"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/212 E., 2023/577 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara Batı 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/583 E., 2021/751 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince boşanma davasının ve fer'îlerinin kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile yoksulluk nafakası ve tazminatlar hakkında İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin sürekli aşağılayıcı sözler söylediğini, hakaret ettiğini ve sinkaflı küfür ettiğini, fiziksel şiddet uyguladığını, sıklıkla evden kovduğunu, kadını son zamanlarda beğenmediğini, erkeğin kıskanç olduğunu, kadının kimse ile görüşmesini istemediğini, kadının misafirliğe gelen abisini ve komşuları evden kovduğunu, erkeğin kadını tehdit ettiğini, en son kadının bileziğini alıp evden kovduğunu iddia ederek, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeni ile tarafların boşanmalarına, aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, nafakanın her yıl Tefe-Tüfe oranında arttırılmasına, 75.000,00 TL maddî ve 75.000,00 TL manevî tazminata tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; kadının iddialarını kabul etmediğini, iddiaların gerçek dışı olduğunu, evi kadının kendisinin terk ettiğini, boşanmak istemediğini, ayrıca davacının istemiş olduğu nafaka ve tazminat taleplerinin fahiş miktarlarda olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan hadiselerde; davacının ispatlanan kusurunun bulunmadığı, davalı erkeğin eşine şiddet uyguladığı, tehdit ettiği, hakaret ettiği bu nedenle tam kusurlu olduğu gerekçesi ile açılan davanın kabulü ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun'un) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, kadın için aylık 400,00 TL tedbir ve aylık 500,00 TL yoksulluk nafakasına, kadın için 20.000,00 TL maddî ve 20.0000,00 TL manevî tazminata karar verilmişir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadın lehine verilen tazminatlar ve nafaka miktarının davalının kusuru, tarafların ekonomik durumları, ülkenin ekonomik şartları göz önüne alındığında çok düşük olduğunu belirterek, kadın yararına kabul edilen tazminat miktarları ile tedbir ve yoksulluk nafakası miktarı yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacı kadının tazminatlar ile yoksulluk nafakasının miktarlarına yönelik istinaf taleplerinin kabulü bu yönlerden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin kabulü ile boşanmanın kesinleştiği tarihten geçerli olmak üzere aylık 1.500,00 TL yoksulluk nafakasının davalı erkekten alınarak davacı kadına verilmesine, nafakanın her yıl ÜFE oranında artırılmasına, davacı kadının maddi tazminat talebinin kabulü ile 75.000,00 TL maddî tazminatın davalı erkekten alınarak davacı kadına verilmesine, davacı kadının manevî tazminat talebinin kısmen kabulü ile 50.000,00 TL manevî tazminatın davalı erkekten alınarak davacı kadına verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacı kadının sair istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, kadın yararına kabul edilen tazminat miktarları ile tedbir ve yoksulluk nafakası miktarı yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın tarafından açılan boşanma davasında kadın yararına hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakası ile tazminat miktarlarının taleple bağlılık ilkesine, hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun'un) 26 ncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 4 üncü, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası; 175 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı kadın vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebi ile başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile
temyiz başvuru harcının davacıya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 25.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.