"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1468 E., 2023/1401 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Tarsus 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/702 E., 2021/335 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; evliliklerinin ilk gününden itibaren erkeğin hakaret ve şiddetine maruz kaldığını, her defasında evlilik düzelir mi diye sabrettiğini, fakat davalının şiddete varan eylemlerinden vazgeçmediğini, davalının bu şiddet ve hakaret eylemlerini çocuklarına da yaptığını, davalı erkeğin sürekli alkol aldığını, kadının artık dayanacak gücünün kalmaması nedeniyle babasının evine sığındığını, kadına ve kadının ailesine davalı erkek tarafından sürekli hakaret edildiğini, kadının kardeşlerine "öldüreceğim, kardeşlerin şerefsiz" gibi bir çok hakaretlerde bulunarak kadının psikolojisini bozduğunu, erkeğin kadın yemek yerken sürekli kendisine hakaret ettiğini, boşan ayrıl defolup git diyerek yemek tabaklarını yere fırlatarak temizle bunları demek suretiyle kadının hayatını çekilmez hale getirdiğini, erkeğin evin ihtiyaçları için para bırakmadığını, evin ihtiyaçlarını dahi karşılamadığını, kadının ailesinin yardımıyla kendi ve çocuklarının geçimini sağladığını, erkeğin başka bir kadınla ilişkisinin olduğunu, telefonda "köpek it" diyerek konuştuğu kadına davacı kadını karalayarak davacı kadını rencide ettiğini, ortak çocukları ...'e "gel kızım seni cici annenle tanıştırayım" dediğini, erkeğin evde kapı pencere her yeri kırdığını, çocuklara sürekli "sizi çocuk esirgemeye göndereceğim" diyerek çocukların psikolojisini bozduğunu, kadının tarlada yevmiye usulü çalışmaya gittiğinde aldığı ücreti akşam erkeğin zorla kadının elinden aldığını, davalının, kadına yaşamı çekilmez hale getirdiğini iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların velâyet hakkının anneye verilmesine, kadın ve ortak çocuklar için aylık 1.000,00.'er TL yargılama süresince tedbir, kararın kesinleşmesi ile birlikte kadın için yoksulluk, ortak çocuklar için iştirak nafakası ile kadın lehine 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı usulüne uygun tebligata rağmen süresinde davaya cevap vermemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacı tanıklarının beyanları ile davalının evlilik birliği boyunca davacıya şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, evin geçimine katkı sunmadığı, sadakat yükümlülüğüne aykırı olarak davacıyı aldattığı, ortak yaşamın davalının, davacı ve çocuklarını evden kovması üzerine son bulduğu hususları kabul edilerek erkeğin tam kusurlu olduğu, kadının kusurlu bir davranışı bulunmadığı ve kadın lehine boşanmanın fer'îlerine hükmedilebilmesinin yasal koşullarının bulunduğu gerekçesi ile, davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocukların velâyet hakkının davacı anneye verilmesine, kadın için aylık 300,00 TL, çocuklar için aylık 200,00'er TL yargılama süresince tedbir, kararın kesinleşmesi ile birlikte kadın için yoksulluk, ortak çocuklar için iştirak nafakası ile 10.000,00 TL maddî, 10.000,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek istinaf dilekçesinde özetle; Mahkemece savunmasının alınmadığını, davacı kadını ve ortak çocukları olan kızını darp etmediğini, kızı ...'ın da karakolda verdiği beyanında darp etmediğini, sözlü tartıştıklarını doğruladığını, evliliğinde ailesinin geçimini sağlamaya çalıştığını, kazandığı paraları evine harcadığını, hiç bir kötü alışkanlığı olmadığını, yalnızca günde 3-4 sigara içtiğini, davacı kadının bir tartışmasında kendisine "aç köpek keşke seni almayaydım da ...'u veya ...'yı alsaydım" şeklinde söylediğini, nafakalara itiraz etmediğini, hükmedilen maddî ve manevî tazminatı, vekâlet ücretini kabul etmediğini, kadının kendisini yıprattığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile boşanma, kusur, tazminatlar ve vekâlet ücreti yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle; istinaf kararı öncesi davacı kadın ile aralarında imzalanan anlaşma protokolünü dosyaya sunmalarına rağmen çekişmeli boşanma nedenine dayanılarak karar verildiğini, kadının davasını ispat edemediğini belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadının boşanma davasının kabulü kararının yerinde olup olmadığı ve dosyaya sunulan anlaşma protokolü doğrultusunda anlaşmalı boşanmaya karar verilip verilemeyeceği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 174 üncü ve 330 uncu maddeleri. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere, delillerin takdirinde hata görülmemesine ve özellikle anlaşmalı boşanma protokolü ile ilgili olarak, davalının sözleşmedeki kurallara uymaması nedeniyle davacı tarafından bu anlaşmadan vazgeçildiğinin davacı vekili tarafından bildirildiğinin anlaşılmasına göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkeğin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz karar harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
15.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.