"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/873 E., 2023/906 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Develi 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2021/132 E., 2022/288 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen esastan reddi ve kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün kusur gerekçesinin düzeltilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın dava dilekçesinde özetle; tarafların daha önce de evlilik yaptıklarını ve önceki evliliklerinden çocukları olduğunu, erkeğin kendisi ile evlenirse hem kendisine hem de 15 yaşındaki kızına bakacağına dair söz verdiğini, evlilik birliği kurulduktan sonra kızının sorun olmaya başladığını ve erkek eşin çocuğu istemediği ayrıca erkeğin başka bir kadın ile birlikteliğinin olduğunu, sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiğini, evi terk edip gittiğini iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, kızı ... için aylık 1.500,00 TL tedbir ve iştirak nafakası ile kadın yararına aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı kadının maddî çıkar sağlamak üzere evlilik yaptığını, kadının, evlilik birliği sürecinde müvekkiline sürekli küfürler ettiğini, evliliğin kendisine yüklediği sorumluluklardan kaçtığını, "domuz yüzlü eşek, sen erkek değilsin" şeklinde hakaret ettiğini ve onurunu kırdığını, evi terk edip gittiği ve haber alamadığını beyan ederek; müvekkil aleyhine açılan hukuki mesnetten yoksun davanın boşanma yönünden kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı kadının diğer talepleri yönünden ise reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı, taraflar arasında yaş farkının mevcut olduğu, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı erkeğin ortak haneden ayrıldığı, ayrı yaşadıkları, kadını kast ederek "kendisini satıp geçinsin" şeklinde söylemlerde bulunduğu davacı kadının ise davalı erkek ile evlenme sebebinin para olduğu evlilik birliğinin çekilmez hale gelmesinde tarafların kusurlarının eşit olduğu , maddî ve manevî tazminat şartlarının oluşmadığı, kadının boşanmakla yoksulluğa düşeceği , davacı kadının tedbir ve iştirak nafakası talep ettiği çocuğun tarafların ortak çocuğu olmadığı gerekçesi ile; davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, davacı kadın yararına aylık 400,00 TL tedbir ve aylık 600,00 TL yoksulluk nafakasına, kadının maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; davacı kadının "kendini satıp geçinsin" vakıasına dayanmadığını ve diğer kusurlu vakıaların da doğru tespit edilmediğini belirterek kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakası, aleyhine hükmedilen yargılama giderleri yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesince, davalı erkeğe yüklenen "kendisini satıp geçinsin" maddî vakıasının davacı kadın tarafından dava ve cevaba cevap dilekçesinde dayanılmadığı, bu maddî vakıanın , davalı erkeğe kusur olarak yüklenmesinin hatalı olduğunu, gerçekleşen ve kesinleşen kusurlu davranışlara göre boşanmaya neden olan olaylarda tarafların yine eşit kusurlu olduğu, istinafa konu sair yönlerden kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile; erkek vekilinin kusura yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kusur gerekçesinin düzeltilmesine, sair istinaf taleplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde; kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakası, aleyhine hükmedilen yargılama giderleri yönünden önünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık kusur belirlemesi, nafakalar ve yargılama gideri noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu, 175 inci
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,10.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.