"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1796 E., 2023/1901 K.
KARAR : Başvurunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gebze 3. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/279 E., 2022/467 K.
Taraflar arasındaki çocukla kişisel ilişki tesisi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesine davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı (anne) vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 40 ıncı ve Yargıtay İç Yönetmeliği’nin 18 inci maddeleri uyarınca yapılan ön incelemede; Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı (anne) tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edildiği, bu sebeple de temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin yatırılmadığı belirlenmiştir.
Adli yardım, temyiz yoluna başvuru sırasında talep edilmekle; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 336 ncı maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca, adli yardım talebini inceleme görevi Yargıtaya aittir.
Adli yardım, 6100 sayılı Kanun’un 334 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Anılan maddelere göre gerçek kişiler ile kamuya yararlı dernek ve vakıfların yararlanabileceği adli yardımın şartları, ödeme gücünden yoksun olma ve talebin açıkça dayanaktan yoksun olmamasıdır. Adli yardım talebinde bulunan gerçek kişi veya tüzel kişinin yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri de mahkemeye ibraz etmesi gerekir. Adli yardım talebinde bulunanın ödeme gücünden yoksun olup olmadığı, bu belgeler incelenerek belirlenecektir.
Bu açıklamalar ışığında adli yardım talebinde bulunan tarafın, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken temyiz yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu anlaşıldığından, adli yardım talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı (anne) vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı (baba) dava dilekçesinde özetle; tarafların ikinci evlilikleri olduğunu, iki ortak çocukları bulunduğunu, davalının kendisini bir yıldır çocukları ile görüştürmediğini belirterek ortak çocukları Alperen ve Mehmet ile kişisel ilişkisinin düzenlenmesi talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı anne vekili cevap dilekçesinde özetle; tarafların boşanma aşamasında olduklarını, davalının müvekkiline sürekli küfür ve hakaret ettiğini, müvekkilinin davacı tarafından yapılan eziyetlere katlanamayarak kadın sığınma evine kaçtığını, davacının ortak çocuklara da şiddet uyguladığını, üvey kızına sarkıntılık ettiğini belirterek davanın reddini savunmuş aksi halde yatısız ve anne gözetiminde kişisel ilişki kurulmasını istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile somut olayda dinlenen tanıklardan Deniz, Şahin ve Alperen davacının "senin kızını düşünüp mastürbasyon yapacağım, çocuklara eziyet edeceğim" dediğini, ortak çocuk Alperen ise davacının kendilerine bıçak çektiğini beyan ettiği, alınan sosyal inceleme raporunda da çocuklarla davacı baba arasında asgari düzeyde kişisel ilişki tesis edilmesi gerektiğinin belirtildiği, soruşturma kayıtları ve Gebze 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/363 esas sayılı dosyası ve tüm bu deliller doğrultusunda davanın kabulüne, geçici velâyetlerinin anneye verilmesine, geçici velâyetleri anneye verilen çocukların her ayın 4. haftası Cumartesi günü saat 10.00'dan aynı gün saat 14.00'e kadar, dini bayramların 2. günü saat 10.00'dan aynı gün saat 14.00'e kadar, her yıl babalar günü saat 14:00'den saat 17:00'e kadar kişisel ilişki tesisine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı (anne) vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı (anne) vekili istinaf dilekçesinde özetle; kişisel ilişkinin çocukların üstün yararına olmadığını ve onları olumsuz etkileyeceğini belirterek yargılama aşamasındaki beyanlarını tekrarla davanın kabulü yönünden kararın kaldırılmasını istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kadının babanın çocuklara şiddet uyguladığı, kötü davrandığına yönelik iddialarını somut delillerle ispatlayamadığı, mahkemece alınan rapor da göz önüne alınarak baba ile çocuklar arasında yatısız şekilde kişisel ilişki tesis edildiği, çocukların psikolojik ve sosyal gelişimi babanın babalık duygularının tatmini yönünden baba ile çocuklar arasında kişisel ilişki tesisi kurulmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı, mahkemece dava yoluyla ileri sürülen velâyet talebi olmadığı halde, ortak çocukların geçici velâyetinin davalı anneye verilmesinin hatalı olduğu görülmüş ise de, istinaf edenin sıfatına göre bu husus eleştirilmekle yetinilerek davalının istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı (anne) vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı (anne) vekili özetle; istinaf sebeplerini tekrarla davanın kabulü yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı baba ile ortak çocuklar arasında kurulan kişisel ilişkinin isabetli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanunun'un 323 üncü maddesi. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin 12 nci maddesi. Çocuk Haklarına Dair Avrupa Sözleşmesi'nin 3 üncü ve 6 ncı maddeleri. 6100 sayılı Kanun'un 370 inci ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilincetemyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebi ile başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
04.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.