"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/2203 E., 2023/2198 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 5. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2023/544 E., 2023/565 K.
Taraflar arasındaki anlaşmalı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek tarafından istinaf edildiğinin, akabinde davalı erkek tarafından istinaf başvurusundan feragat edildiğinin anlaşılmasına göre İlk Derece Mahkemesince 15.09.2023 tarihli ek karar ile istinaf başvurusunun feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Ek kararın davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın dava dilekçesinde özetle; son zamanlarda anlaşmazlıklarının arttığını, evlilik birliğinin ortak hayatı sürdüremeyecek derecede sarsıldığını ve evliliklerinin fiilen bittiğini iddia ederek sunmuş oldukları protokol göre boşanmalarına ve ortak çocukların velâyetinin kendisine verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek duruşmadaki beyanında; protokoldeki imzanın kendisine ait olduğunu, hür iradesi ile imzaladığını, ortak çocukların velâyetinin anneye verilmesini kabul ettiğini, ortak çocuklar için ayrı ayrı aylık 4.000,00 TL toplam aylık 8.000,00 TL iştirak nafakası ödeyeceğini, her yıl asgari ücrete gelen zam oranında artırılacağını protokolde belirtilen hususlara göre boşanmalarına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı kadının davasının kabulüne, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki tesisine, ortak çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 4.000,00 TL toplam aylık 8.000,00 TL iştirak nafakasına ve her yıl asgari ücrete gelen zam oranında artırılmasına, tedbir ve yoksulluk nafakası, maddî ve manevî tazminat, ziynet eşyası alacağı ile mal rejiminden kaynaklanan alacak talepleri bulunmadığından karar verilmesine yer olmadığına, taraflarca ortak imzalı olarak sunulan tarihsiz "BOŞANMA PROTOKOLÜDÜR" başlıklı belgenin aynen tasdikine ve kararın eki sayılmasına karar verilmiştir.
2.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek tarafından iştirak nafakası yönünden istinaf kanun yoluna başvurulması, davalı erkeğin sunduğu 06.09.2023 tarihli dilekçesi ile istinaf talebinden feragat ettiğini beyan etmesi üzerine, İlk Derece Mahkemesince verilen 15.09.2023 tarihli ek karar ile, davalı erkeğin 06.09.2023 tarihli dilekçesi ile istinaf yasa yolundan feragat ettiği gerekçesi ile davalı erkeğin istinaf başvurusunun feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen ek kararına karşı süresi içinde davalı erkek tarafından istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek istinaf dilekçesinde özetle; istinaf talebinden vazgeçtiği belirtilmiş ise de yanlış beyanda bulunduğunu anladığını, ödemekte olduğu 8.000,00 TL iştirak nafakasının kendisine ağır geldiğini, 11.400,00 TL maaş aldığını, geçim zorluğu çektiğini beyanla nafakanın yarıya indirilmesine karar verilmesi istemi ile
istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; verilen 15.09.2023 tarihli ek kararda herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesi ile davalı erkeğin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle; protokolü imzalarken yanılıp yanlış beyanda bulunduğunu, 8.000,00 TL iştirak nafakasını öderse ekonomik buhrana düşeceğini, iştirak nafakasının reddine, iştirak nafakası bağlanacaksa da her iki çocuk için 4.000,00 TL ödenmesine karar verilmesi istemi ile temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davalı erkek tarafından sunulan istinaftan feragat dilekçesinin geçerli kabul edilip edilmeyeceği, sonuç doğurup doğurmayacağı, İlk Derece Mahkemesi'nin ek kararının usul ve yasaya uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanunu'nun 330 uncu maddesi, 6100 sayılı Kanun'un 310 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 349 uncu maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
23.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.