"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ: Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1889 E., 2023/1653 K.
KARAR : Başvurunun esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ: Mersin 6. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/874 E., 2020/5 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince boşanma davasının reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin kadın üzerinde baskı ve korku yarattığını, sürekli küçük görüp aşağıladığını, birlik görevlerini yerine getirmediğini, darp ettiğini, hakaret ettiğini, tehditte bulunduğunu, ortak haneyi terke zorladığını, dinen kadını boşadığını söylediğini, sosyal medyadan sevecek birisini aradığını paylaştığını iddia ederek, evlilik birliğinin sarsılması nedeni ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, ortak çocuk Yavuz Selim için aylık 1.250,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, diğer çocuklar için aylık 1.250,00'şer TL tedbir ve yardım nafakasına, yasal faizi ile 200.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı cevap dilekçesi ibraz etmemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; ispat yükünün davacıya ait olduğu. davacı tarafın evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı ve ortak yaşamın çekilmez hale geldiği yönünde davalıya atfı kabil herhangi bir kusur ispat edemediği, davacının verilen kesin süre içerisinde delil bildirmediği, yine salt fiili ayrılığın bulunmasının evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle boşanma davasında boşanma konusu olmayan davranışlardan sayıldığı gerekçesi ilen davacının kanıtlanamayan boşanma davasının reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde; kusur belirlemesi, boşanma davasının reddi, vekâlet ücretine hükmedilmemesi yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, kusur belirlemesi, boşanma davasının reddi, vekâlet ücretine hükmedilmemesi yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte davalıdan kaynaklanan kusurlu bir davranışın bulunup bulunmadığı, boşanma davasının reddine karar verilmesinin ve davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesinin usul ve yasaya uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun'un) 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 336 ncı maddesi.
3.Değerlendirme
1.Davacı kadın tarafından evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak açılan boşanma davasında, İlk Derece Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiştir. Davacı kadının istinaf kanun yoluna başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince esastan ret karar verilmiştir. Karar davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmiştir.
2.İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda, davacı tarafın evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı ve ortak yaşamın çekilmez hale geldiği yönünde davalıya atfı kabil herhangi bir kusur ispat edemediği, verilen kesin süre içerisinde delil bildirmediği, yine salt fiili ayrılığın bulunmasının evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle boşanma davasında boşanma konusu olmayan davranışlardan sayıldığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de; toplanan deliller, yapılan yargılama ve özellikle dosyaya sunulan ve aksi iddia ve ispat edilemeyen sosyal medya mesajları dikkate alındığında, erkeğin eşini aşağılayıcı ve güven sarsıcı davranış sergilediği, erkeğin kusurlu davranışları ile evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.İlk Derece Mahkemesi kararının davanın reddi yönünden BOZULMASINA,
Peşin alınan harcın istek halinde yatırana geri verilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.