"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2098 E., 2023/3284 K.
KARAR : Başvurunun kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Isparta 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/128 E., 2022/241 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne ve ferilere karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalı erkeğin şiddet uyguladığını, aile bütçesini aşan harcamalar yaptığını, etraftan borç istediğini, yatağı ayırdığını, hakaret ettiğini belirterek tarafların evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanmalarına, aylık 1000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, nafakaların ÜFE oranında artırılmasına, faizi ile 100.000,00 TL maddî, 100.000.00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; kadının müvekkilini rencide ettiğini, yatağı ayıranın kadın olduğunu belirterek boşanma talebinin kabulünü, diğer taleplerin reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı, "öldürmekle, işin sonunun kanlı biteceği" şeklindeki söylemlerle eşini tehdit ettiği ve kadını fiziki yapısı nedeniyle aşağıladığı, "şişmansın, seni boşayacağım" şeklinde sözler söylediği ve onunla birlikte aynı yatakta yatmak istemediği, evlilik birliğinin sarsılmasına davalının tam kusurlu davranışlarıyla sebebiyet verdiği gerekçesiyle davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, koşulları oluştuğundan kadın yararına 25000,00 TL maddî, 25.000,00 TL manevî tazminata, aylık 850.00 TL yoksulluk nafakasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; tazminat ve nafaka miktarları ve nafaka artış oranının eklenmesi gerektiği yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesini istemiştir.
2.Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının ailesinden gelen malvarlığından kira bedelleri olduğunu belirterek davanın kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kadın yararına hükmedilen tazminat ve yoksulluk nafakası miktarlarının az olduğu gerekçesiyle davacı kadının istinaf başvurusunun kabulüne, bu hususlarda yeniden esas hakkında hüküm tesisine, kadın yararına boşanma kararının kesinleşmesinden itibaren faizi ile 75.000,00 TL maddî, 75000,00 TL manevî tazminata, aylık 1000,00 TL yoksulluk nafakasının her yıl TUİK'in yayınladığı ÜFE oranında artırılmasına, davalı erkeğin tüm istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf sebeplerini tekrarla boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, boşanma davasının kabulü ve kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 166 ncı, 169 uncu, 174 üncü, 175 inci maddeleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 371 inci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı erkek vekilinin aşağıdaki paragraf kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Yoksulluk nafakasına hükmedilebilmesi için nafaka talep edenin boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceğinin belirlenmesi gerekir. İlk Derece Mahkemesince yaptırılan sosyal ve ekonomik durum araştırması tutanaklarında erkeğin emekli polis olduğu, kadının ev hanımı olduğu belirtilmiş, ayrıca TAKBİS sisteminden yapılan araştırmada kadının adına kayıtlı sekiz adet taşınmaz kaydı bulunduğu anlaşılmıştır. Davalı erkek vekili istinaf ve temyiz dilekçelerinde kadının babasından kalan malvarlıklarından kira geliri olduğunu beyan etmiştir. Gerçekleşen bu durum karşısında Bölge Adliye Mahkemesince yeniden araştırma yapılarak davacı kadın adına kayıtlı taşınmazların değerleri ile kira geliri, ya da başka gelir getirip getirmediği, getiriyorsa miktarı belirlenip, belirlenen malvarlığı ve gelirinin boşanma halinde kadını yoksulluktan kurtaracak nitelikte olup olmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hüküm tesisi gerekirken, bu hususta eksik inceleme ile karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA,
2.Davalı erkeğin sair temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
20.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.