"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/957 E., 2023/961 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/1022 E., 2022/390 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince açılan boşanma davası ve fer'îlerinin kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin eve her gün geç geldiğini, geldiğinde de sürekli telefon ile uğraştığını, kadının, erkeğin telefonunda defaatle farklı kadınlarla konuşmasını yakaladığını, sürekli kadına hakaret edip aşağıladığını, kadının annesini arayarak " gelin şu kızınızı götürün" diyerek ailesini çağırıp sürekli evden kovduğunu, kadının sürekli fiziksel, psikolojik ve sözlü şiddete maruz kaldığını, eve sürekli alkollü halde geldiğini, bir seferinde boğazına bıçak dahi dayadığını, erkeğin uyuşturucu madde kullandığını, eve bir kadın getirip, kapıyı da kadının üstüne kilitleyip evden çıktığını, kadının olay yerine polis çağırdığını, erkeğin evdeki mutfak eşyalarının tamamını kırdığını iddia ederek, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeni ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, aylık 2.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına. 100.000,00 TL maddî ve 250.000,00 TL manevî tazminatın kadından tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesi ibraz etmemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dinlenen tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre; davalı erkeğin; eve her gün geç saatlerde geldiği, eşine şiddet uyguladığı, başka kadınlarla konuştuğu, eşinin ailesini arayarak " gelin kızını götürün " şeklinde beyanda bulunduğu, davalı hakkındaki adli muayene raporunda uyuşturucu madde kullanımının pozitif çıktığı ve ev eşyalarına zarar verdiği, meydana gelen geçimsizlikte davalı erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile açılan davanın kabulü ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun'un) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, ortak çocuğun yaşı ve davalı babanın madde bağımlılığı hikayesi bulunması nedeniyle baba ile ortak çocuk arasında her ayın 2. ve 4. Cumartesi günleri sabah saat 10.00'dan aynı gün akşam saat 18.00'e kadar, her yıl dini bayramların 2. günü sabah saat: 10:00'dan aynı gün akşam saat 18:00'e kadar yatılı olmaksızın kişisel ilişki tesisine, ortak çocuk yararına aylık 400,00 TL tedbir ve 750,00 TL iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 600,00 TL tedbir ve 1.500,00 TL yoksulluk nafakasına, yasal faizi ile birlikte 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde dvalı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; dava dilekçesinin usulüne uygun tebliğ edilmediğini, savunma ve delil bildirme haklarının kısıtlandığını, kusur belirlemesinin hatalı olduğunu, her iki ebeveynle de görüşülerek psikolog, pedegog ve sosyal çalışmacı bilirkişilerden velâyete ilişkin rapor alınmadığını, baba ile çocuk arasında kurulan kişisel ilişkinin yetersiz olduğunu, yargılama gideri ve vekâlet ücretinin hatalı olduğunu belirterek, kusur belirlemesi, kadın yararına kabul edilen tazminatlar ve miktarları, kadın ve çocuk yararına kabul edilen nafakalar ve miktarları, velâyet, kişisel ilişki, yargılama gideri ve vekâlet ücreti yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, kusur belirlemesi, kadın yararına kabul edilen tazminatlar ve miktarları, kadın ve çocuk yararına kabul edilen nafakalar ve miktarları, velâyet, kişisel ilişki, yargılama gideri ve vekâlet ücreti yönlerinden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, karşılıklı açılan boşanma davasında kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, davacı kadından kaynaklanan kusurlu bir davranışın ispat edilip edilmediği, erkeğe yüklenen kusurların gerçekleşip gerçekleşmediği, kusur belirlemesine bağlı olarak kadın yararına maddî ve manevî tazminat verilmesinin yasal şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği, kadın ve çocuk yararına nafakanın yasal koşullarının oluşup oluşmadığı, tazminat ve nafaka miktarlarının hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olup olmadığı, ortak çocuğun velâyetinin hangi ebeveyne verilmesinin çocuğun üstün yararına olduğu, kurulan kişisel ilişki düzenlemesinin kapsam ve süre itibariyle ortak çocuğun üstün yararına uygun olup olmadığı, erkek aleyhine hükmedilen vekâlet ücreti ve yargılama giderinin usul ve kanuna uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 182 nci maddesi, 323 üncü ve 324 üncü maddeleri, 330 uncu maddesi, 336 ncı maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 3 üncü ve 12 nci maddesi. Çocuk Haklarının Kullanılmasına dair Avrupa Sözleşmesi 3 üncü ve 6 ncı maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,18.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.