"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1381 E., 2023/1509 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Mucur Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/168 E., 2022/156 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava ve karşı dava cevap dilekçesinde özetle; erkeğin asabi ve geçimsiz biri olduğunu, zamanla psikolojik ve fiziksel şiddet uygulamaya başladığını, davalının her izinli gününü ailesinin yanında köyde geçirmek istediğinden davalının izinli olduğu her zamanda kendisinin de davalının ailesi yanına köye gitmek zorunda kaldığını, davalı ve annesi tarafından sürekli küçümsendiğini, hakarete maruz kaldığını, en son hastaneye götürürken darp ettiğini ve bunun üzerine şikayetçi olduğunu beyan etmiş, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, lehine aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 150.000,00 TL maddî, 150.000,00 TL manevî tazminata, yargılamanın devamı sırasında 22.02.2022 tarihinde doğan ortak çocuk Salih Göktuğ yararına aylık 1.500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, çocuğun velayetinin tedbiren ve dava sonunda kalıcı olarak davacı anneye verilmesine hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; eşinin sürekli sinir krizleri geçirdiğini ve ikisine de zarar verdiğini, bu sebeple psikoloğa gittiklerini ancak eşinin ilaçlarını kullanmadığını, davalının hastaneye giderken aracın içinde annesi dayısı ve teyzesi de olduğu halde davalının arabanın direksiyonunu kırarak hepinizi öldürürüm şeklinde tehdit ettiğini belirterek asıl davanın reddine, karşı davasının kabulüne karar verilmesini, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, lehine 50.000,00 TL maddî. 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı erkeğin davacıyı sürekli okuduğu okulla ilgili küçümseyerek aşağıladığı, böylece psikolojik ve fiziksel şiddet uyguladığı, kadının ise eşi ve ailesini aracın direksiyonunu kırıp öldürmekle tehdit ettiği, birliğin sarsılmasında erkek eşin ağır kusurlu, kadın eşin ise az kusurlu bulunduğu gerekçesiyle asıl ve karşı davanın kabulüne, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, yargılama sırasında doğan ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, baba ile şahsi ilişki kurulmasına, çocuk yararına doğum tarihinden itibaren aylık 1.000,00 TL tedbir ve kesinleşmeden itibaren aylık 1.000,00 TL iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 1.000,00 TL tedbir ve aylık 1.500,00 TL yoksulluk nafakası ile 20.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata, davalı-karşı davacı erkeğin tazminat talebinin ise reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kişisel ilişki süresi, tazminatlar ve nafakalar yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştır.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, kişisel ilişki süresi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştır.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; taraflar arasında evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olacak nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik varsa kusurun kimden kaynaklandığı, kadının boşanma davasının kabulü koşullarının oluşup oluşmadığı, tazminatlar, nafakalar ve miktarları ile kişisel ilişki süresi noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ve 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanunu’nun 4 üncü ve 6 ncı maddesi,166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası,169 uncu, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 182 nci, 323 üncü, 324 üncü, 330 uncu maddesi. 6098 sayılı Kanun'un 50 ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı- karşı davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
10.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.