"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1002 E., 2023/130 K.
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/402 E., 2022/24 K.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek vekili tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, erkeğin reddedilen tazminat talepleri ile kadın lehine hükmedilen tazminatlar, nafakalar ve velâyet yönünden duruşma istemli olarak temyiz edilmiş olup kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda 17.02.2025 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde temyiz eden davacı-karşı davalı ... vekili Avukat ... ile karşı taraf davalı-karşı davacı ... Karslı vekili Avukat ... geldiler. Gelenlerin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için uygun görülen günde Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
1-Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı-karşı davalı erkek vekilinin aşağıdaki paragrafların kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Somut olayda; İlk Derece Mahkemesince erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki boşanma davasının kabulüne, kadın yararına maddî ve manevî tazminat ile yoksulluk nafakası takdirine, erkeğin tazminat taleplerinin reddine, velâyetin ise anneye tevdiine karar verilmiş, davacı-karşı davalı erkeğin istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiştir. Toplanan delillerden, gerçekleşen ve kadın tarafından istinaf edilmeyerek kesinleşen kusur belirlemesine göre kadının güven sarsıcı davranışlar sergilediği sabittir. Davacı-karşı davalı erkeğin ise ailesinin evliliğe müdahalesine izin verdiği, ortak çocukla ilgilenmemek suretiyle birlik görevlerini ihmal ettiği vakıaları gerçekleşmiştir. Buna karşılık tanık beyanlarında belirtilen kadına yönelik fiziksel şiddet eyleminin yer ve zamanı belli olmadığı gibi tarafların ayrılığına sebebiyet veren son olayda da fiziksel şiddet eyleminin varlığı iddia edilmemiştir. Bu durumda fiziksel şiddet vakıasının ispatlanmadığı ve kusur belirlemesinden çıkarılması gerektiği anlaşılmakla gerçekleşen diğer kusurlara göre evlilik birliğinin sarsılmasında tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekirken yanılgılı kusur belirlemesi ve değerlendirme sonucu erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıdaki paragrafta açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflar eşit kusurlu olup, eşit kusurlu eş yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilemez. Davalı-karşı davacı kadın yararına 4721 sayılı Kanunu'nun 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası koşulları somut olayda gerçekleşmemiştir. O halde, kadının maddî ve manevî tazminat isteğinin reddine karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde kadın lehine maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının kusur belirlemesi ve kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat yönlerinden ORTADAN KALDIRILMASINA,
3.İlk Derece Mahkemesi kararının kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat yönlerinden BOZULMASINA,
4.Davacı-karşı davalı erkek vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,Duruşma için takdir olunan 28.000,00 TL vekâlet ücretinin Habibe'den alınarak Mustafa'ya verilmesine,Peşin alınan harcın istek halinde yatırana geri verilmesine,Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,17.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.