kararının kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarları yönünden BOZULMASINA,
3.Davalı-davacı erkek vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.03.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.