"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1137 E., 2023/2226 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Manavgat 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/223 E., 2021/808 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava ve karşı dava cevap dilekçesinde özetle; erkeğin müvekkiline ailesi ile görüşmemesi konusunda baskı yapmamaya başladığını, evlilik birliğinin mahremiyetine karıştıklarını, bu beş altı ayın sonunda eşiyle ilgili ilgilenmemeye başladığını cinsel hayatlarının tamamen sona erdiğine, müvekkiline kayınvalidesinin kendisine hakaret ettiğini, davalının bir süredir müvekkilinin ihtiyaçlarını gidermemeye başladığını, müvekkilinin ihtiyaçlarını kendisine yakın oturan teyzesinin kızından talep ettiğini, müvekkilinin erkek tarafından fiziki ve psikolojik şiddete maruz kalması hakaretlere uğraması nedeniyle, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, kadına aylık 500,00,00 TL tedbir nafakası ödenmesine, nafakanın dava kesinleştikten sonra yoksulluk nafakası olarak devamına, 25.000,00 TL manevî, 25.000,00 TL maddî tazminata müvekkili yararına hükmedilmesine, ayrıca müvekkiline evlilik hediyesi olarak verilen ve kayın validesi tarafından el konulan ve müvekkiline geri verilmeyen 10 bileziğin aynen veya ederinin ödenmesine, yargılama gideri ve velâlet ücretinin erkeğe yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; kadının aile sırlarını çevredeki insanlara anlatarak ifşa ettiğini duygusal sadakat yükümlülüklerine aykırı davrandığını, kadının, müvekkilinin evde olmadığı bir zamanda yine müvekkilinin ailesinin haberi olmaksızın evi terk ettiğini, ortak konutu terk ederek babasının evine giden kadının iftiralarına babasının evinde de devam ettiğini beyanla, müvekkili tarafından açılan boşanma davasının kabulüne, kadının tam kusurlu olması nedeniyle tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, dava süresince tedbir nafakası olarak ve kararın kesinleşmesinden sonra yoksulluk nafakası olarak devam etmek üzere aylık 750,00 TL nafakanın kadından alınarak müvekkiline ödenmesine, 30.000,00 TL maddî, 30.000,00 TL manevî tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte kadından alınarak müvekkiline ödenmesine, yargılama giderleri ve velâlet ücretinin kadına yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; boşanmayı isteyebilmek için tamamen kusursuz ya da az kusurlu olmaya gerek olmayıp daha fazla kusuru bulunan tarafın dahi dava hakkı bulunmakla beraber, boşanmaya karar verilebilmesi için davalı tarafın az da olsa kusurunun varlığı ve bunun ispat edilmesinin zorunlu olduğu, asıl dava ve karşı dava kapsamında toplanan deliller ve dinlenen taraf tanık anlatımlarına göre davacı davalı kadına ve davalı davacı erkeğe atfedilebilecek herhangi bir kusurun ispat edilemediği anlaşılmakla, sübut bulmayan asıl davanın ve karşı davanın ayrı ayrı reddine karar vermiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı-davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; tarafların boşanmalarına, davalarının kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı-davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; davalarının kabulüne, kadın lehine hükmedilen tedbir nafakasının kaldırılmasını istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile tarafların istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı-davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; tarafların boşanmalarına, davalarının kabulüne karar verilmesi istemi ile temyiz başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı-davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; davalarının kabulüne, kadın lehine hükmedilen tedbir nafakasının kaldırılmasını istemi ile temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık taraflar arasında evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olacak nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, kadının ve erkeğin boşanma davasının kabulü koşullarının oluşup oluşmadığı ve tedbir nafakası noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ve 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanunu’nun 4 üncü ve 6 ıncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,24.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.