"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1373 E., 2023/1286 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 12. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/543 E., 2023/135 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile boşanma ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın tarafından istinaf edilmesi üzerine, İlk Derece Mahkemesinin 24.04.2023 tarihli ek kararı ile istinaf başvurusunun süreden reddine karar verilmiştir.
Ek kararın davalı kadın tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince 24.04.2023 tarihli ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde; evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını beyanla davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin müvekkiline verilmesine, çocuklar lehine ayrı ayrı aylık 750,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, müvekkili lehine 250.000,00 TL maddî ve 250.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde; davacının iddialarının asılsız olduğunu ve kabul etmediğini, davacının kusurlu davranışları nedeniyle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını beyanla davacı ile boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin davacı bırakılmasına, kendi lehine 2.000,00 TL yoksulluk nafakası ile 500.000,00 TL maddî ve 500.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; evlilik birliğinin temelinden sasrılmasında davalının ağır, davacını az kusurlu olduğunun anlaşıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, ortak çocuların velâyetinin davacı babaya verilmesine, davalı anne ile çocuklar arasında kişisel ilişki kurulmasına, çocuklar lehine ayrı ayrı aylık 250,00 TL tedbir ve iştirak nafaksına, davacı lehine 20.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminata, davalı lehine aylık 500,00 TL tedbir nafakasına, davalının yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
2.Kararın, davalı kadın tarafından eksik inceleme ile karar verildiği ileri sürülerek hükmün tamamı yönünden istinaf edilmesi üzerine, İlk Derece Mahkemesinin 24.04.2023 tarihli ek kararı ile; Mahkemenin 21.02.2023 tarihli gerekçeli kararının davalıya 26.03.2023 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davalı tarafından 17.04.2023 tarihinde istinaf dilekçesi verildiği, istinaf süresinin 11.04.2023 tarihinde sona erdiği, davalının ise iki haftalık kanuni süre geçtikten sonra istinaf dilekçesi sunduğunun anlaşıldığı gerekçesi ile davalının istinaf talebinin süre yönünden reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen ek kararına karşı süresi içinde davalı kadın istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı kadın, gerekçeli kararın UETS ile tebliğ edildiğini ve bildirim yapılmadığını, eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; hükmün tamamı yönünden kaldırılması talebiyle istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalının elekronik tebligat adresinin bulunduğu, davalıya dava dilekçesi haricinde ki tüm tebligatların elekronik tebligat yoluyla yapıldığı, davalının buna ilişkin bir itirazının bulunmadığı, davalının cevap dilekçesi ile ikinci cevap dilekçesini UYAP portalı üzerinden gönderdiği, dolayısıyla elekronik tebligat ile kendisine tebligat yapılmasını kabul etmiş sayılacağı, kaldı ki davalının istinaf dilekçesinde de önceki tebligatları elektronik tebliğ ile öğrendiğini de doğruladığı, bu nedenle davalının bu aşamada gerekçeli kararın kendisine tebliğine yönelik itirazının iyi niyet ile bağdaşmadığı dikkate alındığında, İlk Derece Mahkemesinin davalının istinaf talebinin süre yönünden reddine ilişkin ek kararın yerinde olduğu gerekçesi ile davalının, İlk Derece Mahkemesinin 24.04.2023 tarihli ek kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın, gerekçeli kararın UETS ile tebliğ edildiğini ve bildirim yapılmadığını, eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; hükmün tamamı yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı erkek tarafından açılan boşanma davasında davalı kadına gerekçeli kararın elektronik tebligat usulü ile tebliğinin geçerli olup olmadığı, istinaf başvurusunun süresinde kabul edilip edilemeyeceği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 7/a maddesinin ikinci fıkrası; 4721 sayılı Kanun'un 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 190 ıncı maddesi, 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddesi;
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,05.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.