"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1512 E., 2024/1048 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında karar
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kadirli 3. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2019/370 E., 2022/68 K.
Taraflar arasındaki velâyetin değiştirilmesi olmadığı takdirde torun ile kişisel ilişki davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince velâyetin değiştirilmesi talebinin reddine, torun ile kişisel ilişki kurulmasına karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı dava dilekçesinde özetle; davalı ile oğulları evli iken oğullarının 15.08.2019 tarihinde vefat ettiğini, davalının torununu da alıp evden ayrıldığını, davalının torunlarını kendilerine göstermediğini iddia ederek davasının kabulüne, öncelikle velâyetin değiştirilerek babaanneye verilmesine, aksi halde Mahkemenin uygun bulacağı şekilde çocukla kişisel ilişki kurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davaya Adana Mahkemelerinin yetkili olduğunu, eşi ...'ın vefat etmesinden hemen sonra eşinin ailesi tarafından kaldıkları evden oğlu ile birlikte kovulduğunu,, davacı tarafın dilekçesinde yaşlı olduğunu kabul ettiğini, çocuğun gelişim çağında olduğunu, annesinin bakımına muhtaç olduğunu, çocuğunun ve kendisinin geçimini en iyi şartlarda sağladığını, sigortalı ve maaşlı olarak çalıştığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; velâyeti talep edilen çocuk ...'ın babasının 16.08.2019 tarihinde vefat ettiği, çocuğun annesinin velâyeti altında bulunduğu, dede olan davacının ...'ın velâyetinin kendisine verilmesini talep ettiği, annenin velâyet görevini yapamayacak durumda olduğu ya da velâyet görevini kötüye kullandığına ilişkin bir iddia ve tespit bulunmadığı, velâyetin anne veya baba dışında bir kimseye verilemeyeceği; alınan sosyal inceleme raporunda çocukla dede arasında kişisel ilişki kurulmasının uygun olacağı yönünde kanaat bildirildiği, ayrıca rapora göre dedenin evinde çocuğa bakacak genç yaşta halanın olduğunun belirtildiği, dinlenen davacı tanıklarının beyanlarına göre davacının çocuğa bakabilecek kadar sağlıklı olduğu, çocukla dedenin arasındaki bağın kopmaması açısından çocuğun dedenin yanında yatılı kalacağı şekilde kişisel ilişki kurulmasının çocuğun üstün yararı açısından daha uygun olacağı gerekçesi ile e 4721 Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun ) 336 ncı maddesi gereğince velâyetin değiştirilmesi talebinin reddine, 4721 sayılı Kanun’un 325 inci maddesi gereğince davanın kabulüne, her ayın 1. haftası Cumartesi günü sabah saat 10.00'dan Pazar günü akşam saat 17.00'a kadar, dini bayramların 2. günü sabah saat 10.00'dan 3. günü akşam saat 17.00'a kadar ve her yıl Temmuz ayının birinci günü sabah saat 10.00’dan 8. günü akşam saat 17.00'a kadar kişisel ilişki kurulmasın karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; davacının kendilerini evden kovduğunu, iki yıldır arayıp sormadıklarını, davacının kendisine bakamayacak kadar yaşlı olduğunu, halanın her zaman yanlarında olacağının garantisinin olmadığını ileri sürerek kararın tümü yönünden kaldırılmasını, yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı; toplanan tüm deliller, alınan sosyal inceleme raporları birlikte değerlendirildiğinde; davacının torununu görme, onunla uygun kişisel ilişki kurma, torun sevgisini tatma ve çocuğa bu sevgiyi verme hakkının bulunması ve davacının bu hakkını amacına aykırı kullanacağına dair bir delilin de bulunmadığı dikkate alındığında, İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama ile davanın kabulüne ilişkin verilen karar ve karar gerekçesinin, yaşı küçük ile dede arasında kurulan kişisel ilişkinin toplanan delillere, usul ve yasaya, çocuğun üstün yararına uygun olduğu gerekçesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz başvuru dilekçesinde özetle; aşamalardaki beyanlarını tekrarlamakla birlikte, davanın kabulüne karar verilmesinin çocuğun yüksek yararına aykırı olduğunu ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının tümü yönünden bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, büyük baba ile torun arasında kişisel ilişki kurulması davasının kabulüne karar verilmesinin hatalı olup olmadığı, verilen kararın çocuğun yüksek yararına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 325 inci maddesi. 6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci maddesi ile 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.