"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2023/81 E., 2023/733 K.
DAVA TARİHİ : 18.06.2018
KARAR : Kısmen kabul
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen boşanma davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece İlk Derece Mahkemesi kararının velâyet düzenlemesi yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; ortak çocukların velâyetlerinin anneye verilmesine, ortak çocuklar ile baba arasında kişisel ilişki kurulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde; tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanun'un (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin müvekkiline verilmesine, ortak çocuklar için ayrı ayrı 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, müvekkili için aylık 750,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 12.07.2019 tarihli ve 2018/491 Esas, 2019/579 Karar sayılı kararıyla; erkeğin çocuğu ve eşinin intifak ve iaşesi için gerekli giderleri karşılamadığı, kadının kişisel ihtiyaçlarını bile kendi ailesinden aldığı yardımla temin ettiği, erkeğin ailesiyle birlikte yaptığı peyzaj işi nedeniyle bazı geceler eve hiç gelmediği, işte olmadığı dönemlerde de eve geç saatlerde geldiği, evlilik birliğinin üzerine yüklediği sorumluluklarını yerine getirmediği, erkeğin kadınla yaptığı telefon görüşmeleri sırasında "kapıyı pencereyi indiririm, vururum" şeklinde söz söylediği, erkeğin kadının yüz felci geçirmesi sonrasında kadının babasına "kızını katır tepti bu yüzden yüz felci oldu" şeklinde söz söylediği, aynı zamanda kadına fiziksel şiddet de uyguladığı, bu suretle erkeğin evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında tam kusurlu olduğu, ortak çocukların annelerinin yanında ikamet ediyor olmaları, babanın velâyete yönelik bir talebinin bulunmaması da dikkate alınarak velâyetlerinin annelerine verilmesinin çocukların yaşı ve sağlıklı gelişimi açısından daha uygun olduğu, gerekçesiyle davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği boşanmalarına, ortak çocuklar 23.03.2010 doğumlu ... ile 03.06.2014 doğumlu ...'ın velâyetlerinin anneye verilmesine, velâyetleri anneye verilen ortak çocuklar ile baba arasında her ayın 2. ve 4. haftasına denk gelen Cumartesi günü saat 10.00 ile ertesi günü saat 17.00 arasında, dini bayramların 2. günü saat 10.00 ile ertesi günü 17.00 arasında, yarı yıl tatilin 2. günü saat 10.00 ile 8. günü saat 17.00 arasında ve her yılın Ağustos ayının 1. günü saat 10.00 ile 25. günü saat 17.00 arasında kişisel ilişki kurulmasına, kadın yararına dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere hükmolunan aylık 300,00 TL, ortak çocuk Deniz yararına hükmolunan aylık 300,00 TL, ortak çocuk Mustafa yararına hükmolunan aylık 200,00 TL tedbir nafakasının karar kesinleştikten sonra davacı bakımından yoksulluk nafakası, ortak çocuklar bakımından iştirak nafakası olarak devamına, kadın için 15.000,00 TL maddî, 15.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili kusur belirlemesi, velâyet düzenlemesi, kişisel ilişkinin süresi, yoksulluk nafakası ve tazminatlar yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 11.05.2022 tarihli ve 2020/1779 Esas, 2022/731 Karar sayılı kararıyla; davalı erkek vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1.Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili kusur belirlemesi, velâyet düzenlemesi, kişisel ilişkinin süresi, yoksulluk nafakası ve tazminatlar yönlerinden temyiz isteminde bulunmuştur.
2.Dairenin 14.12.2022 tarihli ve 2022/8476 Esas, 2022/10464 Karar sayılı kararı ile; tarafların ortak çocukları 2010 ve 2014 doğumlu olup idrak çağında olmalarına rağmen, görüşlerine başvurulmaksızın velâyetleri davacı anneye verildiği, yaşları itibarıyla idrak çağında bulunan ortak çocuklar hakkında anne ve babanın barınma ve yaşama koşullarını da değerlendirir içerikte sosyal inceleme raporu alınıp, beyanları da tespit edildikten sonra tüm deliller birlikte değerlendirilip, velâyetleri hususunda bir karar verilmesi gerekçesiyle bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına, ilk derece mahkemesi kararının bozulmasına, bozma sebebine göre davalı tarafın ortak çocuklarla kişisel ilişkinin süresine ilişkin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise onanmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; taraflar ve çocuklarla görüşülmek suretiyle sosyal inceleme raporu alındığı, dava ve cevap dilekçesi, taraflar, çocuklar ve tanıkların beyanları, sosyal inceleme rapor içeriği ile tüm dosya kapsamı hep birlikte değerlendirildiğinde; ortak çocukların yargılama süresince anne ile yaşadıkları, yaşlarının küçüklüğü, anne yanında kalmasının bedeni, fikri, ahlaki gelişimine engel olacağı yönünde bir iddia ve delil bulunmadığı hususu ve kardeşlerin birbirlerinden ayrılmaması ilkesi, çocukların anneleri yanında kalmak istediklerini beyan ettikleri dikkate alındığında, velâyetlerinin anneye verilmesinin onların üstün yararına olacağı gerekçesiyle ortak çocukların velâyetlerinin davacı anneye verilmesine, ortak çocuklar ile davalı baba arasında her ayın 1. ve 3. haftasına denk gelen Cumartesi günü saat 10.00 ile ertesi günü saat 18.00 arasında, dini bayramların 2. günü saat 10.00 ile ertesi günü saat 18.00 arasında, yarı yıl tatilinin 2. nci günü saat 10.00 ile 8. günü saat 18.00 arasında, son tek sayı ile biten yıllarda ilk yarıyıl kasım ayı ara tatilinde sonu çift sayı ile biten yıllarda 2. yarıyıl nisan ayı ara tatilinde 1. Günü saat 10.00 ile son günü saat 15.00 arasında ve her yılın Ağustos ayının 1. günü saat 10.00 ile 25. günü saat 18.00 arasında kişisel ilişki kurulmasına, baba ile çocukların Çarşamba günleri saat 20.00 ile 20.30 arasında telefonla görüntülü şekilde görüşmek suretiyle iletişim kurmalarına, iletişim giderlerinin davalı baba tarafından karşılanmasına karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesini yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili; annenin velâyetleri kendisine bırakılan çocukları önemsemediği ve baba ile görüşmesine engel olduğu, ortak çocuklar reşit olmasa da, kendilerini ifade edebilecek yaşta olduğu, rapordaki ifadeler davacı annenin çocuklar üzerindeki baskısı sonucu ortaya çıktığı, Mahkemeden çocukların dinlenilmesini talep etmelerine rağmen taleplerinin reddedildiğini ileri sürerek velâyet düzenlemesi yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ortak çocukların velâyet düzenlemesinin dosya kapsamına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 182 nci, 328 inci maddesi, 330 maddesi, 327 maddesi, 328 inci maddenin birinci fıkrası, 336 ncı maddesi hükümleri. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 3 üncü maddesi, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 12 nci maddesi, Çocuk Haklarının Kullanılmasına dair Avrupa Sözleşmesi 3 üncü ve 6 ncı Maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, mahkemece bozmaya uygun işlem ve araştırma yapılmış olduğu, delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı erkek vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
15.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.