"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/642 E., 2023/1071 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 11. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2017/765 E., 2021/226 K.
Taraflar arasındaki çocukla kişisel ilişkinin kaldırılması, mümkün olmazsa sınırlandırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların ortak çocuğu ... ile davalı baba arasında mahkeme kararı ile kurulan kişisel ilişkinin kaldırılarak çocuk ile davalı baba arasında her yıl haziran ayının ilk cumartesi günü saat 12.00'den 15.00'e kadar kişisel ilişki kurulmasına karar verilmiştir.
Kararın davalı baba vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı baba vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı anne vekili dava ve cevaba cevap dilekçesinde; tarafların boşandıklarını, ortak çocuk ...'ın velâyetinin anneye verildiğini, boşanma kararı ile baba ile çocuk arasında kişisel ilişki kurulduğunu, boşanma kararı ile kurulan kişisel ilişkinin anne tarafından açılan dava neticesinde sınırlandırılarak yeniden düzenlendiğini ve kişisel ilişki nedeniyle çocuğun huzurunun tehlikeye girdiğini iddia ederek; çocuk ile davalı baba arasındaki kişisel ilişkinin kaldırılmasını, mümkün olmazsa sınırlandırılmak suretiyle yeniden düzenlenmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı baba vekili cevap ve ikinci cevap dilekçesinde; baba hakkındaki iddiaların doğru olmadığını, annenin çocuğu baba ile görüştürmek istemediğini ve görüşmelerin her defasında icra yolu ile sağlandığını iddia ederek; davanın reddine hükmedilmesinini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tüm dosya kapsamı ve belli yaş olgunluğunda olan ortak çocuğun babasıyla hatıralarından rahatsız olduğunu, babasının maddi desteği olmadığını, onun yanında kendini güvende hissetmediğini ve oniki yaşındayken kendisini arabadan attığını belirterek baba ile kişisel ilişki kurmayı istememesi dikkate alındığında, baba ile çocuk arasında İstanbul 4. Aile Mahkemesi'nin 2010/210 Esas, 2011/487 karar sayılı ilâmı ile kurulan kişisel ilişkinin sınırlandırılmasının çocuğun üstün yararına uygun olacağı gerekçesi ile; davanın kabulü ile İstanbul 4. Aile Mahkemesi'nin 2010/210 Esas, 2011/487 Karar sayılı ilâmı ile kurulan kişisel ilişkinin kaldırılarak tarafların ortak çocuğu ... ile davalı baba arasında her yıl haziran ayının ilk haftası cumartesi günü saat 12.00 ile 15.00 arasında kişisel ilişki kurulmasına ve 4.080,00 TL maktu vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı baba vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı baba vekili istinaf dilekçesinde özetle; annenin baba ile çocuk arasındaki kişisel ilişkiye engel olduğunu, çocuğu alarak İngiltere'ye kaçırdığını ve kişisel ilişkinin sınırlandırılmasını gerektirecek bir hâlin ispatlanmadığını belirterek; tamamı yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda davanın reddine karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların ortak çocuğu ...'ın 14.06.2022 tarihinde ergin olması ile davanın konusuz kaldığı, davalı babanın çocuğu ile düzenli kişisel ilişki kurmamış, onunla ilgilenmemiş ve maddi destekte bulunmamış olması ve çocuğun babasının kendisini arabadan attığını beyan etmesi karşısında davacı annenin dava açmakta haklı olduğu ve konusuz kalan davadaki haklılık durumuna göre davacı anne yararına vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği gerekçesi ile; istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle konusuz kalan davada karar verilmesine yer olmadığına ve 9.200,00 TL maktu vekâlet ücretinin davalı babadan alınarak davacı anneye verilmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı baba vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı baba vekili temyiz dilekçesinde özetle; dava konusuz kalmış olsa da kişisel ilişkinin sınırlandırılmış olmasının ve haklılık durumuna göre aleyhine vekâlet ücretine hükmedilmesinin doğru olmadığı ve kararın bu nedenle usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; karar verilmesine yer olmadığı kararı ve aleyhe hükmedilen vekâlet ücreti yönlerinden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tarafların ortak çocuğunun 14.06.2022 tarihinde ergin olmakla davanın konusuz kalmasına karar verilmesinin doğru olup olmadığı, doğru ise haklılık durumuna göre davacı yararına vekâlet ücretine hükmedilmesinin usul ve kanuna uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 331 inci maddesinin birinci fıkrası, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 323 üncü maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı baba vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,12.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.