"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/178 E., 2022/2545 K.
KARAR : Esastan ret-kabul
İLK DERECE MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/838 E., 2021/768 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davalı kadının erkeğin ailesine soğuk davrandığını, küstüğünü, ilgi alaka göstermediğini, birlikte aynı ortamda bulunmak istemediğini, bayramlarda ziyaret etmek istemediğini, özel günlerinde yanında olmadığını, tepki koyduğunu, kayınvalidesine kapıyı açmadığını, sürekli agresif davrandığını, küstüğünü, alınganlık gösterdiğini, ters düştüğünü, konuşmadığını, surat astığını, sürekli ailesine gittiğini, onlarla vakit geçirdiğini, sürekli sosyal medyayı kullandığını, telefonu elinden düşürmediğini, öğlene kadar uyuduğunu, kahvaltı hazırlamadığını, birlik yükümlülüklerini yerine getirmediğini, kadınlık görevlerini yerine getirmediğini, birkaç defa evi terk ettiğini, erkeğin ailesine ağır gönderimlerde bulunduğunu, rencide ettiğini, eltisine hakaret ettiğini, sürekli boşanmak istediğini söylediğini, erkeğin özel günlerinde düğünlerde eşinin yanında olmadığını, her ortamda yalnız bıraktığını, manevî destek sağlamadığını, arkadaşlarıyla görüşmesini istemediğini, aile sırlarını babasına anlattığını, hor gördüğünü, saygısız davrandığını, kapı dışarı ettiğini, kapıyı açmadığını, tüm bu nedenlerle tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanun'un (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; tarafların oturduğu dairenin çatı katı olması nedeniyle kullanışsız olduğunu, erkeğin ailesinin tarafların oturduğu dairenin bir odasını kiler olarak kullandıklarından dolayı istedikleri zaman eve girip çıktıklarını, bağımsız bir ev temin edilmediğini, erkeğin ailesinin evliliğe müdahale ettiğini, annesinin hakaret ettiğini, eltisinin kötü davrandığını, tüm bu nedenlerle davanın reddine, aylık 1.500,00 TL tedbir nafakasına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı tarafın boşanma davasına konu ettiği iddia ve eylemlerin davacı tarafça ispat edilemediği gerekçesi ile davanın reddine, kadın yararına dava tarihinden karar tarihine kadar aylık 250,00 TL tedbir nafakasına, karar tarihinden itibaren aylık 600,00 TL'ye yükseltilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek vekili, hükmün usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile tarafların erkeğin ailesinin oturdukları binanın çatı katında oturduklarını, 2019 yılı Haziran ayından beri ayrı yaşadıklarını, davalı kadının erkeğin ailesine soğuk davrandığını, aile içi etkinliklere katılmak istemediğini, erkeğe ve annesine sürekli küstüğünü, eşine agresif davrandığını, gece geç saatlerde yatıp sabahtan öğlene kadar uyuduğunu, eşine kahvaltı hazırlamadığını, davalı kadının eltisine hakaret ettiği hususunun evliliğin birinci yılında gerçekleştiğinden af kapsamında kaldığını, kadının başkaca kusurunun ispat edilemediğini, kadının istinafının olmaması sebebi ile erkeğe kusur verilemeyeceğini belirterek evlilik birliğinin sona ermesine sebep olan olaylarda davalı kadının tamamen kusurlu olduğu gerekçesi ile erkek vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin hükmünün kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın lehine hükmedilen tedbir nafakasının İlk Derece Mahkemesinin karar tarihi olan 11.11.2021 tarihinden itibaren aylık 600,00TL ye çıkartılarak boşanma hükmünün kesinleşmesine kadar davacıdan alınarak davalı kadına ödenmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek özetle, kadının kusurlu bulunmasının hatalı olduğunu, kararın gerekçesiz olduğunu, vakıaların ve delillerin gösterilmediğini, kusur olarak yüklenen vakıaların bir kısmının boşanma sebebi olarak değerlendirilemeyeceğini, İlk Derece Mahkemesi kararının istinaf edilmemesinin aleyhe değerlendirilemeyeceğini, İlk Derece Mahkemesince gözetilen af olgusunun Bölge Adliye Mahkemesince dikkate alınmadığını belirterek davalı kadın lehine davanın kabulü ve kusur belirlemesi yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, erkeğin davasının kabulü şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 166 ıncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddeleri, 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü, 369 uncu, 370 inci ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,04.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.