"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1468 E., 2023/2083 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Çorum 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/683 E., 2023/95 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın dava dilekçesinde özetle; tarafların 1996 yılından beri evli olduklarını, bu evlilikten 2 ortak çocukları bulunduğunu, müvekkilinin 2.çocuğu doğduğundan beri eşiyle ayrı yaşadığını, çocukları ...'yi ilkokul yıllarından beri tek başına büyüttüğünü ve okula gönderdiğini, küçük çocuğu ...'nin ise babasıyla neredeyse hiç birlikte yaşamadığını, çocukların babasız büyüdüğünü, baba sevgisini hiçbir zaman tatmadıklarını, aynı şekilde müvekkilinin de hiçbir zaman eşinden sevgi ve saygı görmediğini, davalının öz kızı ...'nin nişan törenine dahi katılmadığını, davalının evlilik birliği boyunca sürekli evi terk ettiğini, bir gidip aylarca dönmediğini, aylar sonra ise hiçbir şey olmamış gibi aile evine geldiğini, müvekkili maddi yetersizlikler dolayısıyla eşinin eline bakmak zorunda olan bir kadın olduğundan çocukları için davalının bu hareketlerine göz yumduğunu, halihazırda da çocuğuna bakmak zorunda olduğundan ve fiziksel engelleri sebebiyle çalışamadığını, davalının son yıllarda evine artık hiç dönmediğini, müvekkiline ve çocuklarına maddi herhangi bir destekte bulunmadığını, tarafların müşterek çocukları olan ... 'ün 18 yaşından beri çeşitli işlerde çalıştığını, annesine ve kardeşine baktığını, davalı tarafın kendi öz kızını küçük yaşta çalışmaya mahkum ettiğini, davalı ...'ün eşini ve çocuklarını maddî zorluklar ve yoksullukla baş başa bıraktığını ve tüm kazancını kendine ayırdığını, davalının halihazırda inşaat işçisi ve elektrik ustası olarak çalıştığını, aylık kazancının 5.000 TL civarında olduğunu, ancak müvekkili ile ayrı yaşamasından ve muhtemel boşanma davasının açılacağını düşünerek bir süredir sigortasız çalıştığını, müvekkiline ve çocuklarına herhangi bir maddî desteği bulunmadığını ileri sürerek tarafların boşanmalarına, müvekkili yararına 2.000,00 TL tedbir/iştirak nafakası takdirine, 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine, ortak çocuğun velâyetinin müvekkiline verilmesine ve çocuk için aylık 2.000,00 TL tedbir/iştirak nafakası takdirine, yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkeğin cevap dilekçesi sunmadığı görülmüştür.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davalı erkeğin kazandığı parayı iddiaya harcadığı, ailesini ekonomik yönden zor durumda bıraktığı, evin geçimini yeterince sağlamadığı, eşine ve çocuklarına ilgisiz davrandığı gerekçesiyle, erkeğin tam kusurlu olduğu; buna karşılık erkek tarafından kadına yönelik isnat ve ispat edilen herhangi bir kusurlu davranış bulunmadığı; sonuç olarak taraflar arasındaki evlilik birliğinin devamı eşlerden beklenilemeyecek derecede temelinden sarsıldığı ve bu duruma davalı erkeğin yukarıda yer verilen tam kusurlu davranışlarıyla sebebiyet verdiği, davacı kadının gerçekleyen olaylarda kusuru bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuk ...'nin velâyetinin davacı anneye verilmesine, çocuk ile davalı baba arasında kişisel ilişki kurulmasına, dava tarihinden itibaren ortak çocuk lehine hükmolunan aylık 600,00 TL tedbir, 750,00 TL iştirak nafakasının davalıdan alınarak velayeten davacıya verilmesine; davacı kadın lehine hükmolunan aylık 750,00 TL tedbir, 1.000,00 TL yoksulluk nafakasının, davalıdan alınarak davacı kadına verilmesine, 30.000,00 TL maddî, 30.000,00 TL manevî tazminatın davalıdan alınarak davacı kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; hükmün tamamı yönünden İlk Derece Mahkemesinin kararının lehine kaldırılmasını talep ederek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararında usûle ve esasa ilişkin herhangi bir aykırılığın bulunmadığı, davanın esasıyla ilgili hükme etki edecek tüm delillerin dava dosyası içinde bulunduğu, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, bu nedenle inceleme konusu kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; hükmün tamamı yönünden Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun hangi eşten kaynaklandığı; kadının boşanma davasının kabulü ile kadın yararına nafaka ve tazminata hükmedilmesi şartlarının oluşup oluşmadığı ve miktarlarının yerinde olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci ve 176 ncı maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,10.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.