"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2791 E., 2023/1832 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gaziantep 3. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/259 E., 2022/371 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava ve cevaba cevap dilekçelerinde özetle; müvekkili ile davalının 20.07.2011 tarihinde evlendiklerini, müşterek bir çocuklarının olduğunu, müvekkili ile davalı eşi arasında evliliklerinin ilk zamanlarında başlayan anlaşmazlıkların günden güne artarak, günümüze kadar devam ettiğini, taraflar arasında yaşanan anlaşmazlıkların temelinde ise davalının alkol bağımlısı olması, herhangi bir işte düzenli olarak çalışmaması, evlilik birliğinin genel giderlerine katılmaması, evlilik birliğinden kaynaklanan yükümlülüklerini yerine getirmemesi, sorumlu bir baba olarak ortak çocuğun ihtiyaç duyduğu ilgi ve şefkati göstermemesi, şans oyunlarına olan düşkünlüğü ile müvekkilimizi bu nedenle maddî ve manevî zarara uğratması gibi unsurların yattığını, davalının alkol bağımlısı olması nedeniyle davalının çalışmadığını, akşamın ilk saatlerinde alkol almaya başlamayı ve gece geç saatlere kadar içmeyi alışkanlık haline getirdiğini, davalının sürekli alkol kullanarak sarhoş olmayı adet edindiğini, müvekkilinin kişilik haklarına saldırdığını, ayrıca müvekkilinin ailesine karşı hakaret ve küfür ettiğini, tehdit ettiğini, davalının sorunlu kişilik yapısı nedeniyle evlilik birliğininin temelinden sarsıldığını üm bu yaşananlar neticesinde evlilik birliği müvekkili açısından çekilmez bir hal aldığını belirterek, bu nedenle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince boşanmalarına müşterek konutun müvekkiline tahsis edilmesine, ortak çocuğun velâyetinin müvekkiline verilmesine, müvekkili için aylık 1.000,00 TL ortak çocuk için 1.000,00 TL nafakaya, 25.000,00 TL maddî 25.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesinde özetle; davalı duruşmadaki beyanında, davacının davasının ve fer'î taleplerinin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; toplanan delillerden ve dinlenen tanık beyanlarından davalının alkol kullandığı, düzenli bir işinin olmadığı ve evin ihtiyaçlarını karşılamadığının ispatlandığı, mevcut durumda taraflar arasında müşterek hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizliğin mevcut ve sabit olduğu, boşanmaya neden olan olaylarda yukarıda belirtildiği şekilde davalı erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile davacının davasının kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin davacı anneye verilerek davalı baba ile aralarında kişisel ilişki kurulmasına, ortak çocuk lehine aylık 300,00 TL olarak takdir edilen tedbir nafakasının kararın kesinleşmesiyle aylık 700,00 TL iştirak nafakası olarak devamına, davacı kadın lehine 15.000,00 TL maddî tazminata, davacının manevî tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek istinaf başvuru dilekçesinde özetle; hükmün tamamı yönünden istinaf dilekçesi sunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin İlk Derece Mahkemesince kabul edilen kusurlarının gerçekleştiği, boşanmaya neden olan olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu, İlk Derece Mahkemesince bu konuda terminoloji hatası yapıldığı, kadının kusurunun ispatlanamadığı, diğer hususlarda kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek temyiz başvuru dilekçesinde özetle; hükmün tamamı yönlerinden temyiz dilekçesi sunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, kadının davasının kabulü ile kadın lehine maddî tazminata hükmedilmesi şartlarının mevcut olup olmadığı ve mevcutsa miktarının hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun'un 2 nci, 4 üncü ve 6 ncı maddeleri, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 174 üncü maddesi birinci fıkrası. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.