"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/157 E., 2023/388 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 28. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/72 E., 2021/207 K.
Taraflar arasındaki boşanma davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davaların kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı-davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı-davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili, dava dilekçesinde özetle; tarafların evliliğinin erkeğin kusurlu davranışları sonucunda temelinden sarsıldığını beyanla, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince davacı-davalı lehine aylık 5.000,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, yoksulluk nafakasının kararın kesinleşmesinden sonraki yıllarda ÜFE oranında arttırılmasına ve 100.000,00 TL maddî 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı- davacı erkek cevap-karşı dava dilekçesinde özetle; evlilik birliğinde kusurlu davranışların davacı-davalı kadından kaynaklandığını beyanla, asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince boşanmalarına, lehine aylık 2.000,00 TL tedbir-yoksulluk nafakası ile yasal faiziyle birlikte 100.000,00 TL maddî 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı-davacı erkeğin kadına fiziksel şiddette bulunduğu, evi ile ilgilenmediği, sürekli eşyaları boşaltarak bir ev kurdurmadığı, kadının eşyaları olmadığından sokakta kaldığı, kadına 90.000,00 TL kredi çektirdiği, bu parayı ne yaptığını izah etmeyerek zor duruma düşürdüğü, kadının ailesine yönelik birden fazla hakarette bulunduğu, kadına yönelik hakaretlerinde sürekli "şerefsiz, beceriksiz, sen ne anlarsın, şişkosun" dediği, kadını tatile götürdüğü, kayalıkların orada ittirdiği, sonrasında davacının kolları şiş bacakları yara içinde kuzeninin evine döndüğü, kadına "sen ölürsen emekli maaşın bana kalacak, geber inşallah" dediği, psikolojik baskı uyguladığı, sürekli alkol aldığı, kadının da erkeğe hakaretlerde bulunduğu, kadının az, erkeğin ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle, asıl ve karşı davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince boşanmalarına, tarafların yoksulluk nafakası taleplerinin reddine, davalı-davacı erkeğin tazminat taleplerinin reddine, davacı-davalı kadın lehine yasal faiziyle birlikte 20.000,00 TL maddî 20.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı-davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı- davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde; hükmedilen maddî-manevî tazminat miktarı ve yoksulluk nafakasının reddi yönlerinden istinaf buşvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, beklenen menfaatlerin kapsamı ve davalı-davacı erkeğin kusurlu davranışlarının davacı-davalı kadının kişilik haklarına saldırı niteliği dikkate alındığında, davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat az olduğu gerekçesi ile kadının maddî ve manevî tazminat miktarına yönelik istinaf isteminin kısmen kabulüne, ilgili bentlerin kaldırılmasına, kadın lehine 50.000,00 TL maddî ve 40.000,00 TL manevî tazminat ödenmesine, kadının diğer istinaf talepler,inin usule ve kanuna uygun olduğundan esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı-davalı kadın vekili;yoksulluk nafakasının reddi, maddî ve manevî tazminatların miktarı ve vekâlet ücretinin usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın yararına yoksulluk nafakası şartlarının somut olayda gerçekleşip gerçekleşmediği, tazminat miktarlarının uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci, 176 ncı maddesi, 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre kadın vekilinin aşağıdaki paragrafların kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, kadın yararına hükmolunan maddî ve manevî tazminat azdır. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile 6098 sayılı Kanun'un 50 nci ve 51 inci madde hükümleri nazara alınarak, 4721 sayılı Kanun'un 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca daha uygun miktarda maddî ve manevî tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1. Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının maddî, manevî tazminat miktarları yönünden kadın yararına BOZULMASINA,
2.Davacı-davalı kadının diğer temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,06.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.