"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1816 E., 2023/2232 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Tokat 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2023/234 E., 2023/327 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davacı kadın tarafından açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 09.05.1996 tarihinde evlendiklerini, iki çocuklarının olduğunu, davalı tarafın kusurlu davranışları nedeniyle evlilik birliğinin müvekkili için çekilmez bir hal aldığını, davalının fiziksel ve sözel şiddet uyguladığını, müvekkilini küçümsediğini, aşağıladığını, davalının ayrı ev sözü vermesine rağmen ayrı eve çıkarmadığını 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721Sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuk Başak'ın velayetinin müvekkiline verilmesine, 100.000,00 TL maddî tazminata, 100.000,00 TL manevî tazminata, ortak çocuk Başak için aylık 750,00 TL iştirak nafakasına, müvekkili için aylık 1.250,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesinde, müvekkilinin davacıya fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladığı iddiaları doğru olmadığını, müvekkilinin ...'da bir köyde çiftçilik yaparken davacı ile evlendiğini, davacı müvekkil ile köyde müvekkilinin ailesi ile yaşayacağını bilerek evlendiğini, müvekkilinin davacıya karşı haksız ithamda bulunmasına yönelik iddialarının gerçek dışı olduğunu öncelikle yetki itirazının kabulüne, aksi kanaatte olunması halinde davanın reddine, mahkemenin aksi kanaate olması halinde ise ortak çocuğun velâyetinin müvekkiline verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk derece mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla,davalı erkeğin davacı kadına fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, evin giderlerine yardım etmediği, davacı kadına harçlık bırakmadığı, davacının tedavi sürecinde yalnız bıraktığı ve ilgilenmediği, sürekli olarak ailesinin yanına gittiği, davacı kadını ve ortak çocukları yalnız bırakıp ortak konuta uzun süre dönmediği, davacının anne babasına küçük düşürücü ithamlarda bulunduğu erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulü ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, Başak Demirsoy'un velâyetinin davacı anneye verilmesine, baba ile arasında kişisel ilişki kurulmasına, aylık 500,00 TL tedbir 750,00 TL iştirak nafakası, aylık 700,00 TL tedbir aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakası, kadın yararına 35.000,00 TL maddî tazminat, 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; lehine takdir edilen nafaka ve tazminatların miktarı yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
2.Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur, tazminatlar ve nafakalar yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, İlk Derece Mahkemesince verilen boşanma hükmüne taraflarca istinaf yasa yoluna başvurulmaması nedeni ile kesinleştiğinden ve taraflar arasındaki evlilik birliği bu kesinleşme nedeni ile sona erdiğinden, kaldırma gönderme kararı sonrasında boşanma yönünden yeniden davanın kabulüne karar verilmesinin doğru görülmediği,boşanma hükmü istinaf edilmeyerek kesinleştiğinden boşanma talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği, yoksulluk nafakasının az olduğu, kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminatın az olduğu, gerekçesi ile kadının istinaf talebinin bu yönden kabulü ile ilgili hükümlerin kaldırılarak boşanma talebi konusunda karar verilmesine yer olmadığına, kadın yararına 1.250,00 TL yoksulluk nafakası, 100.000,00 TL maddî tazminat,100.000,00 TL manevî tazminata kadının sair erkeğin tüm yönlerden istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur tespitinin hatalı olduğunu, ilk derece mahkemesi kararının kusur, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kusur, tazminatlar, yoksulluk nafakası noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 166 ıncı maddesi. 174'üncü ve 175'inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.