"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/569 E., 2023/213 K.
DAVA TARİHİ : 14.11.2019
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kızıltepe Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/405 E., 2021/498 K.
Taraflar arasındaki boşanma, ziynet ve ev eşya alacağı davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince boşanma davasının reddine, davacının ziynet ve ev eşyası alacağına ilişkin davasının reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince kadının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Davacı kadın dava dilekçesinde özetle; davalının 3 yıldır evi terk ettiğini, evi terk etmeden önce, kadına şiddet uyguladığını ve başka kadınlarla ilişkiler yaşadığını, davalı hakkında uzaklaştırma kararı verildiğini, davalı düğün nedeni ile edindiği tüm altınları da kadının elinden alıp sattığını ve bu satış parasını da evine ve çocuklarına harcamadığını, ev eşyalarını satıp parasını kendisinin kullandığını, erkeğin şu anda İzmir ilinde başka bir kadınla birliktelik yaşadığını, çocukları ve eşini arayıp sormadığını, kadının ailesinin desteği ile geçinmeye çalıştığını iddia ederek, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeni ile tarafların boşanmalarına, velâyetin davacıya verilmesine, kadın yararına aylık 2.500,00 TL tedbir ve aylık 3.500,00 TL yoksulluk nafakasına, çocuklar yararına aylık 1.000,00'er TL tedbir ve 1.500,00'er TL iştirak nafakasına, kadın yaranına 20.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata, 5 adet bilezik, küpe, zincir ve 4 adet yüzük, düğünde takılan 7.000,00 TL'nin aynen iadesine, mümkün değilse bedelinin iadesine, buzdolabı, çamaşır makinesi, elektrik süpürgesi ve yatak odası takımının aynen iadesine, mümkün değilse bedelinin iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesi sunmamıştır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Mahkemece davacı tanıklarının beyanlarının tespit edildiği, tanıkların anlatımlarının hiçbirisinin davacının iddialarını doğrulamadığı, görgüye dayalı bilgilerinin bulunmadığı, bilgilerinin duyuma ilişkin olduğu, tanıkların yer ve zaman kavramı içermeyen ve taraflardan duyuma dayalı olan anlatımlarının hükme esas alınamayacağı, bu hali ile davacı tanıklarının anlatımlarına itibar edilemeyeceği, davacı kadın eşin iddia ve vakıalarının ispatına yönelik başkaca bir delil ve ispat bulunmadığı, davalı erkek eşin ise iddia ve vakıalarını ispata yönelik herhangi bir delil ibraz etmediği, bu hali ile taraflar arasındaki evlilik birlikteliğinin ortak hayatın yeniden kurulmasına imkan vermeyecek şekilde temelinden sarsıldığı yönünde herhangi bir ispatın bulunamaması ve taraflara izafe edilebilecek herhangi bir kusurlu davranışın tespit edilemediği,
mevcut delil durumu ve tanık anlatımlarına göre davacının ziynet eşyaları ile ev eşyalarının davalıda kaldığı hususu da ispat edilemediği gerekçesi ile açılan davanın reddine, davacının ziynet ve ev eşyası alacağına ilişkin davasının da reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının güvenlik nedeni ile kadın sığınma evinde çocukları ile birlikte kaldığını, sundukları dava dilekçesine ekledikleri resimlerden davalı tarafın başka kadınlarla müstehcen telefon görüşmeleri yaptığını, bu delillerinin dikkate alınmadığını, kadının ailesi boşanma kararına itiraz ettikleri için tanıkların bildiklerini Mahkemeye aktarmadıklarını iddia ederek boşanma davası ve fer'îlerinin reddi yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, boşanma davası ve fer'îlerinin reddi yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise erkeğe yüklenecek kusur bulunup bulunmadığı, kadının boşanma davasının kabulü gerekip gerekmediği, kadının maddî ve manevî tazminat istemi ile tedbir, iştirak ve yoksulluk nafakası isteminin yasal koşullarının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi; 6100 sayılı Kanun'un (6100 sayılı Kanun) 190 ncı ve 194 üncü maddeleri, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
Somut uyuşmazlıkta, davacı kadın dava dilekçesinde erkeğin üç yıldır evi terk ettiğini, evi terk etmeden önce kadına şiddet uyguladığını ve başka kadınlarla ilişkiler yaşadığını, davalı hakkında uzaklaştırma kararı verildiğini, davalının tüm altınları da kadının elinden alıp sattığını ve bu satış parasını da evine ve çocuklarına harcamadığını, ev eşyalarını satıp parasını kendisinin kullandığını, erkeğin şu anda İzmir ilinde başka bir kadınla birliktelik yaşadığını, çocukları ve eşini arayıp sormadığını iddia ederek tanık ve fotoğraf deliline dayanmış, dava dilekçesinin ekinde delil olarak fotoğrafları ibraz etmiştir. İlk Derece Mahkemesince tanıkların yer ve zaman kavramı içermeyen ve taraflardan duyuma dayalı olan anlatımlarının hükme esas alınamayacağı, bu hali ile davacı tanıklarının anlatımlarına itibar edilemeyeceği, davacı kadın eşin iddia ve vakıalarının ispatına yönelik başkaca bir delil ve ispat bulunmadığı gerekçesi ile açılan davanın reddine karar verilmiştir. Dinlenen davacı tanığı O.E.'ün beyanlarına göre davalı erkeğin evin ihtiyaçlarını karşılamadığı ve birlik görevlerini ihmal ettiği anlaşılmaktadır. Ayrıca davacı kadının dava dilekçesinde erkeğin başka kadınlar ile ilişkisinin olduğunu iddia ederek bu hususta dava dilekçesinin ekinde sunduğu ''fotoğraflara'' delil olarak dayandığı, İlk Derece Mahkemesince fotoğrafların tanıklara gösterilerek bu hususta tanıkların beyanlarının da alınmadığı anlaşılmaktadır. Bu konuda tanık beyanları alınmaması ve fotoğraflar ile ilgili olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi hatalıdır. Kadının dava dilekçesinin ekinde sunduğu ve delil olarak dayandığı fotoğraflar göz önüne alındığında; İlk Derece Mahkemesince tanıklara bu fotoğraflar gösterilmek suretiyle tanıkların da beyanlarının alınıp, dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle kadının boşanma davası ve fer'îler hakkında bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı kadının reddedilen boşanma davası yönünden ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.İlk Derece Mahkemesi kararının davacı kadının reddedilen boşanma davası yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı kadın vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.03.2024 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.