"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1597 E., 2023/2469 K.
KARAR : Başvurunun kabulüyle; yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Manisa 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/870 E., 2020/101 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma, ziynet alacağı ve bağımsız tedbir nafakası davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl ve karşı davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'ilerine, ziynet alacağının kısmen kabulüne, birleşen tedbir nafakası talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararın davacı-davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince yeniden esas hakkında hüküm tesisine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı-davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; kadının, erkeğin ailesinin eve gelmesini istemediğini, kadının erkeğe hakaret ettiğini, evi terk ettiğini, tekrar bir araya gelmek için ev tutmasını şart koştuğunu, bu şartı yerine getirmesine rağmen kadının evine geri dönmediğini iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyet inin erkeğe verilmesine, erkek yararına 50.000,00 TL manevî ve 30.000,00 TL maddî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
1-Davalı-davacı kadın vekili davaya cevap dilekçesinde özetle; erkeğin üzerine düşen görevleri yerine getirmediğini, çalışmayı sevmediğini, asabi olduğunu, kız kardeşlerinin etkisinde kaldığını, annesi ile birlikte yaşamayı teklif ettiğini kadın kabul etmeyince kadını evden kovduğunu iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, çocuk ve kadın yararına yarı ayrı aylık 500,00 TL tedbir, iştirak ve yoksulluk nafakasına, kadın yararına 50.000,00 TL manevî ve 30.000,00 TL maddî tazminata, ziynet alacağına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
2.Davalı-davacı kadın vekili birleşen dava dilekçesinde özetle; erkeğin kadını evden kovduğunu iddia ederek kadın ve çocuk için ayrı ayrı aylık 500,00 TL tedbir nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin sürekli bir işte çalışmaması nedeniyle ekonomik sıkıntı çektikleri,erkeğin babasının ölümü ile annesinin, tarafların oturdukları eve taşınmak istediği, karşı davalının da kira parası ödememek için annesi ile birlikte oturmak istediği, kadının kayınvalidesi ile birlikte oturmak istememesine rağmen erkeğin kadını bu konuda zorladığı, taraflar arasında bu nedenle geçimsizlik olduğu, erkeğin, kadının yakınlarını çağırarak erkeğin ortak evdeki eşyalarını toplayıp götürmelerini istediği, bunun üzerine kadının yakınlarının tarafların evine giderek eşyaları ayırdıkları, daha sonraki süreçte tarafların tekrar bir araya gelme konusunda görüştükleri, kadının, erkeğin annesinin oturduğu apartman dışında bir ev tutulmasını istediği, erkeğin ise annesinin oturduğu apartmanda bir ev kiraladığı, bunun üzerine tarafların tekrar bir araya gelmedikleri ve ayrı yaşamaya devam ettikleri bu haliyle erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile asıl davanın reddine karşı davanın kabulüne, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki tesisine, çocuk yararına aylık 250,00 TL tedbir ve aylık 300,00 TL iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 300,00 TL tedbir ve aylık 350,00 TL yoksulluk nafakasına, kadın yararına yasal faizi ile birlikte 15.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevîtazminata, erkeğin maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine, kadının ziynet eşyası alacağı talebinin kabulüne, asıl dosyada tedbir nafakası hükmedildiğinden birleşen bağımsız tedbir nafakası talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; reddedilen boşanma davası, kadının kabul edilen boşanma davası, kadının kısmen kabul edilen ziynet alacağı davası, kusur belirlemesi, velâyet , kadın lehine hükmolunan nafaka ve tazminatlar yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi tarafların ayrılık sürecinde, erkeğin barışmayı sağlamak için ev tuttuğu, bu evin 4-5 ay kirasını ödediği şeklindeki eyleminin kadını af niteliğinde olduğu gerekçesiyle, asıl boşanma davasının reddine, kadının karşı boşanma davasının ise kabulüne karar verilmişse de kadının barışma koşulu olarak erkekten erkeğin annesinin evinin bulunduğu semtin dışında başka bir ev tutmasını istediği, ancak erkek tarafından erkeğin annesinin bulunduğu apartmandan bir ev tutulduğu, bu evin kirasının 4-5 ay erkek tarafından ödenmesine rağmen kadının tutulan eve gelmediği, tarafların tekrar bir arada yaşamadıkları dolayısıyla barışmanın gerçekleşmediği ve erkeğin anılan eyleminin af olarak nitelenemeyeceği ve kadının erkeğin ailesini ve yakınlarını istemediği ve erkeğe üçüncü kişilerin huzurunda "şerefsiz, senden bir cacık olmaz" şeklinde söylemlerde bulunduğu, bu haliyle tarafların eşit kusurlu hale geldiği, bu kusur tespitine göre de, davacı-davalı erkeğin boşanma davasının kabulüne karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile erkeğin asıl boşanma davasının reddi ile kusur tespitine yönelik istinaf taleplerinin kabulüne, hükmün bu yönden kaldırılmasına, tarafların eşit kusurlu olduğunun tespitine, hüküm ve gerekçenin düzeltilmesine ve kararın kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmesine, erkeğin asıl ve karşı boşanma davasının kabulüne, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, çocuğun velâyet inin anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki tesisine, çocuk yararına aylık 250,00 TL tedbir ve aylık 300,00 TL iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 300,00 TL tedbir ve aylık 350,00 TL yoksulluk nafakasına, kadının ve erkeğin maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine, birleşen tedbir nafakası davası ile ilgili verilen karara yönelik istinaf başvurusu bulunmadığından bu hususta yeniden karar verilmesine yer olmadığına, ziynet alacağı talebine yönelik istinaf başvurusunun tefrikine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı-davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, karşı davanın kabulü, tedbir ve yoksulluk nafakası taleplerinin kabulü, velâyet , reddedilen maddî ve manevîtazminatları yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; tarafların açtığı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, kadının boşanma davasının kabulünün yerinde olup olmadığı, maddî ve manevî tazminatlar ile tedbir ve yoksulluk nafakalarına hükmedilmesi şartlarının mevcut olup olmadığı; mevcutsa miktarlarının hakkaniyete uygun olup olmadığı, velâyet düzenlemesi noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 2 inci, 4 üncü, 6 ıncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 335 inci maddesi ve 336 ıncı maddesi, 6098 sayılı Kanun 50 ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı-davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
20.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.