"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1750 E., 2023/2640 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Isparta 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/593 E., 2021/749 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen esastan reddi ve kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümlerinin kaldırılarak kaldırılan yönlerden yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalı erkeğin şiddet uyguladığını, hakaret ettiğini, tehdit ettiğini, küfür ettiğini belirterek tarafların şiddetli geçimsizlik ve pek kötü muamele sebebi ile boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, çocuk için aylık 1.500,00 TL tedbir-iştirak nafakasının, kadın için aylık 2.000,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasının, 100.000,00 TL maddî, 250.000,00 TL manevî tazminatın davalı erkekten alınarak davacı kadına verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı kadının ailesi ile görüşmesini istemediğini, davalı erkeğe iğrendiğini, nefret ettiğini söylediğini, hakaret ettiğini, beddua ettiğini belirterek boşanmaya karar verilmesini, 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminatın davacı kadından alınarak davalı erkeğe verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının dava dilekçesinde davalıya atfen ileri sürdüğü vakıalardan fiziksel şiddet uyguladığı, sinkaflı sözlerle hakaret ettiği, ortak konuttan kovduğu ve hakaret ve beddua içerikli mesajlar çektiği vakıalarının davacı tanıklarının beyanları ile davacının delil olarak dayandığı Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2018/793 Esas, 2018/1444 Karar sayılı dosyası çerçevesinde sabit olduğu; davalı tarafından davacıya atfen ileri sürülen vakıaların ise davalının dayandığı deliller çerçevesinde sabit olmadığı; tüm bunlardan olarak taraflar arasındaki evlilik birliğinin davalının sabit olan fiziksel ve psikolojik şiddet içeren eylem ve davranışları nedeniyle temelinden sarsıldığı ve davacı taraf için çekilmez hale geldiği, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davalının tam kusurlu olduğu, davalı tarafından davacı kadının kusurlu olduğunun usulünce ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulü ile tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebi ile boşanmalarına, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, boşanma yüzünden beklenen ve mevcut menfaatlerinin zarar gördüğü ve davalı erkeğin tam kusur teşkil eden eylemlerinin kadının kişilik hakkına saldırı teşkil ettiği gerekçesi ile 25.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminatın davalı erkekten alınarak davacı kadına verilmesine, somut olayda tespit edilen sosyal ve ekonomik durumlarına göre davacı kadının ev hanımı olup bir gelirinin bulunmadığı, maddî ihtiyaçlarının çocukları tarafından karşılandığı, davalı kocanın ise askeri personel olarak görev yaptığı, düzenli bir gelirinin bulunduğu bu durumda davalıdan boşanmakla davacı kadının yoksulluğa düşeceği gerekçesi ile 1.100,00 TL yoksulluk nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili; tazminatlar ve yoksulluk nafakasının miktarı, birleşen dava ile ilgili hüküm kurulmadığı yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Isparta 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2019/15 Esas 2020/3 Karar sayılı ilamı ile birleşen davanın tefrikine karar verilmekle birleşen dava yönünden mevcut davada değerlendirme yapılmamasının isabetli olduğu, davacı kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası ve maddî ve manevî tazminatların az olduğu gerekçeleri ile davacının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile, davacı yararına yoksulluk nafakasına dair Isparta 2. Aile Mahkemesinin 2018/593 Esas 2021/749 Karar sayılı kararı ile yapılan düzenlemenin kaldırılarak yeniden hüküm tesisi ile; davacı ... yararına; boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren geçerli olmak ve her ay ödenmek üzere aylık 2.000,00 TL yoksulluk nafakasının davalı ...'den alınarak davacı ...'e verilmesine, davacı ...'in maddî ve manevî tazminat istemlerine dair Isparta 2. Aile Mahkemesinin 2018/593 Esas 2021/749 Karar sayılı kararı ile yapılan düzenlemenin kaldırılarak yeniden hüküm tesisi ile davacı ...'in maddî ve manevî tazminat talebinin kısmen kabulü ile; 75.000,00 TL maddî ve 75.000,00 TL manevî tazminatın davalı ...'den alınarak davacı ...'e verilmesine, fazlaya dair talebin reddine, davacının sair istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili; kusur belirlemesi, tazminatlar ve yoksulluk nafakasının miktarları yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat ile yoksulluk nafakasının miktarının uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 174 üncü maddesi, 175 inci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu`nun 50 ve 51 inci maddesi
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
01.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.