"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Taraflar
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 6. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/1118 E., 2020/27 K.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi, kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası ile miktarı yönünden; davalı kadın tarafından ise erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası miktarı, maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin tüm, davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı erkek tarafından evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine (TMK md.166/1) dayalı olarak açılan boşanma davasının yapılan yargılaması neticesinde tarafların boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşit kusurlu olduklarından bahisle davacının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, davalı kadın lehine 350,00 TL yoksulluk nafakası ödenmesine, erkeğin manevi tazminat talebi ile kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş, hükmün taraflarca istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesince tarafların istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiştir. Hüküm davacı erkek ve davalı kadın tarafından yukarıda gösterilen şekilde temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince davacı erkeğin evin geçimini sağlamayarak eve karşı birlik görevlerini ihmal ettiği, davalı kadının ise ailesinin yönlendirmeleri ile sürekli evi terk ettiği, çocuklarına gereken ilgi ve şefkati göstermediği, ev işlerini yapmadığı ve erkeği tehdit ettiği yönünde kusur yüklenerek tarafların boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşit kusurlu oldukları yönünde belirlemede bulunulmuş ise de dosyanın yapılan incelemesinde davalı kadının annesinin ve kardeşinin beyanları bütün olarak değerlendirildiğinde davacı erkeğin eşine karşı sürekli olarak fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında davacı erkeğin ağır kusurlu olarak kabul edilmesi gerekirken tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamış bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere davacı erkek boşanmaya sebebiyet veren olaylarda ağır kusurludur. Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların, kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve boşanma sonucu kadının, eşinin maddî desteğini yitirdiği anlaşılmıştır. O halde mahkemece, tarafların, sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50. 51) dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddî (TMK 174/1) ve manevî (TMK 174/2) tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 20.12.2022 (Salı)