"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2317 E., 2023/781 K.
DAVA TARİHİ : 14.08.2020-07.09.2020
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Aksaray 3. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/361 E., 2021/367 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı olarak açılan boşanma davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davalı-davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı erkek vekili dava ve karşı davaya cevap dilekçesinde; tarafların 2019 yılında evlendiklerini, müvekkilinin görevi nedeniyle Suriye'ye gittiğini, müvekkilinin Suriye'de olduğu süreçte davalının ortak konutu terk ederek gittiğini, tekrar dönmediğini, tarafların uzun zamandır ayrı yaşadığını, davalının müvekkiline defalarca kez hakaretler ettiğini, küçük düşürdüğünü, küçümsediğini, davalının asabi ve geçimsiz bir kişiliğe sahip olduğunu, en küçük sorunları dahi büyütüp kavga ortamı çıkardığını, müvekkilinin bir eş olarak üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmediğini, tarafların boşanmalarına, yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin davalı-karşı davacı tarafa yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı kadın vekili cevap ve karşı dava ile karşı davaya cevaba cevap dilekçesinde; davacı-karşı davalının evlenmeden önce vermiş olduğu ayrı eve çıkma sözünü yerine getirmediğini, müvekkiline psikolojik şiddet uyguladığını, müvekkilinin karı tarafın ailesinden gördüğü psikolojik baskı ve hakaretler nedeniyle yaşadığı evden ayrılmak zorunda kaldığını, davacı-karşı davalının müvekkilini her konuda yalnız bıraktığını ve evlilik birliğinin üzerine yüklediği sorumluluklardan kaçındığını, karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarını, 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini, müvekkili lehine aylık 2.5000,00 TL tedbir/yoksulluk nafakasına hükmedilmesini, yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin davacı karşı davalı tarafa yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; karşı davada iddia edilen vakaların hiçbirinin ispat edilemediği, asıl davada ise; davalı kadının sebep göstermeksizin ortak haneden ayrılması, hakaret etmesi, davacının ailesine saygısız tavır ve davranışta bulunması nedenleriyle taraflar arasında evlilik birliğinin devamına imkan vermeyen bir geçimsizlik mevcut olduğu, evlilik birliğinin devamı açısından eşler yönüyle korunmaya değer bir yarar kalmadığı olduğu gerekçesi ile; asıl davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın yararına aylık 300,00 TL tedbir nafakasının kesinleşme tarihine kadar devamına ve kadının yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı-davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafakalar ile reddedilen tazminat ve nafaka talepleri yönlerinden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile, istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafakalar ile reddedilen tazminat ve nafaka talepleri yönlerinden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kusur belirlemesi ile kadının reddedilen tazminat ve nafaka talepleri noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu, 174 üncü, 175 inci ve 330 uncu maddeleri. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
25.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.