"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2377 E., 2023/2267 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Mersin 6. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/260 E., 2021/281 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı-davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 2010 tarihinde evlendiklerini, kadının, müvekkiline hakaret ettiğini, çocuklara karşı ilgisiz davrandığını, çocukları bırakarak ortak evi terk ettiğini, müvekkil iş seyahatine çıkacağında valizini hazırlamadığını ve kadının kendi kendine zarar verdiğini, davanın kabulü ile eşlerin evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin müvekkiline verilmesi ile boşanmanın eki niteliğinde 20.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminatın karşı taraftan tahsiline karar verilmesini vekâleten talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı kadın vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; erkek vekilinin iddialarının doğru olmadığını, erkeğin, müvekkiline karşı sürekli hakaret ettiğini, sevmediğini söylediğini, sürekli fiziksel şiddette bulunduğunu, başka kadınlarla eşini aldatarak sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını, dört yıldır yatakları ayırdığını, küfür ettiğini, tehdit ettiğini, aşağıladığını, evden kovduğunu, müvekkiline bıçak çektiğini, küçük düşürdüğünü ve ihmal ettiğini, bu sebeplerle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını beyanla, öncelikle erkeğin davasının reddine, kendi açtıkları karşı davanın kabulü ile eşlerin evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin müvekkiline verilmesini, çocuklar için aylık 1.500,00'er TL tedbir-iştirak nafakası, kadın için de 2.000,00 TL tedbir-yoksulluk nafakası ile boşanmanın eki niteliğinde 100.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL'de manevî tazminatın erkekten tahsiline karar verilmesini vekâleten talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı karşı davalı erkek, '' eşe karşı fiziksel şiddet uygulamak ve kıskançlık içeren davranışlarda bulunmak '' vakıalarından dolayı tam kusurlu, davalı -karşı davacı kadına ise yüklenecek bir kusur bulunmadığı kabul edilerek davacı- karşı davalı erkeğin açtığı davanın reddine, davacı- karşı davalı erkeğin maddî-manevî tazminat taleplerinin reddine, davalı -karşı davacı kadının, karşı davasının kabulü ile eşlerin evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların velâyetlerinin babaya verilmesine, ortak çocuklarla anne arasında şahsi ilişki kurulmasına, kadın yararına aylık 500,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasının erkekten tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, kadının iştirak nafaka talebinin reddine, kadın yararına 10.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminatın erkekten tahsiline karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı- karşı davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; Mahkemenin hatalı kusur belirlemesi yaparak kendi davalarının reddine, kadının karşı boşanma davasının kabulüne karar verdiğini, kendi tazminat (maddî-manevî) taleplerinin reddi, kadın yararına verilen nafaka (tedbir, yoksulluk) ve tazminatların (maddî, manevî) haksız ve fahiş olduğunu beyanla, kararın kaldırılarak, kendi taleplerinin kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmesini ifade etmiştir.
2.Davalı- karşı davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; boşanma kararına bir itirazlarının olmadığını ancak Mahkemenin erkeğin tespit ettiği kusurları yanında başka kadınla birliktelik yaşamasından dolayı kusur vermediğini, velayet kararının çocukların yararına olmadığını yine müvekkili yararına verilen maddî, manevî tazminat ve yoksulluk nafaka miktarlarının düşük olduğunu beyanla kararın bu yönlerden kaldırılarak talepleri gibi karar verilmesini ifade etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, tarafların tespit edilen ekonomik sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kadının boşanmakla ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaati, boşanmakla yoksulluğa düşecek olması dikkate alındığında, davalı- karşı davacı kadın yararına taktir edilen maddî, manevî tazminat ve yoksulluk nafaka miktarlarının az olduğu, kadın vekilinin, yoksulluk nafakası, maddî manevî tazminat miktarı yönünden istinaf başvurusunun kısmen kabulü, sair istinaf başvurularının esastan reddi ile kadın lehine 80.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminat, aylık 1.500,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı-davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; Mahkemenin hatalı kusur belirlemesi yaparak kendi davalarının reddine, kadının karşı boşanma davasının kabulüne karar verdiğini, kendi tazminat (maddî-manevî) taleplerinin reddi, kadın yararına verilen nafaka ve tazminatların haksız ve fahiş olduğunu beyanla, kararın kaldırılarak, kendi taleplerinin kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmesini ifade etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık karşı davanın kabulünün, asıl davanın reddinini hakkaniyete uygun olup olmadığı, tazminat ve nafaka noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ve 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanunu’nun 6 ıncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü, 175 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı-davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.