"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/472 E., 2023/1285 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Erzurum 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/531 E., 2021/331 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına ve ferilere, birleşen davanın ise reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı-davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile kabul edilen yönlerden yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava dilekçesinde; 02.06.2019 tarihinde evlendiklerini, üniversitede okurken tanıştıklarını ve evlendiklerini, okul bitince Mersin'e gittikten sonra erkeğin kendisi ile ilgilenmediğini, darp ettiğini, bu sebeple Mersin 1. Sulh ceza mahkemesinin 2009/933 Esas sayılı dosyasından yaralama ve hakaret suçlarından davalı aleyhine cezaya hükmedildiğini, 3 yıl beraber yaşadıkları süre içerisinde kadına onu sevmediğini, ondan utandığını, kendisi ile gezmek istemediğine ilişkin sözler söylediğini, kendisini Nurgül isimli kadınla aldattığını, Bado isimli siteden kadınlarla tanışıp ilişkiye girdiğini, imam nikahlı Meltem isimli kadından çocuk yaptığını, kendisine ait kredi kartını kullanıp 3.000,00 TL borçlandırdığını, sahte hesap açıp kendisinin fahişe vs. diyerek işten atılmasına sebep olduğunu beyanla bu sebeple boşanmalarına, lehine 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 50.000,00 TL manevî tazminat, 30.000,00 TL maddî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; davacıyı 2012 yılı mayıs ayından itibaren hiç görmediğini, 2012 yılında Mersin'de oturdukları evden ayrılarak Erzurum'a gidip tedbir nafakası davası açtığını, ardından da kendisini asılsız olarak şikayetler ettiğini, 2009 yılı eylül ayında Mersin'de zabıt katibi olarak çalışmaya başladığını, davacının kendisini mesleğinden attırmaya çalıştığını, Mersin Komisyon Başkanlığının kendisini arayıp, bu kadının kendisinden ne istediğini sorduğunu, davacının defalarca Mahkeme kalemini aradığını, 15 Temmuz darbe girişiminden sonra hakkında Fetö/Pyd üyesi olduğundan bahisle şikayet ettiğini, hakkında asılsız ithamlarda bulunduğunu, nafaka davasında Mahkemece hükmedilen 500,00 TL tedbir nafakasını yıllarca ödediğini, ardından kendisinin açtığı davayla 150,00 TL' ye düşürdüğünü, dava dilekçesinde bahsi geçen beyaz eşyaları davacının ailesinin gelerek evden star taşımacılık isimli firmayla kendi memleketlerine götürdüklerini, bu eşyaların karşı tarafa ait olması sebebiyle tutanak tutmadığını, ayrıca karşı tarafa karşı ilk olarak 2012 yılında açmış olduğu davanın reddine karar verilmiş olması sebebiyle TMK'nun 166/4 maddesi gereği boşanma kararı verilmesi gerektiğini, Mersin 9 Ağır Ceza Mahkemesinde duruşmalara Segbis ile katılmak istediğini, boşanmaya hükmedilmesini, lehine 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilerek karşı tarafa 7 yıldır ödediği nafakanın kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl davanın kabulüne, birleşen davanın reddine, tarafların TMK'nın 166/1 maddesi uyarınca boşanmalarına, kadın yararına Erzurum 2. Aile Mahkemesinin 2014/69 E. - 2015/127 K. sayılı ilamı ile 150,00 TL tedbir nafakasına hükmedildiği anlaşılmakla kadın lehine ayrıca TMK'nun 169.madde gereği dava tarihi olan 18.11.2019 tarihinden geçerli olmak üzere aylık 350,00 TL tedbir ve kesinleşmeden itibaren aylık 350,00 TL yoksulluk nafakasına, 10.000,00 TL manevî ve 10.000,00 maddî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-davalı kadın vekili, tedbir ve yoksulluk nafakası ile tazminatların miktarlarının düşük belirlendiğini beyanla miktarlar yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesince kadın yararına belirlenen nafaka ile tazminat miktarlarının düşük olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulü ile belirtilen yönlerden yeniden hüküm kurmak suretiyle; kadın için asıl dava tarihi olan 18.11.2019 tarihinden başlayarak aylık 500,00 TL tedbir nafakasının erkekten alınarak kadına verilmesine (Erzurum 2. Aile Mahkemesinin 2014/69 Esas 2015/127 sayılı kararı ile tahsilde tekerrür etmemek üzere), kararın kesinleşmesinden sonra aylık 750,00 TL yoksulluk nafakasının erkekten alınarak kadına verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, 20.000,00 TL manevî tazminat ile 25.000,00 TL maddî tazminatın erkekten alınıp kadına verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı-davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminatların miktarı yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
2. Davalı-davacı erkek temyiz dilekçesinde herhangi bir gerekçe belirtmeden kararı temyiz etmek istediğini talep ve beyan etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, karşılıklı açılan boşanma davalarında kadın yararına hükmedilen tedbir ve yoksulluk
nafakasının ve tazminatların miktarı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 169 uncu, 174 üncü , 175 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3.Değerlendirme
1.Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı -davacı erkeğin tüm, davacı -davalı kadın vekilinin ise aşağıdaki paragrafların kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece, 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3.Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi ile 6098 sayılı Kanun'un 50 nci ve 51 inci maddelerinde düzenlenen hakkaniyet kuralları dikkate alınarak 4721 sayılı Kanun'un 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca daha uygun miktarda maddî ve manevî tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı -davalı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakasının ve tazminatların miktarı yönünden kadın yararına BOZULMASINA,
2.Davalı -davacı erkeğin tüm, davacı -davalı kadın vekilin sair temyiz tirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin ...'e yükletilmesine,
Peşin alınan harcın istek halinde yatıran ...'ye iadesine,
Dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.