"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2217 E., 2023/673 K.
KARAR : Başvurunun kabulüyle yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Osmaniye 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/239 E., 2021/145 K.
Taraflar arasındaki boşanma ile ziynet ve çeyiz eşyası alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine, ziynet ve çeyiz eşyası alacağı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince velâyet düzenlemesi yönünden yeniden esas hakkında hüküm tesisine, ziynet ve çeyiz eşyası taleplerinin reddine yönelik istinaf itirazının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle usulden reddine, tarafların sair itirazlarının esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların aile apartmanında oturduğunu, davalının ailesinin evlilik birliğine müdahil olduğunu, erkeğin ekonomik şiddet uyguladığını, sorumsuz olduğunu, evin ve çocukların ihtiyaçları ile ilgilenmediğini, kadına hakaret ettiğini, fiziksel şiddet uyguladığını, tehdit ettiğini, başka kadınla konuştuğunu, son yaşanan olayda erkek ve ailesinin kadının baba evine geldiğini ve erkeğin abisinin kadına tokat attığını, zorla çocuğu almaya çalıştığını iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin kadına verilmesine, çocuk yararına aylık 700,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, kadın yararına 15.000,00 TL maddî ve 30.000,00 TL manevî tazminata, ziynet ve çeyiz eşyası alacağına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; kadının iddialarının doğru olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; taraflar arasında yaşanan son olayda erkeğin kadının kendi akrabaları tarafından ayağından ve başından darp edilmesini engellemesi mümkün iken engellemediği ve ailesi ile birlikte ortak çocuğu kadından alarak gittiği bu haliyle erkeğin tam kusurlu sayıldığı anlaşılmakla davanın kabulüne, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, çocuklar Kayra ve Buğlem'in velâyetinin anneye verilmesine, çocuklarla baba arasında kişisel ilişki düzenlenmesine, ortak çocuk Buğlem yararına aylık 250,00 TL tedbir ve aylık 300,00 TL iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 300,00 TL tedbir ve 400,00 TL yoksulluk nafakasına, kadın yararına 8.000,00 TL manevî tazminata, kadının maddî tazminat talebi boşanmanın fer'îsi niteliğinde olmadığından iş bu talebin tefrikine, kadının ziynet ve ev eşyası alacağı taleplerinin ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; ortak çocuk olmamasına rağmen erkeğin ilk evliliğinden olma çocuk Kayra hakkında velâyet düzenlemesi yapılması, kadın ile ortak çocuk yararına belirlenen nafakalar ile manevî tazminatın miktarları, maddî tazminat talebinin tefriki, ziynet ve çeyiz eşyası taleplerinin reddi, ziynet ve çeyiz eşyası alacağının reddi nedeniyle hükmedilen vekâlet ücreti yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur değerlendirmesi, davanın kabulü, manevî tazminata hükmedilmesi, kadın ve çocuk yararına takdir edilen tedbir, iştirak ile yoksulluk nafakası miktarları yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre kusur değerlendirmesi, boşanma hükmü, maddî tazminat talebinin tefriki ile manevî tazminata hükmedilmesi ve miktarı, tedbir, iştirak ve yoksulluk nafakasının miktarına yönelik istinaf itirazlarının yerinde olmadığı, reddedilen ziynet ve çeyiz eşyası alacağı miktarlarının istinaf kesinlik sınırı altında kaldığı, çocuk Kayra'nın annesinin davacı kadın olmadığını bu çocukla ilgili velâyet düzenlemesinin doğru olmadığı, takdir edilen yoksulluk nafakası, maddî ve manevî tazminat miktarlarının az olduğu anlaşılmakla tarafların istinaf talebinin kabulüne çocuk Kayra hakkındaki hüküm fıkrasının çıkarılmasına, iş bu çocuğun velâyet düzenlemesi yönünden yeniden esas hakkında hüküm tesisi ile Kayra'nın velâyeti ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına, ziynet ve çeyiz eşyasına yönelik istinaf başvurusunun usulden reddine, tarafların sair istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur değerlendirmesi, davanın kabulü, manevî tazminata hükmedilmesi, kadın ve çocuk yararına takdir edilen tedbir, iştirak ile yoksulluk nafakası miktarları yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; tarafların açtığı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, kadının davasının kabulü ile kadın yararına nafaka ve manevî tazminata hükmedilmesi şartlarının mevcut olup olmadığı, mevcutsa tedbir, iştirak ve yoksulluk nafakası ile manevî tazminatın miktarlarının hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 2 nci, 4 üncü ve 6 ncı maddeleri, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 182 nci maddesi, 330 uncu maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 25.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.