"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/923 E., 2023/1516 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Çarşamba Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/466 E., 2022/606 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulüne ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı-karşı davalı taraf vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı- karşı davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 2003 yılından itibaren evli olduklarını, tarafların bu evliliklerinden çocuklarının bulunmadığını, eşinden destek göremediğini, psikolojik baskı uygulayarak evliliği çekilmez hale getirdiğini, ekonomik gücünü davacıya karşı bir baskı unsuru olarak kullandığını ve bunun yanında psikolojik şiddett uygulayarak davacının ruhsal/duygusal açıdan yıpranmasına neden olduğunu, eve geldiğinde yemeğinin hazır olmadığını, yemeğini çoğu zaman kendisini hazırladığını, taraflar arasında 13-14 yaş fark olduğunu ve aralarındaki yaş farkının da geçimsizliğe neden olduğunu, anlaşmazlıkların günden güne arttığını, agresif, inatçı ve anlaşması zor yapısı bulunduğunu, tarafların evlilik birliğinin temelden sarsılması nedeni ile boşanmalarına karar verilmesini, talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı- karşı davacı kadın cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; davacının hiç dinlemeden sabah erkenden evden çıkıp akşam 22:00 gibi geç saatlerde eve gelmesinin kabul edilemeyeceğini, ıssız ve ağaçlık bir yerde bulunan konutta korku içinde yalnız bıraktığını, kendi doğruları ile evlilik birliğine büyük zarar verdiğini, sürekli tehdit ederek darp ettiğini ve başkası ile aldattığını, davacının davasının reddine karar verilmesi gerektiğini, karşı boşanma davasının kabulü ile tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsıldığından boşanmaya karar verilmesini, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 100.000 TL maddî ve 50.000 TL manevî tazminatın davacı-karşı davalıdan alınarak davalı-karşı davacıya verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı kadının davacı erkeğe yönelik, buyurgan tavırla davacı erkeği küçük görerek rencide edici şekilde konuşmaları davalı kadına hafif kusur olarak yüklendiği, davacı erkeğin davalı kadına şiddet uygulaması, fiili ayrılığın yaşandığı dönemde jandarmanın tutanağında yer alan küfürlü ses kaydı, başkalarının işinde çok fazla çalışarak (kendi fındıklıkların geçimlerini sağlamaya yeterli olmasına rağmen) evini ihmal etmesi ve kadını dinlememesi hususları davacı erkeğe ağır kusur olarak yüklendiği, asıl ve karşı davanın ayrı ayrı kabulü ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanun'unun 166/1 maddesi gereğince tarafların boşanmalarına, davalı-karşı davacı kadının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 30.000,00 TL maddî, 25.000,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunulmuşturlar.
B. İstinaf Sebepleri
1-Davalı- karşı davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının kabul edilen davası ve fer'îleri yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
2-Davalı-karşı davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; erkeğin kabul edilen davası yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı karşı davalı erkek vekilleri tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı- karşı davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; karşı davanın kabulü, maddi ve manevi tazminat, kusur belirlenmesi, istinaf talepli dilekçenin reddine ilişkin kararın bozulması yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, karşılıklı açılan karşı boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesine bağlı olarak kadının maddî ve manevî tazminata hak kazanıp kazanamayacağı, kadın yararına kabul edilen maddî ve manevî tazminatların miktarları noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ıncı maddeleri, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı-karşı davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,21.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.