"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/683 E., 2022/2850 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Adıyaman 1. Aile Mahkemesi
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde; erkeğin evine bakmadığını ve sorumlulukları yerine getirmediğini, eşinden gizli olarak bankalardan kredi çekerek borçlandığını, müvekkili adına kredi çekerek müvekkilini de borçlandırdığını, müvekkilin çalışıp almış olduğu maaşını alarak harcamalar yaptığını, sorduğunda ise sürekli hakaretlere maruz kaldığını, ortak çocuklarına kayınvalidesinin bakması nedeniyle müvekkilinin üç buçuk yıl erkeğin ailesi ile birlikte yaşamak zorunda kaldığını, erkeğin ailesi tarafından müvekkilinin aşağılandığını ve kötü muamelelere maruz kaldığını, erkeğin müvekkiline karşı "Sen kadın değilsin, sen insan değilsin, sen itsin, ne yüzsüz kadınsın, kovsam da gitmiyorsun" şeklinde sözlerle hakaret ettiğini, onur kırıcı davranışlarda bulunduğunu, "seni sevmiyorum, seni istemiyorum" şeklinde sözler söylediğini, erkeğin ve ailesinin tutum ve davranışları nedeniyle evlilik birliğinin çekilmez hale geldiğini ve evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını, müvekkilinin ortak çocuğun velayetinin davalı babada kalmasına muvafakat ettiğini beyanla, tarafların boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesinde; eşinin idialarının gerçek olmadığını, ayrı evlerinin olduğunu, ailesi ile birlikte yaşamadıklarını, ortak çocuklarına annesini baktığını, geçinebilmek için zaman zaman kredi çekerek borçlandığını, eşine, kendisinin ve ailesinin hakaret ve kötü muamelede bulunmadığını, eşinin evi terk ettiğini, eve dönmesini istediğini, eşini sevdiğini, boşanmak istemediğini, aralarında geçimsizlik veya evlilik birliğini temelinden sarsan bir olayın mevcut olmadığını beyanla, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tüm dosya kapsamı ile görgüye dayalı tanık anlatımlarından, erkeğin gizlice bankalardan eşinin haberi olmadan kredi çekerek borçlandığı, kredi borçlarından dolayı eve haciz kağıtlarının geldiği, kadının sürekli kayınvalidesinin evinde yaşamak zorunda bırakıldığı, kayınvalidesinin "Yarın boşanacaksan bugün boşan" şeklinde sözlerine erkeğin sessiz kaldığı ve kayınvalidesinin evliliklerine bu şekilde müdahelede bulunduğunun anlaşıldığı, tarafların bu haliyle birlikte yaşamaya zorlanamayacağı ve bir araya gelme ihtimallerinin de bulunmadığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile davacı kadının davasının kabulüne, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velayetinin davalı babaya verilmesine, davacı anne ile çocuk arasında kişisel ilişki düzenlenmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek, icralık olmadığını ve eve icra gelmediğini, eşine karşı fiziki ve psikolojik şiddette bulunmadığını, hakaret etmediğini, eşinin yakınlarının yanlı tanıklığından başka bir delil bulunmadığını, davanın ispatlanmadığını, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; davanın kabulü ve kusur belirlemesi yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; toplanan deliller ve dosya kapsamına göre, erkeğin İlk Derece Mahkemesince kabul edilen kusurlarının gerçekleştiği, boşanmaya neden olan olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu, kadının ispatlanmış bir kusurunun bulunmadığı gerekçesi ile, davalı erkeğin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek, eksik inceleme ile karar verildiğini, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla;
davanın kabulü ve kusur belirlemesi yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, davanın kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı ve 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
05.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.