Logo

2. Hukuk Dairesi2023/7866 E. 2023/4982 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: 2828 Sayılı Kanun gereğince koruma altına alınan küçüğün, 18 yaşını doldurana kadar fiilen devlet koruması altında olup olmadığının tespiti.

Gerekçe ve Sonuç: Daire, önceki kararında mahkeme kararını yasal ve hukuki dayanakları gösterilmek suretiyle onadığını, karar düzeltme isteminin 1086 sayılı HMK'nın 440. maddesindeki düzeltme nedenlerinden hiçbirisine dayanmadığını belirterek reddetmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi

KARAR : Kabul

Taraflar arasındaki çocuğun ergin oluncaya kadar devlet koruması altında olduğunun tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın Davalı Kurum tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Davalı Kurum tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; babasının ölümü ve annesinin maddî durumunu kötü olması nedeni ile Tekirdağ Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 27.08.1987 tarih 1987/758 Esas ve 1987/767 Karar sayılı kararı ile devletin bakım ve koruması altına alındığını, ergin olmasına bir yıl kala 27.08.1991 tarihli Tekirdağ Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 1991/480 Esas, 1991/454 Karar sayılı kararı ile usule aykırı şekilde korunma kararının kaldırıldığını belirterek davacının ergin olduğu tarihe kadar devletin koruması altında olduğunun ve devlet memuru olabilme hakkını kullanabilmesi için gerekli belgeyi alma hakkının bulunduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP

Davalı kurum vekili beyan dilekçesinde özetle; korunma kararının haklı nedenle ve davacı ergin olmadan kaldırıldığını, 2828 sayılı kanunun 24 üncü maddesi gereği davacının 3413 sayılı yasada düzenlenen haklardan faydalanamayacağını belirterek davanın reddini savunmuştur.

III. MAHKEME KARARI

Tekirdağ Aile Mahkemesi 09.12.2014 tarih 2014/427 Esas ve 2014/905 Karar sayılı kararı ile çocuğun 16 yaşında akrabası yanında çalışmaya başladığı, bu hususun kurum tarafından da bilindiği, kontrole gidildiği, davacının okuldan ayrılarak berber dükkanına meslek edinmek için yerleştirildiği, davacının 18 yaşını doldurana kadar kurum korumasında kaldığının tanık anlatımları ile de sabit olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ

A. Bozma Kararı

1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemiz 04.05.2015 tarih 2015/3742 Esas ve 2015/9139 Karar sayılı kararı ile özetle; kararın 2828 sayılı Sosyal hizmetler Kanunu'nun (2828 sayılı Kanun) 22 nci maddesinde düzenlenen tedbir kararlarında da çocuk mahkemelerinin görevli olduğu, Tekirdağ'da çocuk mahkemesinin kurulduğu, tespit kararının çocuk mahkemesince verilmesi gerektiği gerekçesi ile mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerekirken işin esası hakkında karar verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğu gerekçesi ile bozulmuştur.

B. İkinci Bozma Kararı

1. Bozmaya uyan Aile Mahkemesince görevsizlik kararı verilmiş ... ise 07.10.2016 tarih 2015/376 Esas ve 2016/448 Karar sayılı kararı ile aynı gerekçe ile davanın kabulüne davacının 18 yaşını doldurana kadar fiilen devlet koruması altında olduğunun tespitine karar verilmiştir. Davalı kurum vekilinin istinaf talebi üzerine dosya istinaf incelemesi yapılmak üzere İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi'ne, buradan da görevli olunmadığı gerekçesi ile 16. Ceza Dairesine, buradan 11. Hukuk Dairesine, 11. HD tarafından da görevsizlikle dosya Başkanlar Kuruluna gönderilmiş İstanbul BAM Başkanlar Kurulu 28.09.2018 tarihli kararı ile 16. Ceza Dairesinin görevli olduğuna kesin olarak karar vermiştir. İst. 16.CD 05.03.2019 tarihli kararı ile dosyada Çocuk Mahkemesinin görevli olmadığı davanın hukuk davası olduğu gerekçesi ile kararı bozmuş, ... ise 26.06.2019 tarihinde görevsizlik kararı vermiştir. Dosyayı yeniden ele alan Tekirdağ 2.Aile Mahkemesi bu kez 23.10.2019 tarih 2019/118 Esas ve 2019/105 Karar sayılı kararı ile; önceki kabul kararlarının gerekçesi gibi davanın kabulüne karar vermiş, karar davalı kurum vekilince temyiz edilmiştir.

