"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/357 E., 2023/1190 K.
DAVA TARİHİ : 01.06.2020
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Denizli 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/249 E., 2021/843 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; kadının, sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını, evi terk ettiğini iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin babaya verilmesini, çocukların her biri yararına aylık 750,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, davacı yararına 250.000,00 TL maddî ve 250.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde; erkeğin bağımsız ikamet tahsis etmediğini, erkek eşin kök ailesinin, kardeşinin evlilik birliğine müdahale ettiğini, erkeğin bu duruma sessiz kaldığını, kardeşinin fiziksel şiddetine maruz kaldığını, hakaret ettiğini, çocuklarla birlikte evden kovulduğunu, ailesi tarafından tehdit edildiğini beyan ederek davacının açtığı davanın tüm ferîleri ile birlikte reddine karar verilmesini aksi kanaatte ortak çocukların velâyetinin annelerine verilmesine kadın için aylık 500,00 TL tedbir yoksulluk nafakasına ortak çocuklardan Onur lehine aylık 400,00 TL ve Melisa lehine aylık 450,00 TL tedbir, iştirak nafakası ile kadın lehine 40.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı, tanık beyanları değerlendirildiğinde boşanmaya sebebiyet veren olaylarda kadının Nevzat isimli şahısla kaçtığı, bu şahısla birlikte yaşadığı, evlilik birliğinin sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiği, boşanmaya neden olan olaylarda davalı kadının tam kusurlu olduğu, davalı kadının kusurlu hareketleri nedeniyle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı, boşanma sebebiyle mevcut veya beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan erkek eş yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği, kadının tam kusurlu olması nedeniyle yoksulluk nafakası şartlarının oluşmadığı, dosya arasına alınan SİR'de ortak çocuk Onur'un anne bakım ve şefkatine muhtaç yaşta olduğu, annenin bulunduğu ortamda çocuğun gelişiminin olumsuz bir durumunun olmadığı, diğer çocukların ise babayı istediği belirtildiği, ortak çocuklardan Orhan ve Melisa'nın velâyetinin babaya, Onur'un velâyetinin ise anneye verilmesinin üstün yararlarına olacağı ve velâyeti anneye verilen çocuk yönünden velâyet kendisine verilmeyen eşin çocukların bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmakla yükümlü olduğu gerekçesi ile; davanın kabulü ile, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuklardan 2006 doğumlu Orhan ve 2008 doğumlu Melisa 'nın velâyetinin babaya, 2016 doğumlu Onur'un velâyetinin anneye verilmesine, velâyeti anneye verilen çocuk için aylık 300,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 200,00 TL tedbir nafakasına, yoksulluk nafakası talebinin ise reddine, erkek yararına 15.000,00 TL maddî, 15.000,00 TL manevî tazminata, kadının tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen son kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; ortak çocuk Onur'un velâyeti yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, erkek lehine hükmedilen tazminatlar yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; ortak çocuk Onur'un velâyeti yönünden bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ortak çocuk Onur'un velâyetinin anneye verilmesinin üstün yararına aykırı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun'un 336 uncu 335 inci ve 351 inci maddeleri. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 3 üncü maddesi. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 12 inci maddesi. Çocuk Haklarının Kullanılmasına Dair Avrupa Sözleşmesinin 3 üncü ve 6 ncı maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.