"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1325 E., 2023/1571 K.
KARAR : Başvurunun kabulüyle yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 7. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/327 E., 2022/334 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince yeniden esas hakkında hüküm tesisine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava ve cevaba cevap dilekçelerinde özetle; erkeğin sinirli ve kavgacı olduğunu, kadına fiziksel şiddet uyguladığını, erkeğin eve geç geldiğini ve ailesiyle zaman geçirmediğini, evin ihtiyaçlarını karşılamadığı, kadını azarladığını, eşyaları fırlattığını ve kadına küfür ettiğini iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, ortak çocuk ve kadın yararına aylık 2.000,00 TL tedbir, yoksulluk ve iştirak nafakasına, nafakanın her yıl ÜFE oranında artırılmasına, kadın yararına yasal faizi ile birlikte 200.000,00 TL maddî ve 200.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap ve ikinci cevap dilekçelerinde özetle; kadının iddialarının doğru olmadığını, küfür ve hakaret edeni kadın olduğunu, erkeğin ailesine küfür ettiğini, çabuk sinirlendiği, kadının cinsel ilişkiden kaçındığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin kadına fiziksel, psikolojik ve ekonomik şiddet uyguladığını, kadının ise erkeğe karşı kötü davrandığı, geçimsiz olduğu, erkeğe sürekli kötü davrandığı, kadının saygısının bulunmadığı, bu haliyle erkeğin ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre davanın kabulüne, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine baba ile kişisel ilişki tesisine, çocuk yararına aylık 1.200,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, nafakanın her yıl ÜFE oranında artırılmasına, kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine, kadın yararına 35.000,00 TL maddî ve 25.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, tazminat miktarları, iştirak nafakası miktarı, yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; hükmün tamamı yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesinin kabul ettiği kusurların ve davanın kabulünün doğru olduğu ancak hükmedilen maddî tazminat ile manevî tazminatın az olduğunu, kadının çalışmaları düzenli ve sürekli olmadığından yoksulluk ve tedbir nafakası şartlarının oluştuğu gerekçesi ile erkeğin tüm, kadının maddî ve manevî tazminat ile yoksulluk nafakası dışındaki istinaf başvurusunun esastan reddine, kadının kadının maddî ve manevî tazminat ile yoksulluk nafakası yönünden istinaf talebinin kabulü ile hükmün bu yönlerden kaldırılmasına, kadın yararına aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, kadın yararına yasal faizi ile birlikte 70.000,00 TL maddî ve 60.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı kadın temyiz dilekçesinde özetle; hükmün aleyhe olan kısımları ile maddî ve manevî tazminatlar miktarı ve vekâlet ücreti yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle; kusur değerlendirmesi, maddî ve manevî tazminatlar ile tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesi ve miktarları yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; tarafların açtığı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, maddî ve manevî tazminat, tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesi şartlarının mevcut olup olmadığı; mevcutsa miktarlarının hakkaniyete uygun olup olmadığı, vekâlet ücreti noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 323 üncü ve 326 ıncı maddeleri, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 2 inci, 4 üncü, 6 ıncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 50 inci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı erkek vekilinin tüm, davacı kadın vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Davacı kadın vekili dava dilekçesinde yoksulluk nafakasına ÜFE oranında artırılmasını talep etmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince, kadın yararına aylık 1.500,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedilmiş olup herhangi bir artırım kararı verilmemiştir. Kadın tarafından temyiz dilekçesinde talebi olmasına rağmen yoksulluk nafakasına artırım uygulanmaması açıkça temyiz konusu yapılmış olup kadının yoksulluk nafakasına artırım talebinin kabulüne karar verilmemesi doğru olmayıp bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü uyarınca kararın düzeltilerek onanması gerekir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1.Davalı erkek vekilinin tüm, davacı kadın vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı kadının Bölge Adliye Mahkemesi kararının yoksulluk nafakasına artırım uygulanmamasına yönelik temyiz itirazının kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesinin 2. bendine "yoksulluk nafakasının her yıl TÜİK tarafından yayınlanan yıllık ÜFE oranında artırılmasına" ibaresinin eklenmek suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz eden Sezer'e iadesine,
Aşağıda yazılı temyiz karar harcının istek halinde temyiz eden Alper'e yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
10.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.