Logo

2. Hukuk Dairesi2023/6639 E. 2023/4096 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin boşanma davasından kaynaklanan tazminat miktarına ilişkin verdiği onama kararına karşı yapılan karar düzeltme talebinin kabul edilip edilmeyeceği.

Gerekçe ve Sonuç: Karar düzeltme talebinin, 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesinde belirtilen karar düzeltme sebeplerinden hiçbirisine dayanmadığı ve Yargıtay'ın önceki kararında yasal ve hukuki dayanakları gösterilerek hüküm kurulduğu gözetilerek karar düzeltme talebi reddedilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

SAYISI : 2017/244 E., 2019/51 K.

KARAR : Kısmen kabul

KARAR DÜZELTME İSTEYEN :Davacı erkek vekili

Taraflar arasında Mahkemece görülen boşanma davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, kararın davalı kadın yararına hükmedilen tazminat miktarı yönünden bozulmasına karar verilmiştir. Daire kararına karşı davalı kadın vekili karar düzeltme isteminde bulunmuş ve karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiştir.

Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davalı kadın lehine hükmedilen tazminatların miktarı artırılarak karar verilmiştir.

Kararın taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece bozmanın amacına uygun olmayan kararın davalı kadın yararına hükmedilen tazminatların miktarı yönünden ikinci kez bozulmasına karar verilmiştir.

Davacı erkek vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle, tarafların fiili ayrılık nedeniyle boşanmalarına karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle, davanın reddine karar verilmesini, boşanmaya hükmedilmesi halinde de kadın lehine aylık 1500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 200.000,00 TL maddî, 300.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini istemiştir.

III. MAHKEME KARARI

Mahkemenin 30.03.2015 tarihli ve 2013/103 Esas, 2015/248 Karar sayılı kararıyla; taraflar arasında daha önceden görülen ve reddedilen boşanma davasında verilen karara göre erkeğin tam kusurlu olduğu ve davanın reddinin kesinleşmesinden sonra üç yıldan fazla zaman geçmesine rağmen ortak yaşamın kurulmadığı, kadının boşanmakla yoksulluğa düşmediği ve kadın lehine tazminatlara hükmedilmesinin yasal koşullarının bulunduğu gerekçesiyle; davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadının nafaka talebinin reddine, 5.000,00 TL maddî, 7.500,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ

A. Bozma Kararı

1.Mahkemenin kararına karşı davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2.Dairenin 26.04.2016 tarihli ve 2015/21516 Esas, 2016/8397 Karar sayılı kararı ile tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminatın az olduğu gerekçesiyle; hükmün tazminatların miktarı yönünden bozulmasına ve temyize konu diğer hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.

B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar

1.Mahkemenin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, bozma ilâmına uyulmasına ve kadın yararına 15.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Mahkemenin bu kararına karşı davalı kadın vekili tazminatların miktarının az olduğu; davacı erkek vekili katılma yoluyla kusur belirlemesi, kadın yararına tazminatlara hükmedilmesinin yasal koşullarının oluşmadığı ve kısa karar ile hüküm sonucunun çelişkili yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.

B. Gerekçe Sonuç

Dairenin 16.03.2023 tarihli ve 2022/11559 Esas, 2023/1136 Karar sayılı kararıyla, Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmadığı gibi bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ve kesinleşen yönlerin yeniden incelenmesinin hukuken mümkün bulunmadığı ve kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm sonucu bölümündeki taraf sıfatlarının yanlış yazılmasının maddi hata niteliğinde olduğunun anlaşılmasına göre kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat miktarlarının az olduğu gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

VI. KARAR DÜZELTME

A. Karar Düzeltme Yoluna Başvuran

Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı erkek vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

B. Karar Düzeltme Sebepleri

Davacı erkek vekili; temyiz başvuru dilekçesini tekrarla Dairenin bozma kararının ve Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440 ıncı maddesinde belirtilen karar düzeltme sebeplerinin bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 440 ıncı maddesi. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.

3. Değerlendirme

1.Yargıtay kararının düzeltilmesi 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Mahkemece verilen karar, Dairemizce yasal ve hukuki dayanakları gösterilmek suretiyle onanmış olup, temyiz ilamında bildirilen gerektirici sebeplere göre karar düzeltme istemi 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesindeki nedenlerden hiçbirisine dayanmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan istemin reddi gerekmiştir.

VII. KARAR

Açıklanan sebeple;

Karar düzeltme talebinin REDDDİNE,

1086 sayılı Kanun 442/son ve 4421 sayılı Kanunun 2 ve 4/b-1 maddeleri delaletiyle takdiren 1.470 TL para cezası ile 562.65 TL karar düzeltme ret harcının düzeltme isteyenden tahsiline,

Dosyanın mahkemesine gönderilmesine,

20.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.