"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2341 E., 2023/1279 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Malatya 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/322 E., 2022/351 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davacı kadın tarafından açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak kısmen yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalının müvekkilini bir kadın olarak beğenmediğini, müvekkilinin yanında sürekli başka kadınların güzel olduğunu söyleyerek kadınlara iltifat ettiğini,kişisel ihtiyaçları için müvekkilinin ailesinden para istemek zorunda kaldığını, davalının gün geçtikçe daha sinirli olup evliliği çekilmez hale getirdiğini, müvekkiline ve ailesine karşı aptal, geri zekalı şeklinde ağza alınmayacak derecede hakaret edip müvekkilinin onurunu ve şerefini zedelediğini, davalının sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını, telefonla başka kadınlarla mesajlaştığını tespit ettiğini, müvekkilinin daha fazla dayanamayıp ortak konutu terk edip iş bu davayı açtığını, müvekkiline düğünde takılan altınların müvekkilinin elinden rızası dışında alınıp davalı tarafça babasına ev alması amacıyla verildiğini, davalının babasının adına kayıtlı evin alım tarihi ve tanık beyanları dinlenildiğinde tarafların düğün merasiminde müvekkiline takılan ziynet eşyalarının müvekkiline iadesinin gerektiğini belirterek 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin müvekkiline verilmesine, müvekkili lehine aylık 1.000,00 TL tedbir/yoksulluk nafakası ile 50.000,00'er TL maddî ve manevî tazminata, ortak çocuk lehine aylık 750,00 TL tedbir/iştirak nafakasına, ziynet eşyalarının aynen iadesine, aksi takdirde bedelinin yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesinde, davacının gerçek olmayan bilgiler ile mahkemeyi yanıltmaya çalıştığını, müvekkilinin çalışmadığını, işten çıkartıldığını, borçları bulunduğunu, ortak çocuk ve davacı için istenen 1.500,00 TL fahiş rakamlı nafakayı müvekkilinin karşılamasının mümkün olmadığını, davacının hamileliği döneminde bebeğin karnında ölmesi üzerine davalı ve ailesi tarafından baskı gördüğü iddiasını kabul etmediklerini, aksine destek olduklarını, müvekkilinin davacıyı evden kovma gibi bir girişiminin olmadığını, her evlilikte olan muhtelif problemler dışında evlilik birliğinin temelinden sarsılmadığını, çocuğuna da ilgi ve alakada özensiz davranmadığını, çocuğunun iyi bir öğrenim görüp yetişebilmesi için elinden geleni yaptığını, dar ve maddî sıkıntılı dönemde tereddüt etmeksizin koleje gönderdiğini, müvekkilinin başka kadınlarla mesajlaştığı iddiasının itibar zedeleyen ve iftira niteliğinde olan bir iddia olduğunu, ispatlanması gerektiğini, davacının maddî ve manevî tazminat taleplerinin de asıl dava ile birlikte red edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddine, ortak çocuğun velâyetinin müvekkiline verilmesine, yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, erkeğin başka bir kadınla facebookta yazıştığı, güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu, bu olay nedeniyle kadının baba evine döndüğü, daha sonra tarafların yeniden bir araya geldiği,fakat tarafların bir araya gelme sonrasında erkeğin yeniden bu kadınla konuştuğu, güven sarsıcı yazışmalarına devam ettiği, evlilik birliği içerisinde erkeğin kadına hakaret ettiği, kadını evde istemediği, evde kadınla konuşmayarak psikolojik şiddet uyguladığı, evin fatura giderlerinin davalının babası tarafından karşılandığı; erkeğin güven sarsıcı davranışları, hakaret etmesi, psikolojik şiddet uygulaması ve evin giderlerini karşılamaması nedeniyle evlilik birliğinin temelden sarsılmasında tam kusurlu olduğu, 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuk reşit olduğundan velâyet hususunda karar verilmesine yer olmadığına, ortak çocuk lehine reşit olduğu tarihe kadar aylık 250,00 TL tedbir nafakasına, iştirak nafakası talebinin reddine, davacı lehine aylık 750,00 TL tedbir/yoksulluk nafakasına, 30.000,00'er TL maddî-manevî tazminata, ziynet eşyalarının aynen mümkün değilse 53.366,50 TL'nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, alacağın 1.000,00 TL'lik kısmına dava tarihi (03.07.2019) tarihinden itibaren, kalan 52.366,50 TL'nin ıslah tarihinden (06.04.2022) itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; boşanma ve ziynet alacağı davasının kabulü yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalının ziynet alacağına ve ziynet alacağının kısmen ret edilen kısmı yönünden vekâlet ücreti takdir edilmesine, ilişkin istinaf itirazının incelenmesinde; İlk Derece Mahkemesi tarafından kadının 30 adet çeyrek altın talebinin 18 adet çeyrek altın açısından kabul edilip, 12 adet çeyrek yönünden, davanın ayrıca belirtilmese de kısmen ret olunduğunun dosya kapsamından anlaşılması nedeni ile, davalı erkek lehine ret olunan 12 adet çeyrek altının dava tarihindeki değeri üzerinden, İlk Derece Mahkemesi karar tarihi itibari ile vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinden, bu yöne ilişkin istinaf itirazının kabulü ile ziynet alacağı davasında kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden, davanın reddedilen kısmı üzerinden, İlk Derece Mahkemesinin hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT'nin 13/2 maddesi gereğince 5.012,65 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, sair yönlere ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kadının kusurlu olduğunu belirterek boşanma davasının kabulü ve fer'îleri yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kadının boşanma davasının kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı, 169 uncu, 174 üncü ve 175 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
17.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.