Logo

2. Hukuk Dairesi2024/2217 E. 2024/10008 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Boşanma davasında davacı erkeğin ispat yükünü yerine getirip getirmediği ve davalı kadının kusurunun tespiti.

Gerekçe ve Sonuç: Davalı kadının tanık beyanlarıyla davacı erkeğin sadakatsizlik, ilgisizlik ve maddi destek sağlamama gibi kusurlarının ispatlanmış olması ve mahkemenin davacı erkeğin kusurlarını somut olarak tespit etmeyip sadece davalı kadının kusursuz olduğundan bahisle davanın reddine karar vermesi doğru görülmeyerek karar bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/126 E., 2024/19 K.

DAVA TÜRÜ : Boşanma

İLK DERECE MAHKEMESİ : Hendek 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

SAYISI : 2020/24 E., 2022/298 K.

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından kusur belirlemesi ve tazminat talebi hakkında karar verilmemesi yönünden temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

1.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre davalı kadının aşağıdaki paragraf kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2.Davacı tarafından açılan boşanma davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu; "...davacı tarafın kesin süre içerisinde delil dilekçesi sunmadığı, davalının süresinde delillerinin ibraz ettiği, toplanan delillere göre davacının davasını ispat edemediği, davalının ise sunduğu delillere göre savunmasını ispat ettiği, toplanan deliller ışığında davacının haksız olduğu, kişinin kendi kusuruna dayanarak boşanma talep edemeyeceği, yine davalının son celse vermiş olduğu beyanında davanın reddini talep ettiği..." gerekçesi ile ispat edilemeyen davanın reddine karar verilmiştir. Davalı kadın tarafından kararın istinafı üzerine, başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve davalı kadın tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur. Davalı kadının kusur belirlemesi yönünden temyiz talebinde bulunmasında hukuki yararının bulunduğu anlaşılmıştır. Toplanan deliller ile dosya kapsamından, davalı kadın tarafından davaya verilen cevap dilekçesinde vakıalar ileri sürüldüğü ve bu vakıalara ilişkin tanık deliline dayanılıp tanık dinletildiği anlaşılmaktadır. Buna göre, davalı kadın tarafından dayanılan vakıalara ilişkin olarak dinletilen tanık beyanları ile; davacı erkeğin başka bir kadın ile birlikte yaşayarak sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiği, eşi ve çocukları ile ilgilenmediği ve maddi destekte bulunmadığı kusurları ispatlandığı anlaşılmaktadır. Hal böyle iken Mahkemece gerekçesinde bunların davacı erkeğe somut olarak belirtilerek kusur olarak yüklenmesi ve bu itibarla davacı erkeğin tam kusurlu olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmesi gerekirken doğrudan ve sadece davalı kadının kusursuz ve savunmasında haklı olduğu ve davacı erkeğin ise davasını ispat edemediğinden bahis ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda (2) numaralı paragrafta belirtilen kusur belirlemesi yönünden ORTADAN KALDIRILMASINA,

2.İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda (2) numaralı paragrafta belirtilen kusur belirlemesi yönünden BOZULMASINA,

3.Yukarıda (1) numaralı paragrafta belirtildiği üzere davalı kadının sair temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

16.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.