"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/767 E., 2023/545 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurulması
İLK DERECE MAHKEMESİ : Derik Asliye Hukuk (Aile)Mahkemesi
SAYISI : 2021/40 E., 2021/308 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulüne tarafların boşanmalarına, karşı davanın kısmen kabulü ile kadın yararına nafaka ve tazminata karar verilmiştir.
Kararın davacı-karşı davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda;
Dosya içeriğine göre karşı davada maddî tazminat yönünden reddedilen 30.000,00 TL, manevî tazminat yönünden reddedilen 180.000,00 TL, tedbir nafakası yönünden reddedilen miktar aylık 100,00 TL, yıllık 1.200,00 TL, yoksulluk nafakası yönünden reddedilen miktar aylık 100,00 TL, yıllık 1.200,00 TL ve temyize konu edilen toplam miktar toplam 212.400,00 TL, karşı davada maddi tazminat yönünden kabulüne karar verilen 20.000,00 TL, manevî tazminat yönünden kabulüne karar verilen 20.000,00 TL, tedbir nafakası yönünden kabulüne karar verilen yıllık nafaka miktarı 6.000,00 TL, yoksulluk nafakası yönünden kabulüne karar verilen yıllık nafaka miktarı 6.000,00 TL ve temyize konu edilen toplam miktar 52.000,00 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca kesinlik sınırı olarak belirlenen 238.735,737 TL’nin altında kaldığı anlaşılmakla; tazminat ve nafaka talepli karşı davada verilen karar kesin olduğundan tarafların karşı davaya yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacı-karşı davalı erkek vekilinin boşanma davasında kusur belirlemesi yönünden gerekli şartları taşıdığı anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-karşı davalı erkek vekili dava dilekçesinde; müvekkili tarafından açılan ve reddedilen boşanma davası kesinleştikten sonra tarafların bir araya gelmediğini iddia ederek 4721 sayılı Türk Medeni Kanun'un (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin dördüncü fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-karşı davacı kadın vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde; tarafların arasında daha önce görülüp karara bağlanan boşanma davasında erkeğin ağır kusurlu bulunduğunu, bu nedenle davanın reddedildiğini, davacı-karşı davalı erkeğin evliliğin başında müvekkilini terk ettiğini, çocukları ile birlikte kadının bakıma muhtaç kaldığını, erkeğin başka bir kadın ile evlilik dışı birliktelik yaşadığını, müvekkilini darp edip ona hakaret ettiğini, tehdit ettiğini, davacı-karşı davalının düğünde müvekkiline takılan ziynet eşyalarını satarak 15 koyun ve 1 oğlak satın alarak kendisine ticaret için gelir elde ettiğini iddia ederek asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile kadın yararına aylık 500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakalarına, 50.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata, ziynet eşyaları satılarak 15 koyun ve 1 oğlak alan ve bundan fayda sağlayıp bedelini müvekkiline vermediği için şimdilik 1.000,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.İlk Derece Mahkemesinin 03.03.2020 tarihli kararı ile davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadın yararına aylık 400,00 TL tedbir, yoksulluk nafakasına, 20.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir. Davacı-karşı davalı erkek vekili tarafından kusur tespiti, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafakalara yönlerinden istinaf talebinde bulunulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesinin 01.12.2020 tarihli kararı ile, kadının karşı davası bulunduğu, karşı dava yönünden karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile taraflar arasındaki boşanma davasının reddine dair kararın kesinleşme tarihinden itibaren ortak hayatın kurulmadığı, erkeğin evlilik birliği içerisinde ikinci evliliğini yaptığı ve kadına bakmadığı, boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, karşı davanın kısmen kabulü ile davalı-karşı davacı kadın yararına aylık 400,00 TL tedbir, yoksulluk nafakasına, 20.000,00 TL manevî, 20.000,00 TL maddî tazminata, kadın yararına yargılama gideri ve vekâlet ücretine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-karşı davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-karşı davalı erkek vekili, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kusur tespiti, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafakalar ile karşı davada tazminat ve nafaka talebinin reddedilen kısmı yönünden vekâlet ücretine hükmedilmemesi yönünden kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı-karşı davacı kadının maddî ve manevî tazminat talepleri kısmen kabul, kısmen reddedildiğinden, reddedilen miktar üzerinden erkek yararına vekâlet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiği, İlk Derece Mahkemesi kararının diğer yönlerden usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile davacı-karşı davalı erkeğin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle, karşı davada reddedilen maddî tazminat talebi yönünden erkek yararına maktu vekâlet ücretine, reddedilen manevî tazminat yönünden erkek yararına maktu vekâlet ücretine, reddedilen nafaka miktarı yönünden vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, diğer istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı-karşı davalı erkek vekili; Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönlerinden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
2. Davalı-karşı davacı kadın vekili; Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; karşı davada vekâlet ücreti ile kadın yararına hükmedilen tazminatların miktarı yönlerinden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, boşanma davası olup, boşanmaya sebep olan olaylarda kusurun kimden kaynaklandığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin dördüncü fıkrası. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Tararfların karşı davaya yönelik temyiz dilekçesinin miktardan REDDİNE,
2.Davacı-karşı davalı erkeğin sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Peşin harcın istek halinde yatıran davalı-karşı davacıya iadesine,
Aşağıda yazılı onama harcının davacı-karşı davalıya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,04.06.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.