"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/641 E., 2023/958 K.
...
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Aydın 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/1030 E., 2020/1208 K.
Taraflar arasındaki tanıma ve tenfiz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesiyle; tarafların 2017 yılında evlendiklerini, anlaşamamaları nedeniyle Fransa Palaıs Du Justice Creteil Mahkemesinin 24.07.2019 tarihli 19/00515 karar no.lu 8.Daire Kabine E, R.G 18/02703 no.lu kararı ile tarafların boşanmalarına karar verildiğini, kararın kesinleştiğini beyanla, yabancı mahkeme kararının tanınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalının cevap dilekçesi sunmadığı, 02.11.2020 tarihinde beyan dilekçesi sunduğu; Türkiye'de evlendiklerini, davacı kadının Fransada yaşadığını, evlendikten sonra Fransa'da yaşamaya başladıklarını, kendisi dili ve ülkeyi bilmediğinden her türlü resmi evrak işlerinin kadın tarafından yapıldığını, evlendikten sonra 25.03.2018 de Türkiye'ye babasının rahatsızlığı için davacının ailesiyle geldiğini, pasaportunun davacının ailesi tarafından habersiz götürüldüğünü, bu nedenle Fransaya dönemediğini, kendisinin yokluğunda davacının boşanma davası açtığını ve sonuçlandırdığını, Türkiye'de olduğunu bildiği halde, orada bir adres bildirilerek savunma hakkının engellendiğini, davacının kötü niyetli olduğunu, ortak çocuğun kendisine gösterilmediğini belirterek davanın reddini istemiş, dava daha sonra tayin ettiği vekili tarafından takip edilmiş, vekili sözlü beyanlarıyla davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların Creteil Asliye Hukuk Mahkemesinin (Val-de Marne Vilayeti)(Aile Davaları Hakimi) RG 18/02703/8.Daire Kabine E dosya numaralı kararıyla boşandıkları, kararın 24.07.2019 tarihinde kesinleştiği, bu şekilde 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun'un (5718 sayılı Kanun) 58 inci maddesinde öngörülen tanıma koşullarının gerçekleştiği, kararın kamu düzenine açıkça aykırı olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile;tarafalrın boşanmalarına dair Creteil Asliye Hukuk Mahkemesinin(Val- de Marne Vilayeti) (Aile Davaları Hakimi) RG 18/02703/8.Daire Kabine E dosya numaralı 24.07.2019 tarihinde kesinleşmiş boşanma kararının tanınmasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; aşamalardaki beyanlarını tekrar ederek; delilerinin toplanmadan karar verildiğini, müvekkilinin Türkiye'deyken Fransa'da bir adres bildirilip savunma hakkının engellendiğini, çocuğun varlığından yabancı mahkeme kararında bahsedilmediğini, davanın reddedilmesi gerektiğini ileri sürerek davanın kabulü yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların Creteil Asliye Hukuk Mahkemesinin (Val-de Marne Vilayeti)(Aile Davaları Hakimi) RG 18/02703/8.Daire Kabine E dosya numaralı kararıyla tarafların boşandıkları, kararın 24.07.2019 tarihinde kesinleştiği, davalının istinaf dilekçesinde kendisinin Türkiye'de olduğunu buna rağmen Fransa'da bir adres gösterilip tebligat yapılıp boşanma kararı verildiğini, savunma hakkının kısıtlandığını, kararın Türk Kamu düzenine aykırı olduğunu iddia ettiği, YİBGK.nun 10.02.2012 gün ve 2010/1 esas 2012/1 karar sayılı içtihatı gereğince 5718 sayılı Kanun'un 54/c maddesinde, hükmün kamu düzenine açıkça aykırı bulunmaması hali tenfiz şartları içinde sayılmış olup, buna göre, yabancı mahkeme kararının verilmesinde uygulanan hukuk ve bunun hangi ölçütlere göre uygulandığı değil, yabancı kararın Türkiye’de icra edilmesi halinde meydana gelecek sonuçların Türk kamu düzenini ihlal edip etmeyeceğinin araştırılması gerektiğinin belirtildiği, anılan maddede yer alan “Hükmün kamu düzenine açıkça aykırı bulunmaması” ifadesinden, yabancı mahkeme kararının esasına uygulanan hukukun Türk kamu düzenine aykırılığının incelenemeyeceği, sadece hükmün tenfizi neticesinde ortaya çıkan hukukî sonuçların kamu düzenine aykırı olması halinde yabancı mahkeme kararının tenfizi isteminin reddedileceği sonucuna varılması gerektiği, esasa uygulanan hukukun Türk Hukukundan farklı bulunması ya da Türk Hukukunun emredici kurallarına aykırı olması gibi nedenlerle yabancı kararın tenfiz istemi reddedilemeyeceği, somut olayda yabancı ülke ilamının içeriğine bakıldığında kararda erkeğin mart 2018 tarihinden itibaren ülkeyi terk ettiğinin açıkça yazıldığı, yani dava tarihi itibarıyla erkeğin ülkede olmadığını Mahkeme bilmekte olup kendi mevzuatına uygun olarak tebliğ işlemlerini gerçekleştirdiği, Mahkemeden saklanan bir durum olmadığı, İlamın tenfizi sonucu oluşacak sonucun kamu düzenine aykırı olmayacağı, bu nedenle Mahkemece eksiklik bulunmayan karar ve belgelere göre ilgili ilamın tanınmasına karar verilmesinde usul ve kanuna aykırı bir durum bulunmadığı gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf başvuru dilekçesini tekrarla kabul edilen dava yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; tarafların boşanmalarına ilişkin yabancı mahkeme kararının tanınması ve tenfizi şartlarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
5718 sayılı Kanun'un 50 nci, 52 nci, 54 üncü ve 58 inci maddeleri. 6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci maddesi, 371 nci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.12.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
...
...
...