2.Dairemiz 06.10.2020 tarih 2020/3920 Esas ve 2020/4448Karar sayılı kararı ile; 5235 sayılı Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun gereğince dosya Yargıtay denetiminden geçmiş olduğu ve Dairemizin 04/05/2015 gün ve 2015/3742 esas - 9139 karar sayılı ilamı ile "Çocuk Mahkemesi'nin görevli" bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmesi nedeniyle artık bu dosyada verilen kararlarda kanun yolu temyiz olduğu halde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin işin esasına dair karar vermeden dosyayı Yargıtay ilgili dairesine göndermesi gerekirken yetkisini aşarak işin esasına dair karar vermesi doğru olmadığı ve yok hükmünde olduğu, Çocuk Koruma Kanununun 26/3. maddesinde mahkemeler ve çocuk hakiminin bu kanun ve diğer kanunlarda yer alan tedbir kararlarını almakla görevli olduğu düzenlendiğinden, 2828 sayılı Kanunun 22. madddesinde düzenlenen tedbir kararlarında da çocuk mahkemeleri görevli bulunduğu, Tekirdağ'da çocuk mahkemesinin kurulduğu anlaşılmakla tespit kararının çocuk mahkemesinde verilmesi gerektiğinden, (HGK'nun 16.01.2013 tarih ve 2012-563 esas-2013/69 karar sayılı kararı) mahkemece dairemizin bozma ilamı doğrultusunda çocuk mahkemesi görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasıyla ilgili yazılı şekilde hüküm tesisinin doğru olmadığı gerekçesi ile bozulmuştur. görülmemiş

C. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar

Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, davacının annesinin koruma kararının kaldırılmasına ilişkin talebinin bulunmadığı, davacının iş edinmesine muvafakat verdiği, çalıştığı dönemde de yurdun bu durumdan haberdar olduğu, takibinin yapıldığı, korunma kararının usulsüz kaldırıldığı kanaatine varıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne, davacının 18 yaşını doldurana kadar fiilen devlet koruması altında olduğunun tespitine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuran

Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum tarafından davanın reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Gerekçe ve Sonuç

Dairenin 01.06.2023 tarihli ve 2023/3317 Esas, 2023/2830 Karar sayılı kararıyla, hükmün onanmasına karar verilmiştir.

VI. KARAR DÜZELTME

A. Karar Düzeltme Yoluna Başvuran

Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı Kurum vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

B. Karar Düzeltme Sebepleri

Davalı Kurum vekili vekili; davanın reddi gerektiğini, davacı hakkında alınan koruma kararının usulüne uygun kaldırıldığını, istihdam hakkından faydalanmasının mümkün olmadığını belirterek; kararın düzeltilmesini ve Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık, 2828 Sayılı Kanun gereğince koruma altına alınmış küçüğün 18 yaşını doldurana kadar korunma kararı altında olup olmadığının tespiti noktasında toplanmaktadır

2. İlgili Hukuk

2828 sayılı Kanun'un 22 nci ve 24 üncü maddeleri. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 440 ıncı maddesi.

3. Değerlendirme

1.Yargıtay kararının düzeltilmesi 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Mahkemece verilen karar, Dairemizce yasal ve hukuki dayanakları gösterilmek suretiyle onanmış olup, temyiz ilamında bildirilen gerektirici sebeplere göre karar düzeltme istemi 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesindeki nedenlerden hiçbirisine dayanmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan istemin reddi gerekmiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeple;

Karar düzeltme talebinin REDDİNE,

1086 sayılı Kanun'un 442 nci maddesinin son fıkrası ve 4421 sayılı Kanun'un 2 nci ve 4 üncü maddesinin (b) bendinin (1) inci alt bendi delaletiyle takdiren 1.470,00 TL para cezasının düzeltme isteyenden tahsiline,31.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.