"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1369 E., 2022/1464 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Giresun Aile Mahkemesi
SAYISI : 2022/74 E., 2022/488 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile boşanma ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın dava dilekçesinde; davalının, evinin ihtiyaçlarını karşılamadığını, alkol kullandığı gibi eve arkadaşları ile birlikte gelip çocukların yanında içki içtiklerini, kendisine karşı hakaret ve aşağılayıcı sözler söylediğini, küçük düşürücü hareketlerde bulunduğunu, kazandığı parayı başkaları ile harcadığını, kendisine fiziki şiddet uyguladığını, gece hayatı olduğunu ve başka kadınlarla yaşadığını, davalı davranışları nedeniyle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını beyanla davalı ile boşanmalarına, ortak çocuklarının velâyetinin kendisine verilmesine, çocukların her biri için aylık 500,00 TL olmak üzere toplam 1.000,00 TL iştirak nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek, davaya süresinde cevap vermemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalının eşine şiddet uyguladığı, "salak, mal, ananı sinkaf ederim" şeklinde sözlerle küfür ve hakaretlerde bulunduğu, çok sık alkol aldığı, evde de arkadaşları ile alkol aldığı, evin geçimini sağlamadığı, başka kadınlarlarla yaşadığı ve parasını bu kadınlara harcadığı, davacının evin geçimini sağladığı, davalının ortak evden davadan önce ayrıldığı, eşi ve çocuklarından ayrı yaşadığı, davalının tam kusurlu davranışları sebebi ile evlilik birliğinin temelinden sarsıldığının anlaşıldığı, alınan sosyal inceleme raporu ve tanık beyanlarına göre davacı ile kalan ortak çocukların velâyetlerinin davacıya tevdii ile baba ile çocuklar arasında uygun bir kişisel ilişki tesisine ve velâyeti kendisine verilmeyen eşin çocukların bakım, eğitim giderlerine gücü oranında katılma yükümlülüğü bulunduğundan çocukların ihtiyaçları ile tarafların ekonomik ve sosyal durumları birlikte dikkate alınarak çocuklar için uygun bir tedbir ve iştirak nafakasına karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile davanın kabulüne, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, çocukların velâyetlerinin davacıya verilmesine, baba ile çocuklar arasında kişisel ilişki tesisine, çocuklar lehine ayrı ayrı aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek, eşini sevdiğini, eşinin iddia ettiği hususların hiçbirisinin doğru olmadığını, evini ve çocuklarını geçindirmek için çabaladığını, eşi ve çocuklarına kötü davranmadığını beyanla; davanın kabulü, kusur belirlemesi, velâyet düzenlemesi, tedbir ve iştirak nafakası yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dava dosyası içeriğine ve dosyadaki yazılara göre, davalının İlk Derece Mahkemesince kabul edilen kusurlarının gerçekleştiği, davalının boşanmaya neden olan olaylarda tam kusurlu olduğu, kararda usule ve esasa ilişkin herhangi bir aykırılığın bulunmadığı, delillerin değerlendirilmesinde, kanunun olaya uygulanmasında, gerekçede ve kusur belirlemesinde hata edilmediği, velâyet düzenlemesinin yerinde olduğu, nafaka miktarının fazla olmadığı, kararın usul vekanuna uygun olduğu gerekçesi ile davalı erkeğin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek, Giresun Aile Mahkemesinin 2022/761 Esas sayılı dosyası ile boşanma davası açtığını, eşi ile anlaşarak sundukları anlaşmalı boşanma protokolü doğrultusunda Mahkemece 30.12.2022 tarihinde boşanmalarına karar verildiğini, bu nedenle bu dosyadan verilen kararın hukuka, usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; davanın kabulü, kusur belirlemesi, velâyet düzenlemesi, tedbir ve iştirak nafakası yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, davanın kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı, velâyet düzenlemesi, ortak çocuklar lehine tedbir ve iştirak nafakası verilmesi şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği, davalı erkek tarafından açıldığı belirtilen anlaşmalı boşanma davası bulunup bulunmadığı, kesinleşip kesinleşmediği, eldeki davanın konusuz kalıp kalmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 4 üncü maddesi, 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 182 nci, 327 inci, 328 inci, 330 uncu ve 336 ncı maddesi; 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı ve 194 üncü maddesi, 331 inci maddesinin birinci fıkrası, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddesi,
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Dosyanın incelenmesinde; Mahkeme tarafından boşanma kararı verilmesinden sonra, hüküm henüz kesinleşmeden, davalı erkek tarafından davacı kadına karşı 29.09.2022 tarihinde boşanma davası açıldığı, Giresun Aile Mahkemesinin 30.12.2022 tarih ve 2022/761 Esas, 2022/987 Karar sayılı kararı ile tarafların anlaşmalı boşanmalarına karar verildiği, kararın taraflarca istinaf edilmediğinden 24.03.2023 tarihinde kesinleştiği ve nüfus kayıtlarına işlendiği anlaşılmaktadır. Bu hale göre, evlilik kesinleşmiş boşanma kararı ile sona ermiş, eldeki boşanma davası ise konusuz kalmıştır. Bu husus gözetilerek bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan KALDIRILMASINA,
2. İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin ilgiliye iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
29.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.